Voorraad nemen: een gedragsspiekheet voor gepensioneerden

Door Richard M. Rosso

Lees meer over Richard op onze site Vraag een adviseur

Onlangs, dacht de leider van de financiële planning industrie Michael Kitces CFP^®, CLU^®, ChFC^®, RHU, REBC en hoogleraar pensioeninkomen aan de American College Wade D. Pfau Ph.D., CFA, schreef een baanbrekend werk voor het Journal of Financial Planning getiteld Verlaging van het pensioenrisico met een stijgende equity glide path.

Tijdens de accumulatiefase, aangezien de persoonlijke rijkdom toeneemt en het potentieel aan menselijk kapitaal hoog is, zal een financieel planner de risicotolerantie, het tijdschema beoordelen en vervolgens gewoonlijk een vaste toewijzing van de activaportefeuille creëren, vergezeld van een methode om op regelmatige basis opnieuw in evenwicht te brengen. Ik noem dit "Plan A" voor accumulatie.

Daarnaast wordt een doorlopend plan voor sparen en beleggen verfijnd en gemonitord om een ​​klant te helpen een belangrijke benchmark voor het financiële leven te behalen, zoals het creëren van een voor inflatie gecorrigeerde inkomstenstroom die gedurende een periode van 20-30 jaar met pensioen zal worden voortgezet.

Het is gebruikelijk voor een financiële professional, afhankelijk van individuele omstandigheden, om het aandelenrisico te verminderen wanneer een pensioendatum nadert en ogenschijnlijk de toewijzing aan conservatieve selecties zoals vastrentende (obligaties) contanten en obligaties met een ultrakorte looptijd die zijn gereserveerd als reserve voor opnames, verhoogt.

Op het eerste gezicht lijkt de portfoliostrategie effectief; het is gepast om een ​​gepensioneerde te beschermen tegen toekomstige (of huidige) ongunstige aandelenmarktomstandigheden en de daaropvolgende tijd die nodig is om te herstellen van een ongunstige reeks marktrendementen, vooral in het kader van systematische portefeuilletrokkeningen.

De algemene tendens voor planners om een ​​verminderde blootstelling aan aandelen te behouden naarmate de gepensioneerde ouder wordt, kan echter een fout zijn in de analyse.

Uit ervaring hebben financiële planners de neiging de aandelenblootstelling in pensioenportefeuilles te verminderen naarmate de levensverwachting en het tijdsbestek korter worden. Volgens het onderzoek kan deze algemene tactiek van het gebruik van een dalend glijpad in het eigen vermogen slechter resultaten opleveren dan het handhaven van een statische, verminderde toewijzing aan aandelen.

Vermindering van aandelenblootstelling in de tijd is een zeer gebruikelijke "Plan B" -strategie. B staat voor saai. Planners zijn niet van plan met gepensioneerden om te gaan met het leed en verlies van rijkdom dat kan optreden bij een agressieve toewijzing aan aandelen, dus saai is aantrekkelijk. Gepensioneerden voelen zich kwetsbaar genoeg omdat hun menselijk kapitaal of vermogen om gegenereerde lonen te genereren afneemt en ze afhankelijk moeten zijn van de portefeuille om de kosten van levensonderhoud te dekken.

De studieresultaten zijn niet in tegenspraak met het traditionele denken: om het niveau van duurzaam inkomen bij pensionering te maximaliseren, lijkt dit het beste verhogen aandelenblootstelling tijdens pensionering. Gepensioneerde portefeuilles die beginnen met een toewijzing van 20-40% aan aandelen en stijgen tot 60-80% verhogen over het algemeen het succes van de duurzaamheid van pensioeninkomens en verminderen de impact van tekorten in vergelijking met statische geherbalanceerde activaspreiding.

Het hart van het onderzoek van Kitces en Pfau is "Plan U" (naar mijn mening onorthodox) - een "U-vormige" toewijzing. Zo werkt het: Aandelen zijn een groter aandeel in een portefeuille via het accumulerende / toenemende menselijke kapitaalstadium, nemen af ​​bij het begin van hun pensioen en worden vervolgens gedurende de gehele pensioenperiode als levenscyclusstrategie verhoogd.

Intuïtief is de "U" logisch.

Ik gebruik dit U-vormige glijpad sinds 2000. Ik heb het aanvankelijk geïmplementeerd op basis van het verlies dat klanten meemaakten toen ze met pensioen gingen in het licht van de hoge koers / winst-waarderingen voor de aandelenmarkten tijdens de dot-com-boom. Ik geloofde ook dat we aan het begin stonden van een seculiere zijwaartse marktcyclus die doet denken aan 1966-1982.

Vandaag, voordat klanten met pensioen gaan, analyseer ik de waardering van de aandelenmarkt met behulp van de Crestmont P / E en de Q-ratio en pas daarna de toewijzing daaraan aan.

Hoewel deze statistieken verre van perfect zijn als het gaat om kortetermijnprestaties op de markt, zou ik liever voorzichtig zijn. Per studie heb ik een beter gevoel over de incidentele underperformance in het kader van een reeks retourrisico's, vooral tijdens de eerste 10-15 jaar van pensionering.

"Zoals Kitces (2008) aantoonde, wordt in het geval van een tijdshorizon van 30 jaar de uitkomst van een opnamescenario vrijwel geheel bepaald door het werkelijke rendement van de portefeuille voor de eerste 15 jaar. Als het rendement goed is, staat de gepensioneerde zo ver vooruit ten opzichte van het oorspronkelijke doel dat een volgende bearmarkt in de tweede helft van de pensionering weinig impact heeft. Hoewel het waar is dat de uiteindelijke rijkdom uiteindelijk zeer volatiel kan zijn, zal de initiële bestedingsdoelstelling niet worden bedreigd. Als daarentegen de rendementen in de eerste helft van de pensionering slecht zijn, wordt de portefeuille zo gestresseerd dat de goede rendementen die volgen absoluut cruciaal zijn om de portefeuille tot het einde te dragen. "

De onderzoekers plaatsten een academische goedkeuring voor wat ik al jaren doe om klanten te helpen bij het emotioneel omgaan met aandelen in een periode waarin ze zich het meest kwetsbaar voelen voor niet alleen markt- maar ook grote transities. Als gepensioneerden vertrouwen hebben in hun pensioenplannen, zijn velen bereid om terug te keren naar de allocatie. Sommigen zijn terughoudend.

Als gepensioneerde, hoe ga je om met de bevindingen?

Een academische analyse is één ding, het toevoegen van aandelen aan een portefeuille tijdens het pensioen wanneer u zich psychologisch of kwetsbaar voelt voor financiële schokken in het huishouden, is een andere.

Een gedrags-spiekbriefje is om het advies van de onderzoekers te volgen:

1). Verminder uw aandelenblootstelling in het eerste jaar na uw pensionering en maak u geen zorgen over gemiste kansen. Concentreer u op uw algehele emotionele toestand die kan veranderen als u van een accumulatie naar portfoliodistributie gaat. Grijp het zwarte gat. Er moet speciale aandacht worden besteed aan het monitoren van de kasstromen van huishoudens, budgettering, vaste uitgaven (huur, hypotheek) en de zorgelijke mentale impact die ik heb gemerkt die gepaard gaat met het instellen van systematische, fiscaal effectieve portefeuillemelding om het salaris opnieuw te creëren bij pensionering.

Met andere woorden, focus op de kwesties die onzekerheid creëren (laat een grotere blootstelling aan aandelen niet toe te voegen aan stress), besteed speciale aandacht aan de basis en volg de voortgang met een financiële partner of objectieve partij minstens elk kwartaal. Elke stap, als deze met succes is voltooid, zal het vertrouwen vergroten en u helpen de huidige situatie onder controle te houden. Het eerste jaar van pensionering zou een tijd moeten zijn om een ​​stap terug te doen uit aandelen wanneer u zich het meest onzeker voelt over uw persoonlijke financiële positie.

2). Naarmate je meer zelfvertrouwen opbouwt, verhoog je aandelen. Afhankelijk van uw omstandigheden, zoals uw systematische opnamepercentage, dekking van de huishoudelijke uitgaven en de voortgang van de portefeuille, kunt u overwegen om aandelen vanaf het derde jaar te laten toenemen. Na twee jaar analyse, educatie en monitoring, heb ik ontdekt dat klanten genoeg vertrouwen krijgen om extra aandelenblootstelling toe te voegen aan hun asset-allocatieprogramma's.

3). Krijg inzicht in het maximaliseren van de sociale zekerheid. Sociale zekerheid is moeilijk te vatten. Beslissen hoe en wanneer voordelen te claimen zijn cruciale beslissingen, vooral wanneer echtgenoten erbij betrokken zijn. Om inzicht te krijgen in de huidige waarde van uw geschatte voordelen en om verschillende scenario's uit te voeren om het beschikbare materiaal te maximaliseren, vraagt ​​u uw financieel adviseur om u te helpen bij het kraken van de cijfers. Onlangs kon ik aandelenblootstelling voor een klant toevoegen nadat we de totale levensduur van de sociale zekerheid in huidige dollars met $ 550.000 verhoogden door een bestand in te stellen en de strategie op te schorten en de ontvangst van uitkeringen uit te stellen tot de leeftijd van 70 voor de hogere verdiener. Sociale zekerheid kan worden beschouwd als onderdeel van een vastrentende toewijzing, zodat u uw toewijzing aan aandelen tijdens uw pensionering kunt uitbreiden.

Als u liever zelf een strategie maakt, raad ik www.socialsecuritysolutions.com aan. Afhankelijk van het geselecteerde serviceniveau (variërend van een gepersonaliseerd rapport voor $ 20 tot een volledige analyse met een sessie met een expert en een vergelijking, maak een scenario-functie voor $ 250), zullen schriftelijke aanbevelingen voor het maximaliseren van uw voordelen worden verstrekt.

4). Levensverwachting. Het raadsel. Vanzelfsprekend heeft niemand een kristallen bol als het gaat om de levensverwachting. Tien jaar geleden voorspelde een cliënt dat hij binnen vijf jaar "weg zou zijn". Hij is nog steeds hier en gezond. We hebben tien jaar geleden 30% in aandelen gehouden. Vandaag is zijn allocatie van eigen vermogen 45%. Mensen met een goede gezondheid en een lange levensverwachting in hun gezin hebben ook extra tijd om de volatiliteit op de aandelenmarkt te verdrijven.

Wilt u schatten hoe lang u gaat leven? Bekijk de 40 vragen op www.livingto100.com die de nieuwste onderzoeks- en medische gegevens gebruiken om te schatten hoe oud je zult zijn. Cliënten met goede gezondheidsgewoonten zijn vatbaar voor het toevoegen van aandelenblootstelling door de jaren heen. Hun optimistische houding en actieve levensstijl motiveert hen om te geloven dat naar 100 leven haalbaar is. Daarom is het belangrijk om een ​​hoger rendement dan de inflatie te behalen.

5). Blijf gevoelig voor het opnamepercentage van uw portefeuille. Een ongelukkige reeks portefeuillerendementen tijdens de eerste helft van het pensioen kan resulteren in een snelle, niet-terugvorderbare uitputting van welvaart in de tweede helft. Om op koers te blijven en vol vertrouwen te blijven in een plan om de aandelenblootstelling te stimuleren, voltooit u elke twee jaar een opnamecontrole voor het opnemen van uw portefeuille.

Totaal uw cumulatieve netto winst minus opnames. Als er een overschot bestaat, wat betekent dat u meer winst hebt ervaren dan uitbetalingen, ga dan verder en verhoog uw aandelenblootstelling. Werk samen met uw financieel adviseur of planner om te bepalen welke beleggingscategorieën van aandelen extra exposure vereisen.

In de afgelopen drie jaar hebben de gepensioneerde portefeuilles die ik heb onderzocht gemeenschappelijke thema's: ze zijn overgewogen in Amerikaanse aandelen en obligaties met een grote kapitalisatie en onderbelicht in internationale aandelen van ontwikkelde en opkomende markten.

Het vergroten van het aandelenrisico om een ​​tekort te compenseren (je hebt meer uitgegeven dan je hebt), is een grote fout. In dit geval is een volledige beoordeling nodig om de uitgaven, de huidige marktomgeving en toekomstige opnamepercentages te beoordelen voordat de voorraden worden verhoogd.

Het onderzoek in deze studie zal een game changer blijken te zijn met betrekking tot hoe toekomstige beleggingsportefeuilles in de toekomst worden opgebouwd.

Het belangrijkste zijn de methoden die worden gebruikt om aandelen gemakkelijker te maken, zoals verhoogde gevoeligheid voor de emotionele toestand van klanten, mogelijke toevoeging van annuitiseringsstrategieën en consistente bewaking van kasstromen van huishoudens.

Ten slotte moet de financiële dienstensector de uitdaging aangaan om zich los te maken van het dogma en het onderzoek serieus genoeg nemen om beleid te ontwikkelen dat dit ondersteunt.