Elitisme versus professionaliteit

Van Jonathan DeYoe

Meer informatie over Jonathan op onze site Vraag een adviseur

Werken in financiële diensten kan zeer frustrerend zijn. De meeste mensen met wie je op professioneel niveau samenwerkt, zijn slim en gemeen, maar velen hebben gewoon hun act niet bij elkaar. Een deel van het probleem is de extreem lage toetredingsdrempel op Wall Street, en een deel ervan is hebzucht - een combinatie van hebzuchtige deelnemers en een hebzuchtig publiek. Toen ik in 1996 bij Dean Witter begon, was de belangrijkste vraag in het interview: "Hoe voel je je over cold calling." I gehaat koud bellen, maar het was een interview en daarom presenteerde ik een beetje warmer aan het concept.

Ik ga niet beweren dat er een hogere toetredingsdrempel zou moeten zijn, hoewel ik dat in het verleden wel heb gedaan. De overgrote meerderheid van de mensen die beginnen, zich wassen voordat ze echte schade aanrichten. Dit gebeurt omdat het ongelooflijk eenvoudig is om begin bij financiële diensten, maar het is ongelooflijk moeilijk om blijven. Een gesprek openen met complete of bijna vreemden over zoiets als noodzakelijk en verkeerd begrepen als hun geld moeilijk is. Dat gesprek 100 keer per dag openen is erg moeilijk. Het 300 keer per dag proberen is bijna onmogelijk. Nu is het kiezen van een telefoon ongelooflijk eenvoudig; het houdt jezelf in de war, dat is extreem moeilijk.

Succes (of in elk geval de schijn van succes) vereist alleen dat iemand dit gesprek genoeg opent om veel klanten te verzamelen - die, zoals hierboven beschreven, niet begrijpen hoe ze hun eigen financiële toekomst moeten plannen. Het vereist geen vaardigheden, talent of ethiek. Op deze manier wordt succes meer bepaald door volharding en hard werken dan door slimheid of vaardigheid. Dit geldt ook in veel andere sectoren, maar het is erg slecht in persoonlijke financiën. De laatste 20 jaar van serieuze idiotie op Wall Street zou het bewijs moeten zijn dat we hiervoor nodig hebben. Helaas leidt dit tot inconsistenties. Het leidt tot verwarring, een gebrek aan communicatie en hiërogoerisme waar je misschien niet bekend mee bent als je bijvoorbeeld van de aarde kwam.

In het aangezicht van een dergelijke huichelarij is de neiging naar een soort van elitarisme. Elitisme is het afwenden. Het draait alle onzin de rug toe en sluier je in je consistente, gelukkige, zij het valse realiteit. Financiële diensten worden geplaagd door elitarisme. Vorig jaar had een Goldman Sachs-makelaar ons verteld wat we al wisten: makelaars beschouwen hun klanten over het algemeen als 'muppets'. Analisten en portfoliomanagers zien adviseurs als onder hen. Makelaars vermijden distributeurs. Adviseurs vermijden makelaars. En "compliance" staat iedereen niet toe om duidelijk en direct te communiceren met het publiek. Elk van de verschillende pionnen gelooft dat ze het enige "echte" werk doen in opdracht van de klant, en de klant is nog steeds totaal in de war over wat wordt gekwalificeerd als "advies" en wat "verkoop" is, over wie er is om te helpen en wie is erop uit om ze te pakken te krijgen.

Wat we uiteindelijk doen is een silo-effect: zeer goede mensen met zeer goede bedrijven blijven in hun silo en besluiten niet met de buitenwereld om te gaan. Ze slaan conferenties over, schuwen klanten wanneer ze het meest nodig zijn en creëren processen die allemaal over het beschermen van hun tijd en niet over hun klanten of klanten gaan. Geloven dat de hunne de enige manier is, ze bespotten concurrenten die het niet doen zoals zij. De silo is een symptoom van elitarisme. De silo neemt de mensen mee die een verschil kunnen maken en vergrendelt ze in zelfopgelegde ballingschap.

Wat we nodig hebben is meer professionaliteit. Dit gaat verder dan een fiduciaire standaard (wat een soort gereguleerde professionaliteit is). Waar het elitisme de rug toekeert naar wat je plaagt, staat het professionalisme elke dag voorop. Markten zijn moeilijke, grillige en angstaanjagende plaatsen die volledig verkeerd worden begrepen door normale mensen die hen voor hun leven lang moeten helpen, maar die een manipulatief dieet van catastrofisme uit de media hebben gekregen (wat evenzeer geen idee is, maar waar slecht nieuws een goede kopie is) en een Wall Street die meer producten wil verkopen, producten die meestal de angsten van het voorgaande kwartaal of jaar oplossen. Professionaliteit neemt de domme, op een dagelijkse basis, en misschien, incrementeel na verloop van tijd, het op voor een klein deel van de mensen.

Deze openheid is waar we groei vinden, zowel als individuele bedrijven als als een industrie. Sterker nog, de bakens van professionaliteit in financiële diensten zijn meestal degenen die op dit moment grassroot-succes ervaren, of dat nu geweldige portfoliomanagers zijn, personal finance-bloggers, financiële productverstoorders of betrouwbare financiële adviseurs. Ik weet het, omdat ik ze zoek. Ik wil lezen wat ze zeggen. Ik wil naast hen blijven staan. Ik wil ze mijn tijd en mijn respect geven. Hun verfrissende openheid zorgt ervoor dat ik me niet kan verbergen mijn silo.

-

Jonathan K. DeYoe, AIF en CPWA, is de oprichter en president van DeYoe Wealth Management in Berkeley, Californië en blogt op The Happiness Dividend Blog. Financiële planning en beleggingsadviesdiensten aangeboden via DeYoe Wealth Management, Inc., A Geregistreerde beleggingsadviseur. Effecten aangeboden via LPL Financial, Member FINRA / SIPC.

De meningen in dit materiaal zijn alleen bedoeld als algemene informatie en zijn niet bedoeld als een specifiek advies of aanbeveling aan een persoon. Raadpleeg uw beleggingsprofessional voor uw individuele planning en investeringsbehoeften.