5 Geldregels die gewoon fout zijn |
WE HAVE TO SING WHAT?! | Sing It! | Episode 5
om welke reden dan ook, die van ons in de financiële sector hebben de neiging om dezelfde investerende mantra's uit te roeien en opnieuw, zonder te stoppen om kritisch na te denken over wat we zeggen. Dus ik dacht dat het tijd was om enkele van de oude 'regels' te bespreken die ik over geld heb geleerd, en waarom ik denk dat het tijd is om ze te dumpen.
Als je nog niet helemaal klaar bent om deze conventionele wijsheid in de prullenbak te gooien, Ik hoop dat je op zijn minst geïnspireerd bent om nog een keer te kijken naar de financiële regels die je hebt aangenomen om te zien of ze echt voor jou kloppen.
Hier is mijn lijst met de gebrekkige geldregels die ik heb geleerd en de 'nieuwe regels' die ze zouden moeten vervangen. Als je kunt denken aan andere geldmythen die je niet begrijpt, of als je het niet eens bent met mijn beoordeling hier, schiet me dan een e-mail op [email protected] om me erover te vertellen.
Oude regel: neem meer risico wanneer je bent jong. Ik begon mijn carrière bijna 10 jaar geleden. En omdat ik gewend was te leven als een student, kon ik elke maand een klein beetje sparen bij elkaar schrapen. Omdat ik jong en beïnvloedbaar was, koos ik volledig voor het veelbesproken risico / beloningsconcept dat de financiële sector zo dol is op touting. Ik denk niet dat ik alleen was. Het idee is zo simpel: als je risico neemt, word je beloond.
Zoals zoveel andere investeerders leerde het afgelopen decennium me een krachtige les in risico versus beloning. Dus alsjeblieft, luister alsjeblieft wanneer ik zeg:
Risico is geen volatiliteit. Het is geen prijsschommeling. Het is de mogelijkheid van een "permanent verlies van kapitaal." Permanent. Voor altijd. De relatie risico / beloning is deze: u neemt risico
met de verwachting dat wordt gecompenseerd met een hoger rendement. Maar u kunt in plaats daarvan worden gecompenseerd met een permanent verlies van kapitaal. Dat is de afweging. En na verloop van tijd is een permanent verlies van kapitaal verwoestend.
Laten we zeggen dat het augustus 2000 is en ik heb $ 10.000 bespaard. Ik ben begin 20 en de conventionele wijsheid is dat ik meer risico moet nemen als ik jong ben.
Fortune Magazine
een lijst met "Ten Stocks to Last the Decade" uitbrengt, dus nu heb ik een plan. Ik zal mijn $ 10.000 splitsen en $ 1.000 aan aandelen kopen die ze aanbevelen voor deze buy-and-hold-portefeuille: Nokia, Nortel, Enron, Oracle, Broadcom, Viacom, Univision, Schwab, Morgan Stanley en Genentech. Het enige wat ik moet doen is tien jaar wachten (een behoorlijk lange tijd voor een 22-jarige), en ik zal goed op weg zijn om met vervroegd pensioen te gaan. Onder scenario B realiseer ik me dat ik ver uit mijn element ben en ik geen zaken hoef te investeren in bedrijven, bedrijven, industrieën en / of landen die ik niet begrijp. Dus heb ik $ 5.000 in Vanguard's Intermediate-Term Treasury Fund geplaatst, dat belegt in 5-10 jaar Treasuries en $ 5.000 in het Vanguard Total Stock Market Index Fund, dat in de gehele aandelenmarkt belegt. Kun je zien waar dit gedachte-experiment plaatsvond? gaat?
Na 10 jaar is mijn conservatieve portefeuille van $ 10.000 gelijkelijk verdeeld tussen aandelen en obligatie beleggingsfondsen nu $ 14.488 waard.
Mijn risicovolle portefeuille, 100% belegd in de heetste groeiaandelen van 2000, is nu $ 6.745 waard.
Maar dat is niet eens het ergste. Dit is de impact van dat permanente verlies van kapitaal in de komende 30 jaar:
Heilige koe. Ongeacht hoe snel mijn geld groeit in de komende 30 jaar, dat is een grote straf voor mijn 62-jarige zelf om te betalen voor mijn 22-jarige zelf in navolging van conventionele wijsheid. <> Ik volg vandaag een andere strategie. Elke dollar die ik spaar is kostbaar en ik wil hem veilig houden. Warren Buffett heeft twee regels voor beleggen. Regel # 1 is "geen geld verliezen". Regel # 2 is "regel nummer 1 nooit vergeten". Als de filosofie goed genoeg is voor Warren Buffett, is het goed genoeg voor mij. Tegenwoordig leg ik minder nadruk op de relatie risico / beloning en meer op de magische krachten van tijd en samenstelling.
Nieuwe regel: hoe groter het risico, hoe groter de kans op verlies.
Het is beter om te vertrouwen op ouderwetse bereidingen, zodat u kunt profiteren van het meest waardevolle bezit dat u heeft - tijd.
Oude regel: eigendom uw huis is een grote investering. Eerst en vooral een bekentenis: ik bezit mijn huis. Maar elke dag loop ik ernaar toe, ik wou dat ik het niet deed. Ik kijk ernaar en zie een hoop geld opgesloten zitten, verlangend om bevrijd te worden. En mijn trieste stapel geld, die ik heb neergelegd via mijn aanbetaling, is eigenlijk 6% kleiner omdat ik weet dat ik mijn makelaar en de agent van de koper hun commissies moet betalen wanneer ik ze verkoop.
Ik ben niet de alleen iemand begint de mythe van het eigenwoningbezit in vraag te stellen. James Altucher heeft net een artikel geschreven met de titel: "Waarom ik nooit meer een huis zal bezitten". # - ad_banner_2- # In het artikel wijst Altucher erop dat huizen alle kenmerken hebben van een lelijke investering. Ze zijn a) niet-liquide, b) belastbaar elk jaar zonder falen, c) worden in de loop van de tijd belast, en d) een kooi.
Het kost veel tijd en moeite om een huis te verkopen, en alleen als je Gelukkig krijg je een koper die in aanmerking komt voor financiering. U ontvangt uw belastingaanslag voor onroerend goed elk jaar, ongeacht of u inkomsten ontvangt of meerwaarden behaalt. Naarmate het ouder wordt, zal uw huis instorten en reparaties vereisen. En het is niet eenvoudig om uw "investering" te liquideren en de stad te verlaten als u dat wilt, om welke reden dan ook. Dat zijn enkele ernstige nadelen.
Laten we een voorbeeld bekijken. Laten we zeggen dat mijn huis zou huren voor $ 1200 maand, maar ik betaal $ 1400 per maand in PITI. Elke maand betaal ik meer dan $ 200 voor het voorrecht om in dit specifieke huis te wonen, en ik kan niet komen tot de trieste stapel geld die ik eerder noemde. Laten we nu zeggen dat ik mijn huis kon verhuren voor $ 1.600.. In dit scenario verdien ik $ 2.400 per jaar omdat ik mezelf in feite mijn huis huur voor $ 200 minder dan ik anders zou betalen. Als ik dat deel door mijn aandeleninvestering (laten we aannemen dat ik $ 48.000 aan eigen vermogen heb), kan ik mijn "dividendopbrengst" berekenen: $ 2.400 / $ 48.000 = 5%.
Dat is niet slecht. Maar alleen door te denken aan een huis in huur-equivalente termen is het logisch om het als een investering te beschouwen. En, zo weet je, er zijn niet al te veel huizenmarkten waar de huurvergelijking ten gunste van de eigenaar werkt, althans direct uit de slag.
Ik ben geen onroerend goed als een investering. Ik geloof gewoon dat de waardevergelijking moet uitwerken. Een van de beste beleggingsinzichten die ik ooit heb gehoord (ik denk dat het zwaargewicht James Grant investeerde) was iets in de trant van: "Er zijn geen slechte activa, alleen slechte prijzen."
Nieuwe regel: zoals alles wat je doet investeren in, een huis dat u koopt voor een goede prijs kan een goede investering zijn.
Maar het is niet automatisch.
Oude regel: betaal uw hypotheek zo snel mogelijk af.
Het zusteradvies voor "uw thuis is een goede investering "is", betaal zo snel mogelijk je hypotheek af. " De redenering hierachter is: door uw hypotheek af te betalen, minimaliseert u de rente die in de zak van de bank ligt. En als u uw hypotheek eenmaal hebt afbetaald, zijn uw huisvestingskosten geëlimineerd.
Er zijn een paar tekortkomingen in deze logica. Ten eerste, of u nu eigenaar of huur bent, u hebt een huisvestingskosten. Als u een huis zonder meer bezit, ontvangt u geen rente of dividenden van het geld dat u in uw huis hebt geïnvesteerd, en dat gebrek aan inkomsten is een alternatieve kosten die u maakt. En als u een woning met een hypotheek bezit, hebt u rentelasten. U maakt toch kosten. Het zou niet echt uit moeten maken aan wie die kosten worden betaald.
Dus als u een hypotheek hebt, moedig ik u aan om een berekening te gebruiken die ik keer op keer zie: hypotheekrente na belasting = jaarlijkse hypotheekrente x (1 - uw marginale belastingtarief). Dit geeft u de rentevoet na belastingen op uw hypotheekschuld, die u kan helpen beslissen of het een voordeel is om uw hypotheek sneller terug te betalen. Laat het me uitleggen.
Als u een hypotheek hebt van 6% en u zich in de belastingschijf van 25% bevindt, is uw effectieve rentepercentage 4,5% omdat u rentekosten op uw belastingaangifte mag aftrekken (percentage na belastingen): 6% (1- 0,25) = 4,5%). Op zichzelf is 4,5% niet goed noch slecht. Het is maar een nummer. Maar het wordt echt belangrijk wanneer u nadenkt over andere investeringsmogelijkheden die er zijn. Als u 4,5% op uw hypotheek betaalt, kunt u dan enige andere investering vinden die u meer dan 4,5% na belastingen zal opleveren? Als u in plaats van uw hypotheek af te betalen, uw spaargeld in uw Roth IRA stopt en een investering vindt die u minstens 4,5% per jaar betaalt, en meer liquide is om te booten, is dat dan geen netto winst voor u?
Ja.
Als u daarentegen geen redelijke investering kunt vinden die u meer dan 4,5% per jaar betaalt, is het zinvol om uw hypotheek af te betalen. De 4,5% is uw eigen persoonlijke 'hurdle rate'.
Overigens werkt deze vergelijking ook voor studieleningen. Als u uw hurdle-rate kent, kunt u uw spaargeld plaatsen waar ze u het meeste goed doen. Als uw hypotheektarief of studieleningstarieven hoog zijn, is het misschien verstandig om ze vroeg af te betalen. Maar zo niet, dan kunt u waarschijnlijk net zo goed, zo niet beter, beleggen in redelijk veilige obligaties of aandelen die dividend betalen.
Nieuwe regel: laat je niet verleiden door het vooruitzicht van nulhuur als het rendement op je investering elders meer zal opbrengen.
Oude regel: begin meteen te sparen voor de opvoeding van je kind.
Ok, nog een bekentenis. Ik heb geen kinderen. Maar ik heb wel ouders en zij hebben mijn collegegeld niet betaald. Zijn mijn ouders slechte ouders? Nee. Betaal ik nog steeds tien jaar later studieleningen? Ja. Is het het ergste dat me ooit is overkomen? Nee. Ik deed de investering, en nu pluk ik theoretisch de beloning via een hoger verdienvermogen. Klinkt eerlijk.
Zo zie ik het: als een hbo-opleiding een investering is, dan is het alleen maar een investering voor de persoon op de universiteit, toch? We investeren in college omdat we een kans willen maken om meer geld te verdienen in de toekomst. Maar als u de investering doet en uw kind de uitbetaling krijgt, begrijp ik niet hoe ik uw rendement moet berekenen, op zijn minst monetair.
In dit artikel hebben we het over investeren, niet filantropie en betalen voor het onderwijs van uw kind klinkt het meer als een heel duur geschenk dan als een investering. En het wordt een enorm probleem wanneer mensen met een kortere tijdspanne zeer dure geschenken geven aan mensen met veel langere tijdsbesparingen. Het is helemaal achterstevoren. Ouders die in latere jaren op hun kinderen steunen voor ondersteuning zijn een veel grotere financiële verplichting dan de grootste studieleningen. En dat houdt zelfs geen rekening met de emotionele aansprakelijkheid. Ik zou me niet goed voelen als mijn ouders moeite hadden met hun gouden jaren omdat ze al hun spaargeld aan het studeren waren.
Nieuwe regel:
Bepaal eerst of je het echt kunt betalen of dat het echt een opoffering is.
Als u in de gelegenheid bent om uw kinderen zo'n duur geschenk te geven, ga er dan voor. Bedenk dat mensen leningen kunnen afsluiten voor een universiteit, maar dat ze geen leningen voor hun pensioen kunnen sluiten.
Een van mijn favoriete investeerders en schrijvers, James Montier, zegt het zo: "Wees geduldig en wacht op de dikke worp." Het hebben van een voorraad geld bij de hand zal u in staat stellen om op te vallen wanneer de eerder genoemde "slechte prijzen" veranderen in "goede prijzen". Voel u dus niet slecht om een percentage van uw portefeuille in contanten achter te laten. Wanneer de koopjes beginnen te verschijnen, zult u blij zijn dat u deed.
Nieuwe regel: contant geld is nog steeds de koning.
Houd het uwe vast als een levenslijn en wacht op een gouden kans. Kansen komen altijd naar boven - zorg ervoor dat u klaar bent om hiervan te profiteren.
