5 Vragen die u moet beantwoorden voordat u een IPO koopt |

Als u een fan bent van beursintroducties (IPO's), dagen zijn hier weer.

Het is meer dan een decennium geleden dat investeerders werden meegesleept in de gekke dagen van de technologische hoogconjunctuur die de voorraden tot ongelooflijke hoogtes liet stijgen.

Enkele van de grootste winsten werden gemaakt (en verloren) kopen aandelen van beursintroducties. Dat hele tijdperk eindigde nogal slecht, maar voor een handvol vooral slimme beleggers, werden echte fortuinen gemaakt voordat de hausse mislukte.

Beleggers die de beste zijn in het navigeren door IPO's weten één ding zeker - niet alle deals zijn koopjes. Hier zijn vijf dingen die een succesvolle belegger moet overwegen voordat hij investeert in een nieuw openbaar bedrijf:

1. Is het bedrijf genoeg geld aan het inzamelen?

Veel bedrijven verzamelen geld in een IPO met plannen om terug te komen en meer geld binnen een jaar of twee bijeen te brengen (het zogenaamde secundaire aanbod). Het probleem is dat beleggers aandelen beginnen te verkopen op het moment dat ze een vleugje secundair aanbod te pakken krijgen. Dat komt omdat als de vraag naar nieuwe aandelen in het secundaire aanbod laag is, bankiers hun rente moeten verlagen. Als u de prijs van een secundair aanbod verlaagt, verlaagt u automatisch de prijs van de aandelen die al worden verhandeld.

Zo is bijvoorbeeld de batterijfabrikant

A123 Systems (Nasdaq: AONE) gedwongen terug te komen voor meer fondsen tweemaal - minder dan 18 maanden nadat het zijn IPO had gehaald. En elke keer dat het idee van een secundair aanbod werd opgeworpen, namen de aandelen ervan een flink pak slaag. Die investeerders die vroeg tijdens de IPO van A123 binnenkwamen, gaan waarschijnlijk in op de dag dat ze ooit bij het bedrijf betrokken zijn geraakt. 2. Heeft het bedrijf te veel schulden?

Het belangrijkste punt van een IPO is voldoende kapitaal bijeen te brengen om de balans op te schonen en het bedrijf te laten groeien. Maar sommige deals worden gedaan simpelweg omdat de investeerders van het bedrijf al het geld uit het bedrijf hebben opgezogen en het met schulden hebben belast in de hoop het naar nieuwe investeerders te laten gaan.

Bijvoorbeeld

Hertz Global Holdings (NYSE: HTZ) werd eind 2006 openbaar gemaakt door haar private equity-verstrekkers (PE), nadat ze het met $ 12 miljard schuld hadden belast. Aandelen van Hertz daalden uiteindelijk van $ 25 naar $ 3, omdat beleggers vreesden dat de schuldenlast het bedrijf zou stikken. De aandelen van Hertz herstelden zich zodra de economie weer tot leven was gewekt, maar juist dit soort beursintroducties zou echt in de problemen komen als de economie weer naar het zuiden zou verdwijnen. 3. Is dit een "me-too" -overeenkomst?

Op de IPO-markt levert succes succes op. Als een toonaangevende speler in een branche een populaire IPO uittrekt, gaan al zijn rivalen rechtop zitten en noteren ze. Dus wanneer de bankiers komen met een aanbod om een ​​IPO samen te stellen, lijkt het de juiste stap.

Het probleem is dat zodra een groep bedrijven in dezelfde branche allemaal veel geld inzamelen, ze zwaar gaan besteden aan nieuwe producten, advertenties, acquisities en alles wat hen een rendement op hun IPO-opbrengsten oplevert. Voor je het weet, is de hele industrie vervormd als de uitgaven te hoog oplopen en de winsten beginnen te zakken. Telkens wanneer u ziet dat een groot aantal bedrijven tegelijkertijd openbaar worden, moet u waarschijnlijk nadenken over uitbetaling.

Als voorbeeld, verschillende onroerendgoedbedrijven, zoals

Excel Realty Trust (NYSE: EXL), verhoogde recent IPO-geld met de focus op het opkopen van stripmalls. Maar met al die bedrijven die dezelfde eigendommen nastreven, betekende de concurrentie die ze onder elkaar creëerden dat ze waarschijnlijk te veel zouden betalen voor het eigendom dat ze maar konden bemachtigen. En dat is niet goed voor beleggers. 4. Is de beursintroductie verschillende keren vertraagd? Vraag uw makelaar naar de geschiedenis van de beursintroductie. Soms zul je ontdekken dat dit de tweede of derde poging van een bedrijf is om publiek te worden. En dat is moeite. Herhaalde pogingen om naar het buitenland te gaan, betekent dat beleggers de eerste of tweede keer weinig belangstelling hadden. Als die vorige investeerders naar een mogelijke deal keken en een pass namen, is dat waarschijnlijk een teken dat het bedrijf een aantal onaantrekkelijke aspecten heeft.

5. Heeft het management een goede staat van dienst?

Als ik naar beursintroducties kijk, vind ik het leuk om de geschiedenis van management te traceren. Hebben ze een goede staat van dienst bij eerdere bedrijven? Meer in het bijzonder: hebben ze in het verleden geld verdiend voor investeerders? Kwaliteitsbedrijven zullen ervoor proberen om ervaren, ervaren managers een of twee jaar te werven voordat een bedrijf openbaar wordt.

Andersom, als het management niet veel trackrecords heeft naast het starten van dat bedrijf, zijn ze misschien over het hoofd. Er zijn een hoop voorbeelden van mensen die uitstekende, maar niet erg goede bedrijfsmanagers zijn; het runnen van een naamloze vennootschap heeft een heel andere reeks vaardigheden dan het opstarten van een bedrijf.

Het investeringsantwoord

: beursintroducties kunnen u geld opleveren - als u de juiste deal vindt. Ik wacht eigenlijk liever af met deze deals met de hoop dat ik na de (bijna) onvermijdelijke prijsinflatie na de IPO enkele juweeltjes zal vinden. Hoe dan ook, het is moeilijk om de IPO-markt te negeren nu het zich opmaakt voor een spandoekjaar. Met het juiste onderzoek kan een goed getimede investering in een solide IPO inderdaad een heel goed jaar opleveren.

[Meer informatie over de functie InvestingAnswers: hoe te profiteren wanneer uw favoriete bedrijf openbaar wordt]