Waarom moeten eigenaren van kleine bedrijven denken aan ethiek? |

De belegger legde uit dat hij leent geld naar noodlijdende bedrijven met 20 procent rente. Onder hun akkoord zou de kredietgever, als het debiteurbedrijf het geld niet binnen zes maanden kon terugbetalen, aandelen in het bedrijf kunnen kopen tegen een korting van 40 procent. De strategie van de belegger was om de aandelen zo snel mogelijk op de markt te dumpen.

Zo roofzuchtig als het schema klonk, was het nog niet illegaal. Toen Markowitz hem vroeg naar de risico's in het bedrijfsmodel, antwoordde de belegger: "onze grootste zorg is regulering." Bijna 98 procent van de Amerikaanse bedrijven is klein - erg klein - met minder dan 20 werknemers. En tussen het betalen van overheadkosten, het voldoen aan wetten, het strijken van belastingaangelegenheden en het feitelijk runnen van het bedrijf, hebben ze hun handen vol. Toekomstige beslissingen komen elke dag.

Behandelt u zaken ethisch in uw bedrijf?

Aileron, een non-profitorganisatie voor eigenaren van kleine bedrijven, zei dat als hij met een ethische beslissing zou worden geconfronteerd, hij zichzelf twee vragen zou moeten stellen:

Wanneer contant is kort, misbruikt u verkopers of blijft u betalen met sommige van uw werknemers?

Spaart u een paar euro's en cheat u op naleving van het milieu of de werkplek?

• Als u 'ja' hebt geantwoord op beide vragen, kunt u op een ethische gladde helling afstevenen.
• Waarom zouden eigenaren van kleine bedrijven zich zorgen moeten maken over ethiek?

Want als u een software-startup bent of een taco-truck hebt, kunnen ethische fouten de basis schaden, schrijft Shanté Roddy, CEO van Intuitive Risk Management International.

"Ethisch omgaan met werknemers, goede relaties met het publiek en correcte informatie gedeeld met belanghebbenden zijn allemaal verantwoordelijkheden van het topmanagement en hebben een directe impact op de algemene groei van het bedrijf," Roddy schrijft.

Bedrijfseigenaren moeten de kleine beslissingen zweten, omdat, zoals Aileron het stelt: "bedrijfsethiekkwesties beginnen altijd klein."

Juliette Gust is de oprichter van Ethics Suite, een platform voor werknemers in de restaurant- en horecabranche om te rapporteren wangedrag van de werkgever zonder problemen te krijgen. Ze geeft een voorbeeld: een restaurateur ontvangt een verzoek van een lokale ondernemer die een evenement in haar restaurant wil organiseren. Het beleid van de bedrijfseigenaar staat geen alcohol toe bij bedrijfsevenementen, dus vraagt ​​de restaurateur om de drankverkoop van de avond te verbergen door ze te tellen als voedselartikelen.

"Als … ik zeg 'zeker geen probleem', dan weet mijn team dat ik ben bereid om een ​​onethische beslissing te nemen om van mijn inkomen te profiteren ", zegt Gust.

Als ze dat onethische gedrag hebben gezien, zullen werknemers waarschijnlijk eerder onethisch handelen, zegt ze, en dat zou de reputatie en winstgevendheid van het bedrijf kunnen bedreigen als een geheel. Gust refereerde naar het "broken window syndrome", de theorie dat criminaliteit eerder voorkomt in een straat met gebroken ramen, omdat ze een teken zijn dat discipline en rechtsstaat onzekerder zijn. De uitvoering van de theorie door de New Yorkse burgemeester Rudy Giuliani in de jaren negentig van de vorige eeuw was controversieel, maar de analogie met het gezonde verstand voor het bedrijfsleven is duidelijk.

Het "sijpelen" van ethische beslissingen

Tracy Miller, een docent bij MBA @ Dayton, het online MBA-programma van Dayton University, onderstreept dat de toon naar beneden valt.

De ethische strategie van een bedrijf wordt "van de top gedreven", zegt Miller. "En zo moet het geloofd worden door uw leiders. Uw topmanagement moet geloven dat dit op de werkplek belangrijk genoeg is om er middelen in te investeren. De bedrijven die succesvol zijn, hebben de juiste formule gevonden om ervoor te zorgen dat hun woorden en gedrag op één lijn liggen. "

De juiste beslissing zal niet altijd degene zijn die u het meeste geld oplevert, maar het kan ook andere voordelen bieden. Als een eenmanszaak van een contentbedrijf bijvoorbeeld een onderaannemer inhuurt, kan hij hen het dagtarief betalen waar ze om vragen, ook al kost het hem iets meer. Hij maakt minder dan het maximale bedrag dat hij kan verdienen voor een bepaald project, maar hij erkent dat er minder tastbare, maar even waardevolle voordelen zijn om als een rechtvaardige werkgever te worden beschouwd. Ten eerste weet hij dat hij de koersen niet omlaag haalt zijn eigen, zeer concurrerende industrie. Ten tweede is zijn product alleen zo goed als de mensen die het produceren. Het is dus belangrijk voor hem om te weten dat hij de volgende keer dat hij de onderaannemer belt, de telefoon opneemt.

Als winst de enige motivator is, zegt Miller, begint een bedrijf zich aan een val.

" Je kunt praten over bedrijven die alle woorden goed hadden en toen waren hun gedrag anders, "zei ze. "En dus keken ze een oogje dicht. Ze hebben werknemers niet verantwoordelijk gehouden voor deze bedrijfspraktijken omdat de werknemers winst creëerden en de winst belangrijker was voor het bedrijf dan de ethiek. "

Miller noemt Enron graag als voorbeeld, dat bescherming zocht bij zijn vele schuldeisers in 2001, onder beschuldigingen van bedrijfsfraude.

Kleine bedrijven opereren niet op grote schaal van Enron, maar hun ethische richtlijnen zijn niet anders. "Een ethisch bedrijf houdt zich niet alleen aan wetten en relevante regels," schrijft Reddy, "het werkt ook eerlijk, handelt eerlijk, biedt een redelijke omgeving voor zijn werknemers en creëert samenwerkingsverbanden met klanten, verkopers en investeerders."

Kijken naar een klein bedrijf als een netwerk van belanghebbenden maakt het gemakkelijker om te begrijpen hoe een klein bedrijf met één onethische beslissing klanten kan vervreemden, bruggen kan verbranden met onderaannemers, levens kan vernietigen, zijn reputatie kan verpesten en zelfs juridisch in de problemen kan komen.

Terugkijkend op het praktijkvoorbeeld van de pensioenplanner Markowitz, wist hij dat hij geld voor zijn klanten had kunnen verdienen door te investeren in een roofzuchtige uitleenregeling, terwijl technisch niets aan de hand was. Het langetermijnrisico verdiende echter niet de kortetermijnbeloning, dus zei hij "nee" tegen de kans.

Volgens MBA @ Dayton's Miller moeten bedrijven ethiek onderdeel maken van hun cultuur- en waardensysteem. Dit betekent investeren in middelen om de reputatie van een bedrijf op lange termijn te beschermen. Op die manier weten werknemers, wanneer ze worden geconfronteerd met een beslissing die de regels kan buigen, dat ze het niet doen of dat ze aanvullende begeleiding zoeken. Op het einde, ethiek de bodemlijn.