Underemployment Definition & Example |

What it is:

Underemployment treedt op wanneer iemand geen baan heeft die voltijds is of zijn of haar functie weerspiegelt training en financiële behoeften. Het is niet hetzelfde als werkloosheid, het percentage van de inzetbare mensen in de beroepsbevolking van een land die ouder zijn dan 16 jaar en die hun baan hebben verloren of tevergeefs werk hebben gezocht in de afgelopen maand en actief op zoek zijn naar werk.

De formule voor onvoldoende werkeloosheid is:

Aantal werklozen / totale beroepsbevolking

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Laten we bijvoorbeeld zeggen dat John Doe afstudeert aan een universiteit in elektrotechniek, maar de enige baan die hij kan vinden, is een verkoper in de detailhandel. John Doe heeft een baan, dus hij is niet werkloos, maar zijn baan is geen weerspiegeling van zijn vaardigheden, en dus is hij onvoldoende werk. <> Het is belangrijk op te merken dat te weinig werklozen anders is dan niet werken. Sommige mensen kunnen full-time op school zitten, thuis werken, gehandicapt zijn of met pensioen gaan. Ze worden niet beschouwd als onderdeel van de beroepsbevolking en worden daarom niet als werkloos beschouwd. Alleen mensen die niet werken en op zoek zijn naar werk of wachten om terug te keren naar een baan worden als werklozen beschouwd.

beroepsbevolking en zolang werknemers vrijwillig naar betere kansen kunnen zoeken. Daarom zijn de meeste economen het erover eens dat er een natuurlijk werkloosheidspercentage in de economie is (meestal 4% tot 6%), en daarom zal er ook een natuurlijk percentage van de werkloosheid zijn.

Waarom het ertoe doet:

Gebrek aan werklozen kan het meest worden beïnvloed door het aantal jeugdige werknemers in de beroepsbevolking, die meer werkloosheid ervaren naarmate zij van baan veranderen en in en uit de arbeidsmarkt stappen, en overheidsbeleid dat werkgelegenheid of het scheppen van banen kan ontmoedigen (zoals een hoog minimumloon, hoge werkloosheidsuitkeringen en lage alternatieve kosten in verband met ontslagneming). Werkgelegenheid is de primaire bron van persoonlijk inkomen in de VS en dus een bron van economische groei. Dit is vooral de reden waarom een ​​gebrek aan werkgelegenheid, dat een achterlopende indicator is, veel informatie kan verschaffen over de toestand van de economie en over bepaalde sectoren van die economie. Een hoog gebrek aan werkgelegenheid wijst er bijvoorbeeld in het algemeen op dat een economie achterblijft of een dalend bruto binnenlands product heeft, wat wijst op een zwakke vraag naar arbeid, onproductief arbeidsbeleid of mismatches tussen de eisen van werknemers en werkgevers. Een laag of dalend gebrek aan werkgelegenheid kan wijzen op een toename van het aanbod van wat de nieuwe banen ook produceren, wat duidt op een groeiende economie.