Uitoefenprijs-definitie & voorbeeld |

Wat het is:

Een -oefenprijs is de prijs waarvoor de houder van een call-optie heeft het recht, maar niet de plicht, om 100 aandelen van een bepaald onderliggend aandeel vóór de vervaldatum te kopen.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Opties zijn afgeleide instrumenten, wat betekent dat hun prijzen zijn afgeleid van de prijs van een andere beveiliging. Meer specifiek worden optieprijzen afgeleid van de prijs van een onderliggende aandelen. Stel dat u bijvoorbeeld een call-optie koopt op aandelen van Intel (INTC) met een uitoefenprijs van $ 40 en een vervaldatum van 16 april. Deze optie geeft je het recht om 100 aandelen Intel te kopen tegen een prijs van $ 40 op 16 april (het recht om dit te doen, natuurlijk, het zal alleen waardevol zijn als Intel op dat moment meer dan $ 40 per aandeel verhandelt.) een snel voorbeeld van hoe de uitoefenprijs bepaalt of een derivaat zoals een call-optie geld verdient, laten we zeggen dat IBM-aandelen worden verhandeld tegen $ 100 per aandeel. Laten we nu aannemen dat een belegger één calloptiecontract bij IBM koopt voor een prijs van $ 2 per contract. Opmerking: omdat elk optiecontract een belang vertegenwoordigt in 100 onderliggende aandelen, zijn de werkelijke kosten van deze optie $ 200 (100 aandelen x $ 2 = $ 200).

Waarom het belangrijk is:

De uitoefenprijs van een derivaat bepaalt grotendeels of de belegger in dat derivaat geld gaat verdienen. Dit is wat er gebeurt met de waarde van deze call-optie: onder verschillende scenario's:

Wanneer de optie vervalt, handelt IBM op $ 105.

Let op: de uitoefenprijs geeft de koper het recht om aandelen van IBM voor $ 100 per aandeel. In dit scenario zou de koper die aandelen kunnen kopen voor $ 100, en diezelfde aandelen onmiddellijk op de open markt verkopen voor $ 105. Omdat de uitoefenprijs onder de marktprijs ligt, is deze optie 'in the money'. Omdat de belegger deze optie voor $ 200 heeft gekocht, bedraagt ​​de nettowinst voor de koper van deze transactie $ 300.

Wanneer de optie vervalt, IBM wordt verhandeld tegen $ 101.

Met dezelfde analyse zoals hierboven weergegeven, is de call-optie nu $ 1 (of $ 100 totaal) waard. De uitoefenprijs ligt erg dicht bij de marktprijs. Aangezien de belegger $ 200 heeft uitgegeven om de optie in de eerste plaats te kopen, zal hij of zij een nettoverlies vertonen voor deze transactie van $ 1 (of $ 100 in totaal). Deze optie zou "at the money" worden genoemd, omdat de transactie in wezen een was is.

Wanneer de optie vervalt, handelt IBM op of onder $ 100.

Hier is de uitoefenprijs hoger dan de marktprijs. Als IBM op de expiratiedatum van de optie op of onder de $ 100 belandt, vervalt het contract "uit het geld". Het is nu waardeloos, dus de optie koper verliest 100% van zijn of haar geld (in dit geval, de volledige $ 200 die hij of zij voor de optie heeft uitgegeven).