Beurskrach van 1987 Definitie & Voorbeeld |

Wat het is:

De beurscrash van 1987 , ook wel genoemd Black Monday, verwijst naar de daling van 509 punten in de Dow Jones Industrial Average op 19 oktober 1987, een van de slechtste dagen in de geschiedenis van het gemiddelde.

Hoe het werkt (voorbeeld):

Black Monday is misschien wel de beroemdste handelsdag in de geschiedenis van Wall Street. Op een dag verloren de bedrijven in de Dow Jones Industrial Average 22% van hun waarde, of ongeveer $ 500 miljard.

Eenvoudig gezegd, de reden voor de marktcrash, zoals bij elke crash, was dat de voorraad voorraad plots ver overtrof de vraag naar aandelen, en beleggers, uit vrees dat de prijzen zouden blijven dalen, in paniek. De specifieke oorzaken van Black Monday zijn echter controversieel en talrijk. Hoewel velen nog steeds beschuldigen van het verhandelen van programma's en het afsluiten van een portfolio voor de crash, is geen enkele gebeurtenis de enige verantwoordelijke - elke factor die de crash beïnvloedde, was slechts een deel van een groter web van invloeden. Bijvoorbeeld:

De obligatiemarkt, met name de markt voor rommelobligaties, was vooral populair in 1987 en de opbrengsten van de Schatkist bereikten recordhoogten (ongeveer 10%). Veel beleggers twijfelden over de wijsheid om op de aandelenmarkt te zijn als ze vergelijkbare of betere opbrengsten uit obligaties zouden kunnen ontvangen. De stijgende prijs van ruwe olie zorgde ook voor zorgen over de inflatie, waardoor de obligatierente verder steeg. Veel mensen vonden de obligatierendementen echter te hoog, waardoor de angst voor inflatie, die ongecontroleerd was, ongeveer 4% was. Hoe dan ook, de aandelenmarkt zag recordhoogten, recordhandelsvolume en hoge P / S's, wat aantoont dat veel beleggers in 1987 nog steeds optimistisch waren.

• Een gestaag dalende markt liet zien dat institutionele beleggers in grote mate afhankelijk zijn van programmahandel en portefeuille-verzekeringen deed meer kwaad dan goed. Beleggers gebruikten oorspronkelijk derivaten om verliezen te voorkomen, en velen bereikten dit door indexfutures te verkopen. In een snel dalende markt heeft deze wens om te verkopen de neerwaartse druk op de markt alleen maar verergerd. Verder versnelden de programmahandelsmechanismen van de institutionele beleggers de neerwaartse spiraal door automatisch stop-loss-orders te plaatsen nadat de markt bepaalde drempels overschreed. Op Black Monday overweldigde het omvangrijke verkoopvolume het geautomatiseerde ordersysteem van de NYSE en veel handelaren gaven gewoon op om trades een tijdje uit te voeren. Deze gebeurtenissen leidden tot ernstige lacunes in informatie en vertragingen, wat de paniekverkoop verder deed ontvlammen.
• Het handelstekort van de Verenigde Staten was relatief hoog en de Tweede Kamer nam een ​​amendement aan dat gericht was op het verminderen van de handelsoverschotten van veel Aziatische landen Straat zorgen dat er minder Aziatische vraag naar US Treasuries zou zijn. Wall Street maakte zich ook zorgen over de zwakkere dollar. Gebeurtenissen in het Midden-Oosten zorgden voor zorgen over militaire actie of oorlog. Een paar dagen voor de crash raakten Iraanse raketten een Amerikaanse tanker nabij Koeweit, vijf maanden nadat een Iraakse raket een Amerikaans fregat trof. Dit dreef de Dow Jones Industrial Average naar beneden op 16 oktober. Op 19 oktober, Black Monday, bombardeerden twee Amerikaanse oorlogsschepen een Iraanse oliefabriek. Een reeks onderzoeken naar corruptie en handel met voorkennis werd nog steeds de krantenkoppen in 1987. De meeste grote investeringsbanken onder SEC-controle kwam, inclusief Drexel Burnham Lambert; Goldman Sachs; Merrill Lynch; Paine Webber; en Kidder, Peabody. Enkele van de beroemdste namen van de Wall Street waren ook gevangen in een reeks juridische problemen, waaronder Ivan Boesky, Michael Milken en Carl Icahn. Als gevolg daarvan hadden veel investeringsbanken te kampen met grote ontslagen, ontgoochelde klanten en bittere investeerders.
• Waarom het belangrijk is:
• De beurscrash van 1987 was een herinnering aan de kracht van de markten. Het werd een voorbeeld van de kracht van het beleggersvertrouwen en de onderlinge relatie van mondiale financiële markten en economische factoren. Het heeft ook de zwakke punten blootgelegd van nieuwe portfoliostrategieën (namelijk portefeuille-verzekering en programmahandel) en creëerde kansen voor nieuwe technologieën (namelijk stroomonderbrekers en verhoogde handelscapaciteit) die helpen bij het voorkomen of verminderen van paniekvervuiling. Voor individuele beleggers werd het een schoolvoorbeeld van de risico's van kortetermijnbelegging en van het tijdelijke karakter van trends.