Wat betekenen de nieuwe creditcardregelingen voor u ... en uw portemonnee |

In februari 2010 zijn veel nieuwe regels van kracht geworden, allemaal gericht op het beschermen van creditcardgebruikers, in actie is gekomen.

Het verhogen van de rentetarieven en veeleisende vergoedingen van klanten (naast andere praktijken) kan een enorme hoeveelheid winst van een bank uitmaken, maar kan ook de consument schaden. Amerikaanse banken hebben klanten vorig jaar meer dan $ 38,5 miljard aan bovengrenskosten in rekening gebracht voor debet- en creditcards, een record. De banken noemden deze vergoedingen een dienst aan hun klanten, waardoor ze de verlegenheid opliepen dat hun kaart werd geweigerd. Voorstanders van consumentenbelangen noemen dit misbruik, gericht op de meest kwetsbaren.

Met de introductie van de Creditcard Verantwoordelijkheid, Verantwoordelijkheid en Disclosure Act heeft Washington geluisterd en een aantal strikte richtlijnen opgesteld om consumenten te helpen beschermen. Deze nieuwe regels zullen ook de winstgevendheid van creditcards voor banken schaden.

Veel banken gebruiken achterpoortjes om het verloren inkomen goed te maken waar consumenten behoefte aan hebben. In feite, in de maanden voorafgaand aan deze nieuwe regels, gingen velen vooruit en verhoogden ieders rentetarief en kosten, soms zonder echte reden, in afwachting van de nieuwe beperkingen.

Dus hoe bescherm je jezelf? Door op de hoogte te worden gehouden van de nieuwe wijzigingen. We gaan door alle voorschriften van de Credit CARD Act en wat dit precies voor u en uw portemonnee betekent.

1) Meer tijd om te betalen. U hebt misschien gemerkt dat er een beetje meer kussen is als het gaat om het tijdig betalen van uw rekeningen. Sinds afgelopen augustus moeten kaartmaatschappijen minstens 21 dagen voordat de betaling verschuldigd is facturen verzenden. Bovendien moesten banken hun betaaldata standaardiseren. Nu is uw vervaldag altijd dezelfde dag van de maand (niet eerder dan 17.00 uur - een andere wijziging) en als de vervaldag van de betaling valt in het weekend of een feestdag (wanneer banken de betalingen niet verwerken), u hebt tot de volgende werkdag om uw betaling te verrichten.

2) Advance Notice of Rate Hikes. Een andere wijziging die in augustus van kracht werd, is dat kaartmaatschappijen de consumenten 45 dagen van tevoren moeten waarschuwen voordat zij hun interesse kunnen verhogen tarieven, wijzig kosten die van toepassing zijn op de account, of maak andere belangrijke wijzigingen in de voorwaarden van de kaart. Vóór de wijziging hoefden bedrijven kaarthouders slechts 15 dagen van tevoren op te geven.

Er zijn echter andere aspecten van een creditcard waarop deze regel niet van toepassing is, zoals kredietlimietveranderingen. Als uw creditcardmaatschappij uw kredietlimiet verlaagt, zijn ze NIET verplicht om u op de hoogte te stellen, tenzij de wijziging zou leiden tot een boete, zoals een te hoge limiet. U moet dus nog steeds alle correspondentie lezen die uw bank u stuurt. De nieuwe regels compenseren de rentetarieven ook niet.

De belangrijkste reden dat deze regel werd ingevoerd, was om klanten met een creditcard de mogelijkheid te geven hun kaart (vooraf) te annuleren als ze de veranderingen niet leuk vinden. Houd er echter rekening mee dat het annuleren van kaarten uw kredietwaardigheid negatief kan beïnvloeden.

3) Geen retroactieve tariefverhogingen. Als uw marktwaarde nog steeds stijgt, is deze alleen van toepassing op kosten die na de wijziging zijn gemaakt. Voorgaand saldo is alleen onderhevig aan de vorige rentevoet. En elke keer dat u meer betaalt dan uw maandelijks minimum, zal het overschot gaan naar het betalen van het saldo met de hoogste rente.

Op grond van deze wet kunnen emittenten de tarieven op bestaande saldi tijdens het eerste jaar niet verhogen tenzij een eerdere promotie de koers is verlopen, de index op een variabele index is verhoogd of u was 60 dagen te laat met het betalen van uw rekening. Als uw tarief stijgt vanwege een late betaling, moet de bank het lagere tarief herstellen nadat u zes opeenvolgende maandelijkse betalingen heeft gedaan, uiteraard op tijd.

Als u in het verleden een betaling op een ander moment hebt gemist kaart, bijvoorbeeld, creditcardbedrijven kunnen uw rentetarieven verhogen, zelfs als de rekeningen niet gerelateerd waren. Deze praktijk, ook wel 'universele standaard' genoemd, is ook verboden.

4) Real Overdraft Protection. Onder de nieuwe wet worden creditcardhouders automatisch "geannuleerd" voor rekening-courantbescherming. Voor sommige mensen is dit een grote overwinning. In plaats van klanten te dwingen de bank toe te staan ​​om hen in rekening te brengen voor onbedoelde overschotten, moet de bank goedkeuring krijgen. Klanten die ervoor kiezen om "opt-out" te blijven, kunnen hun kaart weigeren als ze proberen een aankoop te doen die de limiet overschrijdt, maar ze zullen ook geen zorgen hoeven te maken over het in rekening brengen van een vergoeding.

Een paar grote banken, waaronder Chase en Bank of America, zijn begonnen met agressieve campagnes om gebruikers van betaalpassen te overtuigen om zich aan te melden voor overdispositiebescherming. Sommigen waarschuwen klanten dat ze zonder hun 'bescherming' buitengesloten worden en niet in staat zijn om hun kaarten te gebruiken 'zelfs in een noodgeval'.

Maar deze waarschuwingen zijn vooral angstaanjagende tactieken. Waar het op neerkomt, is dit: als u geen rekening courantkosten wilt riskeren en het niet erg vindt dat uw kaart wordt geweigerd, moet u zich niet aanmelden. Maar als u niet het risico wilt nemen om vast te zitten in een noodgeval zonder toegang tot uw bankpas, meldt u dan aan voor een van de vele gratis diensten die banken aanbieden om hun klanten op de hoogte te houden van hun accountstatus. Indien gevraagd, bijvoorbeeld, zal Bank of America dagelijks e-mails sturen om klanten op hun balans bij te werken, en zelfs bellen als uw saldo onder een bepaald niveau uitkomt. Noch de service kost een dubbeltje.

5) High-Fee Caps. Als uw creditcardmaatschappij vereist dat u vergoedingen betaalt (zoals een jaarlijkse vergoeding of aanvraagkosten), kunnen ze in totaal niet meer dan 25% van uw initiële kredietlimiet. Dus als uw aanvankelijke kredietlimiet $ 500 is, mogen de kosten tijdens het fmitt-jaar niet hoger zijn dan $ 125. Vergeet niet dat de "25% totaal" -regel alleen van toepassing is op niet-boete-kosten.

Een voorbeeld van hoe banken omgaan met deze verandering is het in rekening brengen van hoge kosten voor "buitenlandse transacties". Dit is echter mogelijk niet strikt van toepassing op het doen van buitenlandse aankopen, omdat deze vergoedingen kunnen worden toegepast voor het eenvoudigweg gebruiken van uw kaart om iets te kopen van een buitenlandse handelaar. Niet alle creditcards hebben dergelijke kosten, maar als je het niet zeker weet, moet je het weten voordat je buitenlandse transacties doet.

6) Bescherming voor jonge spaarders (en spaarders). Deze nieuwe regel helpt voorkomen dat banken preying op studenten die zich niet bewust zijn van de problemen die schulden met zich mee kunnen brengen. Als u jonger bent dan 21 en niet kunt bewijzen dat u een onafhankelijke inkomstenbron hebt of een oudere mede ondertekenaar bent, kunt u geen creditcard openen. Deze regel kon niet eerder zijn gekomen: een recente studie van Sallie Mae meldde dat studenten vorig jaar een gemiddeld saldo van $ 3.173 op hun creditcards hadden - een recordhoogte sinds de eerste studie in 1998.

7) Evenwichtsbesef. Wees niet verbaasd als je volgende uitspraak er een beetje anders uitziet! Nu bevat uw maandelijkse creditcardrekening gemakkelijk te begrijpen informatie over hoe lang het duurt om uw saldo te betalen als u alleen minimale betalingen uitvoert. Het zal ook uitsplitsen hoeveel u elke maand zou moeten betalen om het saldo in drie jaar af te betalen, evenals hoeveel u zou sparen in rentebetalingen. Deze wijzigingen zijn bedoeld om consumenten te helpen hun creditcardrekeningen te begrijpen en hoe elke maand meer te betalen op hun saldo, behalve de kosten van het gebruik van een creditcard.