Wat zijn Exchange Traded Funds?
Wat is een ETF? Kenmerken, voordelen en voorbeelden!
Door Robert Riedl, CPA, CFP, AWMA
Meer informatie over Robert op onze site Vraag een adviseur
Zoals hun naam doet vermoeden, zijn exchange-traded funds (ETF's) beleggingsfondsen die openlijk handelen op de beurs. Hoewel ze de laatste tijd steeds populairder zijn geworden, zijn ETF's er al sinds de late jaren 1970.ETF's zijn op dezelfde manier gestructureerd als beleggingsfondsen, in die zin dat elk aandeel dat een belegger koopt gedeeltelijk eigendom is van een onderliggende groep effecten. Beleggers in zowel beleggingsfondsen als ETF's kunnen diversificatie bereiken door een enkele aankoop. ETF's kunnen echter de hele dag op een beurs worden gekocht en verkocht, terwijl beleggingsfondsen pas na het sluiten van de handel kunnen worden gekocht of ingewisseld bij het beleggingsfonds. ETF's combineren dus het diversificatiepotentieel van een brede portefeuille met de eenvoud van het verhandelen van één aandeel op een beurs.
De eerste ETF is ontworpen om de prestaties van de S & P 500 te volgen. En de meeste ETF's op de huidige markt blijven trouw aan hun passieve indexering van het volgen van specifieke indexen in een poging de markt te "zijn" in plaats van te verslaan.
In een poging om beter te presteren dan de markt, maken sommige managers specifieke parameters, schermen of wegingsfactoren bij het selecteren van effecten voor hun ETF's. Bijvoorbeeld:
- Een fondsbeheerder kan beginnen met de S & P 500-index, maar alleen die aandelen kiezen met de hoogste dividendrendementen.
- Een andere beheerder kan een korf met effecten creëren om te beleggen in activa die doorgaans niet gedekt worden door een index, zoals valuta.
Deze managers combineren in feite elementen van actief en passief beleggen door actief hun portefeuilles te creëren, die vervolgens op een meer passieve manier worden beheerd op een dagelijkse basis.
ETF's verschillen het meest significant van beleggingsfondsen in de manier waarop ze worden gekocht en verkocht. ETF's gedragen zich als aandelen en beleggers kunnen op elk moment van de dag aandelen kopen of verkopen. Net zoals aandelen bieden ETF's ook flexibele handelsopties, zoals stop- en limietorders (een stoporder stelt een specifieke prijs in waaraan ETF-aandelen moeten worden gekocht of verkocht, terwijl een limietorder een maximum- of minimumprijs instelt waar u bereid bent om respectievelijk ETF-aandelen te kopen of verkopen) en het potentieel voor dergelijke tactische afdekstrategieën zoals short selling (het lenen van ETF-aandelen om nu te verkopen in de hoop dat u ze later goedkoper kunt kopen) of op marge (een lening aangaan om te kopen ETF-aandelen of het gebruik van ETF-aandelen als onderpand in een poging om uw bestaande portfolio te benutten buiten uw initiële investering).
Een ander potentieel voordeel van ETF's is dat ze, in tegenstelling tot veel andere beleggingsfondsen, meestal geen verkoopkosten hebben. Bovendien bieden ze, zoals de meeste indexfondsen, doorgaans lage beheerskosten. Er zijn echter handelskosten verbonden aan een ETF, zoals er zijn voor aandelen. In veel gevallen kunnen lage kosten en vergoedingen opwegen tegen de handelskosten, maar dit is afhankelijk van hoe vaak en in welke hoeveelheid een belegger handelt.
ETFS BIEDEN EEN AANTAL POTENTIËLE VOORDELEN DIE HUN EXTREEM EFFECTIEF KUNNEN MAKEN OM INVESTEERDERS TE HELPEN SPECIFIEKE LANGETERMIJNDOELEINDEN TE BEREIKEN:
- diversificatie
- Lage tarieven en geen verkoopbelasting
- Intraday liquiditeit
- Fiscale efficiëntie
- Transparantie - en nog veel meer
ETF's zijn er in elke stijl- en activaklasse in de beleggingsregenboog. Ze kunnen beleggers helpen inkomsten te genereren, langetermijngroei te realiseren, een completere diversificatie te bereiken - en nog veel meer. ETF's bieden een aantal voordelen die hen extreem effectief kunnen maken om beleggers te helpen specifieke langetermijndoelen te bereiken. Bovendien, net als bij beleggingsfondsen, zijn ETF's beschikbaar in elke stijl- en activaklasse in de beleggingsregenboog. Ze kunnen worden gebruikt om beleggingsfondsen aan te vullen in een bestaande activaspreiding, om beleggingsfondsen te vervangen of voor een volledige portefeuille.
KERN- EN SATELLIET INVESTERENDE AANPAK Kern- / satellietinvesteringen zijn een methode voor het samenstellen van een portefeuille die is ontworpen om kosten, belastingverplichtingen en volatiliteit tot een minimum te beperken en tegelijkertijd een kans bieden om beter te presteren dan de brede kapitaalmarkt als geheel. De kern van de portefeuille bestaat uit passieve beleggingen die belangrijke marktindexen volgen, zoals de Standard and Poor's 500 Index (S & P 500) en / of de Barclays Capital Aggregate Bond Index. Bijkomende posities, bekend als satellieten, worden aan de portefeuille toegevoegd in de vorm van actief beheerde beleggingen. De conventionele visie op de kernsatellietmethodologie suggereert dat het verstandig is om indexfondsen te gebruiken voor markten die geacht worden efficiënt te zijn en om actieve managers te gebruiken op gebieden die als inefficiënt worden beschouwd, waar de managers waarschijnlijker worden geacht te slagen. ALPHA VS. BETA Wanneer een belegger een enkele portefeuille opsplitst in twee portefeuilles, een alfaportefeuille en een bètaportefeuille, heeft hij of zij meer controle over de volledige combinatie van risico's waaraan hij of zij wordt blootgesteld. Door uw blootstelling aan alfa en bèta afzonderlijk te selecteren, kunt u het rendement verbeteren door consequent de gewenste risiconiveaus binnen uw totale portfolio te handhaven. Door de volgende termen te begrijpen, kunt u het verschil tussen alfa- en bètabronnen van risico beter begrijpen: beta - Het rendement gegenereerd uit een portefeuille dat kan worden toegeschreven aan het totale marktrendement. Blootstelling aan bèta is equivalent aan blootstelling aan systematisch risico (zie hieronder). De alpha is het deel van het rendement van een portefeuille dat niet kan worden toegeschreven aan marktrendementen en dus onafhankelijk is van marktrendementen. Alpha - Het rendement dat wordt gegenereerd op basis van idiosyncratisch risico (zie hieronder). Systematisch risico - Het risico dat voortvloeit uit het beleggen in eender welke beveiliging binnen de markt. Het niveau van systematisch risico dat een individuele beveiliging bezit, hangt af van hoe gecorreleerd het is met de algehele markt. Dit wordt kwantitatief weergegeven door bèta-blootstelling. Idiosyncratisch risico - Het risico dat voortvloeit uit het beleggen in één beveiliging (of beleggingsklasse). Het niveau van idiosyncratisch risico dat een individuele beveiliging bezit, is sterk afhankelijk van zijn eigen unieke kenmerken. Dit wordt kwantitatief weergegeven door alfablootstelling. (Opmerking: een enkele alfapositie heeft zijn eigen idiosyncratische risico.) Wanneer een portefeuille meer dan één alfapositie bevat, geeft de portefeuille vervolgens het idiosyncratische risico van elke alfapost gezamenlijk weer.) Alfa- en bèta-portefeuilles naar idiosyncratisch risico en systematisch risico, respectievelijk; dit hoeft echter niet noodzakelijk negatief te zijn. De mate van risico waaraan een belegger wordt blootgesteld, hangt samen met de mate van potentieel rendement die kan worden verwacht. ACTIVE VS. PASSIEF Actief beleggen betekent dat u probeert de markt in een bepaalde periode te verslaan met een of beide van de volgende strategieën: Beveiliging selectie. Dit is een mooie term voor het kopen van de juiste aandelen (of obligaties, fondsen of andere activa) en het vermijden van de verkeerde aandelen. Het betekent vooruitziend zijn om Apple te kopen in de pre-iPod-dagen en niet Netflix te kopen op de dag na de IPO. Market timing. Markten draaien. Als je die ronddraaiende bewegingen van tevoren goed kunt voorspellen, kun je veel geld verdienen - of voorkomen dat je het verliest. Passief beleggen betekent geen van beide dingen doen. Het betekent zoveel mogelijk diversifiëren door het kopen van brede marktindexfondsen. Het betekent het bezitten van de volgende Apple, maar ook de volgende Groupon. En het betekent niet proberen de tijd te timen. Dat betekent dat je moet blijven wanneer aandelen vijf dagen of maanden of jaren achter elkaar duiken. Passief beleggen betekent ook portfoliobesluiten maken op basis van persoonlijke omstandigheden, niet op krantenkoppen of onderzoek. Flexmanagement of indexering wint meer acceptatie als een beleggingsaanpak onder beleggers. Deze acceptatie is niet voor niets geweest, omdat tal van academici en financiële publicaties er snel op hebben gewezen dat beleggingsbeheerders niet consequent de markt verslaan, dwz regelmatig beter presteren dan een relevante index zoals de S & P 500- of Russell 2000-indexen of een index- gebaseerde passieve strategie. Actieve en passieve investeringen hoeven elkaar niet uit te sluiten. Net zoals toewijzingen aan de ontwikkelde en nieuwe groeimarkten, of aan aandelen en obligaties complementair kunnen zijn, zijn wij van mening dat actieve en passieve beleggingen verschillende behoeften in dezelfde portefeuille kunnen dienen. In het afgelopen decennium hebben we periodes gezien van extreme macro-gestuurde aandelenprestaties, de toename van indexinvesteringsopties en talrijke artikelen die het passieve management bevorderen. Beleggers hebben steeds vaker het argument gekregen - waarom niet gewoon passief gaan? Hoewel we geloven dat passief beleggen voordelen heeft, zijn er verschillende variabelen, zoals tijdshorizon en indexverstoring, die beleggers moeten overwegen voordat ze een beslissing nemen. Naar onze mening moeten beleggers die streven naar een strategische toewijzing aan aandelen een genuanceerder inzicht krijgen in zowel actieve als passieve benaderingen om hun optimale beleggingsstrategie te bepalen. STRATEGISCHE ASSETVERDELING VS. TACTISCHE ASSETVERDELING Strategische assetallocatie dringt aan op het instellen van doeltoewijzingen en vervolgens periodiek opnieuw in evenwicht brengen van de portefeuille tot die doelen, aangezien beleggingsrendementen de oorspronkelijke toewijzingspercentages scheeftrekken. Het concept is vergelijkbaar met een "buy and hold" -strategie, in plaats van een actieve handelsbenadering. Natuurlijk kunnen de strategische doelstellingen voor assetallocatie in de loop van de tijd veranderen naarmate de doelen en behoeften van de klant veranderen en naarmate de tijdshorizon voor grote evenementen zoals pensionering en college-financiering korter wordt. Tactische activaspreiding biedt een reeks percentages in elke activaklasse (zoals aandelen = 40-50%). Dit zijn minimum- en maximumacceptabele percentages waardoor de belegger binnen deze parameters kan profiteren van de marktomstandigheden. Zo is een beperkte vorm van markttiming mogelijk, aangezien de belegger zich naar het hogere segment kan begeven wanneer aandelen naar verwachting beter zullen presteren en naar het lagere segment als de economische vooruitzichten somber zijn.
