Waarom Founders soms falen als CEO |
Tony Xu, DoorDash Cofounder/CEO, on building a thriving business in the difficult on-demand market
Schrijven in TechCrunch, Ben Horowitz biedt drie redenen waarom stichters falen als CEO's. Het meest interessant is de derde:
- De oprichter wil niet echt CEO worden. Niet elke uitvinder wil een bedrijf runnen en als u niet echt CEO wilt worden, zijn uw kansen op succes uitzonderlijk laag.
- Het bestuur in paniek. Soms wil de oprichter CEO zijn, maar het bestuur ziet haar fouten maken, in paniek raken en haar voortijdig vervangen. Dit is tragisch, maar gebruikelijk.
- De Paradox van de Product CEO. Veel oprichters lopen de Product CEO Paradox tegen het lijf, die ik hieronder uitleg.
Ik respecteer echt de wijsheid van de CEO die uit het management valt om zich te concentreren op het creatieve werk in plaats daarvan. Dat is zo slim. Het leven is kort en werkdagen kunnen lang zijn als je iets doet wat je niet leuk of goed doet, en kort wanneer je iets doet dat je graag doet. Ik hou niet van de tweede omdat het te smal is. Wat Ben bordpan paniek noemt, kan ook boardmanagement zijn. "Paniek" noemen, impliceert dat het bestuur faalde, niet de oprichter-CEO, elke keer als een bestuur een CEO verwijdert die niet wil gaan. Ik denk dat oprichtende CEO's die het bedrijf willen beheren het soms slecht doen.
De derde is het meest interessant. Ben legt uit:
Dit gebeurt de hele tijd. Een oprichter ontwikkelt een doorbraakidee en start een bedrijf om het te bouwen. Als bedenker van het idee, werkt ze onvermoeibaar om het tot leven te brengen door zichzelf in elk detail van het product te betrekken om ervoor te zorgen dat de uitvoering voldoet aan de visie. Het product slaagt en het bedrijf groeit. Dan beginnen medewerkers ergens te klagen dat de CEO te veel aandacht besteedt aan wat de medewerkers beter kunnen doen zonder haar en niet genoeg aandacht voor de rest van het bedrijf. Het bestuur of de CEO Coach adviseert vervolgens de oprichter om "haar mensen te vertrouwen en te delegeren." En dan verliest het product zijn focus en begint het eruit te zien als een kameel (een door de commissie gebouwd paard). In de tussentijd bleek de CEO slechts wereldklasse bij het product te zijn, dus transformeerde ze zichzelf effectief van een uitstekende, productgerichte CEO in een waardeloze CEO voor algemeen gebruik. Lijkt erop dat we een nieuwe CEO nodig hebben.
Dat is een schitterende observatie. Ben benadrukt een van die ideeën die voor de hand liggend lijken, maar alleen nadat iemand erop heeft gewezen. Ik denk dat zijn paradox van product-CEO echt is en een gevaar is om bewust te zijn en te vermijden.
