Tijd om bullish te zijn over Europa

Van Raul Elizalde

Meer informatie over Raul op onze site Vraag een adviseur

De laatste vier jaar presteerden Amerikaanse aandelen ruimschoots beter dan Europese aandelen (en een groot deel van de wereld buiten de VS). Beleggers kunnen concluderen dat investeren in het buitenland, zelfs in naam van diversificatie, niets dan een verspilling is. Maar dit kan een vergissing zijn. De zeer grote kloof tussen Amerikaanse en Europese aandelen lijkt overdreven. Amerikaanse aandelen zijn gestegen tot ongekende en precaire niveaus, terwijl Europa op veel fronten is verbeterd zonder veel invloed op aandelenkoersen. Dit zou het moment kunnen zijn om te diversifiëren van Amerikaanse aandelen, en Europa lijkt de juiste keuze te zijn.

Europa is in rep en roer. Dit komt grotendeels door het Duitse beleid gericht op het verminderen van de begrotingsonevenwichtigheden in de eurozone. In de afgelopen paar jaar heeft Duitsland fiscale rechtvaardigheid vanuit de Europese periferie geëist, en om een ​​voorbeeld te stellen, heeft het plannen opgesteld om zijn eigen kleine structurele tekort te verminderen. Zoals te verwachten was, maakte de Duitse obsessie om Europa financieel gezond te maken ook economisch ziek. Acht kwart van de economische groei maakte plaats voor zeven kwartalen van contractie.

Meer dan anderhalf jaar geleden schreef ik in de Financial Times een brief waarin ik suggereerde dat Duitsland de hogere inflatie in eigen land zou moeten bevorderen dan zijn partners in de eurozone om een ​​herstel in de gemeenschappelijke markt te stimuleren. Ik wees erop dat de hogere lonen die de vakbonden toen eisten een uitstekende gelegenheid vormden om in die richting te gaan. Dit was meestal een retorisch argument, gezien het feit dat Duitsland door de inflatie historisch afstoot en er geen tekenen waren dat dit kon veranderen.

Maar deze week zei Olli Rehn, de grote economische tsaar van de Europese Commissie - een veel invloedrijkere stem - dat Duitsland de voorwaarden moet creëren voor duurzame loongroei … vooral voor mensen met lage lonen - met andere woorden, zijn economie opblazen, te beginnen met hogere werknemersbeloningen, om de binnenlandse vraag niet alleen op korte termijn, maar ook op de langere termijn te handhaven. De Europese autoriteiten lijken zich nu bewust te worden van de schade die de economische divergentie tussen Duitsland en de rest van Duitsland veroorzaakt. de eurozone vertegenwoordigt de toekomst van het gebied.

Er is een lichtpuntje in de laatste inflatiecijfers, waaruit blijkt dat Duitsland zijn concurrentievermogen ten opzichte van de periferie verliest doordat zijn prijzen sneller zijn gestegen dan in Portugal, Ierland, Italië, Griekenland en Spanje (liefkozend bekend als "PIIGS"). Het slechte nieuws is dat de PIIGS een hoge prijs betaalden voor deze relatieve correctie, omdat alle vijf de economieën in 2013 kleiner werden terwijl de Duitse economie groeide.

Hoewel de interne onevenwichtigheden in de eurozone lijken af ​​te nemen, is de euro de afgelopen 12 maanden met meer dan 5% gestegen ten opzichte van de Amerikaanse dollar. Dit betekent dat Europese goederen duurder zijn geworden, d.w.z. minder concurrerend, in de internationale arena.

De vraag is dus of Europa beter af is, omdat het eindelijk zijn interne onevenwichtigheden aanpakt, of erger, omdat het zijn concurrentievermogen in het buitenland verliest.

Het antwoord hangt af van de vraag of Europa kan groeien.

De meest recente groeicijfers kwamen onder de verwachtingen, waaruit blijkt dat de economie van de eurozone in de afgelopen twaalf maanden met 0,4% is gekrompen. Dit veroorzaakte veel bearish calls voor Europese aandelen. Toch is dit het beste resultaat in 6 kwartalen, niet alleen voor de eurozone (zie bovenstaande grafiek), maar specifiek voor Spanje, Italië en Duitsland. De cijfers van Portugal zijn zelfs beter, omdat ze de beste zijn in 9 kwartalen. Greeces zijn de beste in 12. Bovendien, terwijl de euro is gestegen ten opzichte van de Amerikaanse dollar, zijn de handelsbalansen van elk van deze landen, waaronder Duitsland, de laatste jaren in een stroomversnelling terechtgekomen.

Een van de grootste gevaren waarmee Europa vandaag wordt geconfronteerd, is dat de inflatie snel daalt. Als dit een deflatiespiraal wordt, zullen de fragiele tekenen van economische verbetering een dodelijke klap krijgen.

Van de positieve kant lijken de monetaire autoriteiten zich scherp bewust van de dreiging van deflatie. De onverwachte renteverlaging door de Europese Centrale Bank en de uitspraken van de heer Rehn doen vermoeden dat de autoriteiten in Europa niet langer passen bij de karikatuur van kop-in-het-zand, nietszeggende bureaucraten. Er lijkt een nieuw realisme te ontstaan.

Daarom biedt Europa ondanks vier jaar achterblijvende prestaties een goede mogelijkheid om te diversifiëren van een Amerikaanse aandelenmarkt die te ver en te snel is gestegen (zie onze vorige nieuwsbrief: "Verwacht geen bull-markt in 2014", 2013/10/28). Dit zal afhangen van de mate waarin Europa de economische groei kan doen herleven en consolideren, de divergentie tussen de landen van de eurozone kan verminderen, deflatie kan voorkomen en aanzienlijke vooruitgang kan boeken bij de vaststelling van zijn banksysteem. Het is een lange en complexe reeks problemen, om zeker te zijn. Maar er zijn tekenen dat Europa eindelijk zijn handen uit de mouwen steekt om ze te confronteren. Voor zover beleggers mogelijk willen worden blootgesteld aan aandelen, kunnen Europese aandelen een betere keuze zijn dan Amerikaanse aandelen in 2014 als de enorme kloof tussen hen begint te sluiten.