Verdiende rente-rente Definitie & voorbeeld |

Wat het is:

De maal rente-inkomsten , ook wel rentedekkingsratio genoemd, is een maatstaf van hoe goed een bedrijf kan voldoen aan zijn rentebetalingsverplichtingen.

De formule voor het rentetarief is:

Winst vóór rente en belastingen / rentelasten

Hoe het werkt (voorbeeld):

Hier is wat informatie over Bedrijf XYZ:

Netto inkomen $ 350.000

Rente-uitgaven ($ 400.000)

Belastingen ($ 50.000)

Met behulp van de formule en de bovenstaande informatie kunnen we berekenen dat de door XYZ behaalde tijdsinteresse is:

Dit betekent dat XYZ Company haar rentebetalingen twee keer kan betalen.

Waarom het belangrijk is:

Over het algemeen suggereert een lage rente-verhouding dat een bedrijf overleveraged is, terwijl een hoge rentevergoeding wordt verdiend ratio kan erop wijzen dat een bedrijf 'te veilig' is en verwaarloost de mogelijkheden om inkomsten te vergroten door middel van leverage. Een verdiscontering van de rentepercentages onder de 1,0 geeft aan dat een bedrijf niet in staat is om aan zijn renteverplichtingen te voldoen.

Omdat het niet naleven door een bedrijf van rentebetalingen meestal resulteert in een in gebreke blijven, is de verdiende rente van bijzonder belang voor kredietverstrekkers en obligatiehouders en fungeert als een veiligheidsmarge. Omdat de rente die wordt verdiend, gebaseerd is op de huidige inkomsten en lopende kosten, richt deze zich voornamelijk op het kortetermijnvermogen van een bedrijf om renteverplichtingen te voldoen. Sommige bedrijfstakken hebben doorgaans een hogere rentetarief dan andere en cyclische bedrijven in het bijzonder kunnen Ervaar significante schommelingen in hun tijd verdiende rente (vooral tijdens recessies). Het vergelijken van de behaalde tijd is dus over het algemeen het meest zinvol bij bedrijven binnen dezelfde sector en de definitie van een "hoge" of "lage" ratio moet in deze context worden gemaakt.