Identificeerbare itemdefinitie & voorbeeld |

Wat het is:

Een identificeerbaar item is alles dat van commerciële of ruilwaarde is en toekomstige economische voordelen. Identificeerbare activa kunnen tastbaar of ontastbaar zijn.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Laten we aannemen dat XYZ Company van plan is een kantoorgebouw te kopen voor $ 10 miljoen. Wanneer het bedrijf een wettelijke koopovereenkomst met de verkoper sluit, heeft XYZ Company een plaats van waaruit de bedrijfsactiviteiten kunnen worden uitgevoerd en zal het vanaf dat moment bepalen wat er met het gebouw gebeurt. XYZ Company heeft dus een identificeerbaar activum van $ 10 miljoen verworven en moet dit actief op zijn balans weergeven.

Activa die niet identificeerbaar zijn, worden over het algemeen als goodwill beschouwd. Dit zou bedragen omvatten die zijn gebaseerd op het toekomstige winstpotentieel van bedrijf XYZ in plaats van op identificeerbare activa. Een manier om te bepalen of een actief identificeerbaar is, is dus of het kan worden afgestoten zonder het volledige bedrijf te verkopen.

Activa worden op de balans gepresenteerd in volgorde van hun liquiditeit. Als een bedrijf verwacht de economische waarde van een actief binnen een jaar te verkopen of anderszins te erkennen, wordt het actief doorgaans geclassificeerd als een vlottende activa op de balans. Als een bedrijf verwacht de economische waarde van een actief na meer dan één jaar te verkopen of anderszins te erkennen, wordt het actief over het algemeen geclassificeerd als een langetermijnactief. Materiële vaste activa (zoals het kantoorgebouw hierboven) zijn gemeenschappelijke langetermijnactiva.

De meeste activa verliezen hun waarde naarmate ze ouder worden, dat wil zeggen ze worden afgeschreven (amortisatie is de term die wordt gebruikt bij het verwijzen naar immateriële activa). De koers waartegen een bedrijf ervoor kiest zijn activa te depreciëren, kan resulteren in een boekwaarde die verschilt van de huidige marktwaarde van de activa.

Waarom het belangrijk is:

Informatie over de identificeerbare activa van een bedrijf vormt een belangrijk onderdeel van een accurate financiële rapportering, bedrijfswaardering en grondige financiële analyse. Hoewel de Financial Accounting Standards Board, de Securities and Exchange Commission en andere regelgevende instanties bepalen hoe en wanneer de identificeerbare activa van een onderneming worden gerapporteerd, kunnen bedrijven gebruikmaken van een verscheidenheid aan geaccepteerde methoden voor het opnemen, afschrijven en vervreemden van activa. Daarom moeten analisten ook bestudeer de aantekeningen in de financiële overzichten van een bedrijf.