Zwakke vormefficiëntie Definitie & voorbeeld |
The Importance of Weak Ties (Not Strong Ties) in the Workplace
Inhoudsopgave:
Wat het is:
De random walk-theorie stelt dat markt- en effectenprijzen willekeurig zijn en niet worden beïnvloed door gebeurtenissen in het verleden. Het idee wordt ook wel zwakke vormefficiëntie of de zwakke vorm van de hypothese van de efficiënte markt genoemd.
Professor Burton G. Malkiel, professor in de economie van de Princeton, bedacht de term in zijn boek uit 1973 A Random Walk Down Wall Straat.
Hoe het werkt (Voorbeeld):
Het centrale idee achter de efficiëntie van zwakke punten is dat de willekeur van aandelenkoersen pogingen doet om prijspatronen te vinden of nieuwe informatie nutteloos te maken. In het bijzonder beweert de theorie dat de dagelijkse aandelenkoersen onafhankelijk van elkaar zijn, wat betekent dat koers "momentum" over het algemeen niet bestaat en de groei van in het verleden behaalde resultaten voorspellen geen toekomstige groei. Malkiel betoogt dat mensen vaak geloven dat gebeurtenissen gecorreleerd zijn als de gebeurtenissen in "clusters en strepen" komen, hoewel "strepen" voorkomen in willekeurige gegevens zoals muntslagen.
Op zijn beurt beschouwt de theorie technische analyse ook als onbetrouwbaar omdat aandelenprijzen weerspiegelt al alle informatie. Malkiel vindt ook dat fundamentele analyses gebrekkig zijn omdat analisten vaak slechte of nutteloze informatie verzamelen en die informatie vervolgens slecht of verkeerd interpreteren bij het voorspellen van voorraadwaarden. Factoren buiten een bedrijf of zijn sector kunnen van invloed zijn op een aandelenkoers, waardoor de fundamentele analyse irrelevant wordt.
Waarom het belangrijk is:
De random walk-theorie verklaart in essentie dat het onmogelijk is om consistent beter te presteren dan de markt, met name in de op korte termijn, omdat het onmogelijk is aandelenkoersen te voorspellen. Dit is misschien controversieel, maar verreweg het meest controversiële aspect van de theorie is de bewering dat analisten en professionele adviseurs weinig of geen waarde toevoegen aan portefeuilles, met name beleggingsfondsen (met als opvallende uitzondering degenen die fondsen beheren die grotere risico's nemen) en dat professioneel beheerde portefeuilles niet consistent beter presteren dan willekeurig geselecteerde portfolio's met vergelijkbare risicokenmerken. Zoals Malkiel het uitdrukte: "Beleggingsadviesdiensten, winstvoorspellingen en ingewikkelde grafiekpatronen zijn nutteloos … Het betekent logisch dat een geblinddoekte aap darten op de financiële pagina's van een krant een portefeuille kan kiezen die net zo goed zou werken als een zorgvuldig geselecteerd door de experts. "
