Durbin-amendement lijkt waarschijnlijk te overleven, maar de banklobby beheert een paar concessies

Achtergrond: Vorige maand meldden we dat de Durbin Interchange-wijziging, die regels voor debitcard-swipe wil reguleren en merchants toestaat om aan het loket creditcardtoeslagen toe te voegen, is gevoegd bij de Financial Reform Bill. We hebben ook besproken waarom dit misschien niet zo'n goed idee is, gezien het feit dat de Australische consumenten het in de kin opnamen toen dit in 2003 gebeurde.

Wat is er nieuw: Senator Durbin heeft vandaag aangekondigd dat de belangrijkste leden van het Huis een compromis hebben bereikt met betrekking tot het voorgestelde wijzigingsamendement van de Senaat. Terwijl Durbin een waslijst geeft met verschillen tussen het oude amendement en de herziene versie, zijn er maar weinig veranderingen die de consumenten daadwerkelijk ten goede zullen komen.

Als we door de lijst met veranderingen kijken, valt het ons op dat er impliciete acceptatie bestaat dat het amendement zelfs is schadelijk voor consumenten.

Zo zijn door de overheid uitgegeven kaarten zoals welvaart / voedselzegel / werkloosheidsuitkeringen en prepaid-kaarten die populair zijn bij de arme en niet-beluste bevolking, buiten de reikwijdte van de uitwisselingsverordening gevallen. Waarom? We zouden stellen dat dit een impliciete erkenning is dat het wetsvoorstel meestal slecht is voor consumenten en een reactieve poging om de verordening meer steun te bieden.

Nebraska's nationale penningmeester, Osborn, maakte hetzelfde in een brief aan het Congres, waar hij concludeerde dat het wetsvoorstel de belastingbetalers zou schaden, aangezien de huidige interbancaire vergoedingsstructuur het voor kaartbedrijven mogelijk maakt gratis pincarddiensten aan te bieden.

Wijzigingen in de factuur die van invloed kunnen zijn op u en mij:

Verkopers zullen worden "afgetopt" in termen van hoe hoog ze minimale creditcardbetalingen kunnen instellen. Deze limiet zal in eerste instantie $ 10 zijn, maar we denken echt niet dat dit veel impact zal hebben omdat minimale kosten al relatief veel voorkomen bij kleine verkopers, ondanks dat ze tegen de regels zijn. Bovendien denken we dat het voor grote winkelketens waarschijnlijk niet nodig is om creditcardminima in te stellen, aangezien hun wisselkoersen relatief laag zijn ten opzichte van kleine verkopers. Realistisch gezien zullen kleine verkopers die hun swipe-facturen willen verlagen, worden bespat met een dosis Econ 101-realiteit - de concurrentie eindigt met het bepalen van de prijzen die u kunt aanrekenen, niet een uitwisselingswetgeving.

Het nieuwe compromis sluit kaarten uit die door de overheid zijn beheerd en herlaadbare prepaid-kaarten van uitwisselingsregulering. Zoals hierboven vermeld, was dit het resultaat van klachten van staten en pleitbezorgers van armen en niet-bankiers, over hoe uitwisselingsregulering zal resulteren in hogere tarieven voor staten en prepaidbetaalkaartgebruikers.

Veranderingen die jou en mij niet raken, maar nog steeds interessant zijn:

De Federal Reserve mag de kosten van fraudepreventie meetellen in schattingen van wat "billijk en redelijk" is voor de wisselkoersen. Dit is een afwijking van de voorgaande taal die alleen aanpassingen voor incrementele kosten toestaat en waarschijnlijk zal zorgen voor hogere gereguleerde debit card interchange rates.

De Federal Reserve zal niet proberen om de vergoedingen voor de Visa- en MasterCard-betaalbanken te regelen, maar alleen voor de kosten die kredietkaartuitgevers aan handelaren in rekening brengen. Dit was een opluchting voor aandeelhouders van Visa (+ 5%) en MasterCard (+ 4%) vandaag, maar heeft echt weinig impact op kaarthouders.

Verkopers kunnen niet verschillende prijzen in rekening brengen, afhankelijk van het type creditcard of betaalpas dat u heeft. Maar ze kunnen nog steeds kortingen geven voor contant geld en cheques.

De Fed mag de broek dragen. In de Senaatsversie van het amendement zou de Federal Reserve na verloop van tijd de controle door de regulerende instanties overdragen aan het Agentschap voor consumentenbescherming / bureau voor consumentenbescherming, maar dit is niet langer het geval. Blijkbaar prikkelt dit beursanalisten omdat het meer "zichtbaarheid" biedt, maar het heeft echt geen voorzienbare impact op de consument.