Moet u betalen voor uw zorg, zelfs wanneer er een medische fout is?

Door Linda Adler

Meer informatie over Linda op onze site Vraag een adviseur

Ik ben altijd geïntrigeerd als ik deze vraag krijg - niet omdat ik een redelijk goed professioneel antwoord heb (dat doe ik), maar omdat ik zo'n sterke persoonlijke band heb met de vraag. Dit is waarom.

Verhaal 1: Mijn vakantie in Parijs was perfect totdat ik midden in de nacht zware buikpijn kreeg. Tegen drie uur 's morgens was ik letterlijk aan het huilen. Mijn man belde de dokter (ja, ze bellen daar 24 uur per dag) die een ambulance heeft gebeld. Ik werd behandeld, hoewel de oorzaak van de pijn een mysterie was, dus vloog ik naar huis om naar mijn dokter te gaan. Tijdens het maken van die afspraak vroeg de verpleegster naar mijn huidige medicijnen, en toen ik het haar vertelde, was er een lange stilte. Het bleek dat mijn arts een ernstige medicatiefout had gemaakt. Geen wonder dat ik pijn had.

Verhaal 2: Mijn dochter had een ongelukkig fietsongeval en een van de fracturen vereiste een snelle en routinematige chirurgische ingreep. Geen big deal, totdat het was - binnen 24 uur was ze in ondraaglijke pijn. Bezoeken aan spoedeisende zorg en aan de ER leverden niets op, en ze heeft het thuis uitgezocht. Tien dagen later, tijdens haar vervolgbezoek, ontdekten ze meerdere bloedstolsels, een zo groot dat het letterlijk de bloedsomloop naar haar arm afsneed - dit alles omdat de chirurg tijdens de ingreep een belangrijke slagader insnoer. Ze werd opgenomen in het ziekenhuis en vervolgens maandenlang als polikliniek behandeld. Haar arm, nek en schouder zullen nooit meer hetzelfde zijn.

Hier was ik: een professionele pleitbezorger voor de gezondheidszorg die in mijn eigen belang serieus moest pleiten! Hier is hoe ik mijn expertise heb toegepast om de uitdagingen aan te pakken.

Eerst en vooral, ik heb geen enkele beslissing genomen. Ik moest de emotie van de ervaring laten verdwijnen totdat ik helder kon denken. Ik weet hoe moeilijk het is om niet te spreken uit woede, om niet te communiceren vanuit een plaats van slachtoffering. Maar wanneer we emotioneel met dit probleem omgaan, doen we onszelf niet altijd een plezier, omdat we fouten maken. Dus ik wachtte tot ik zeker wist dat ik enige duidelijkheid had.

Ten tweede kreeg ik informatie. Er zijn medische fouten, en dan zijn er medische fouten die kwalificeren als wanpraktijken. Als u in de laatste categorie valt, is het van cruciaal belang om een ​​advocaat aan boord te hebben die bepaalt hoe verder te gaan. In beide gevallen hebben we advocaten geraadpleegd die besloten dat geen van deze situaties voldeed aan de criteria voor wanpraktijken. (Ja, dat medische toestemmingsformulier dat u tekent voordat de operatie van belang is).

Ten derde hebben we onze bottom line bepaald. Zoals bij alle goede onderhandelingen, is het belangrijk om te weten waar je bereid bent om genoegen te nemen en wat je niet bent, en dan om binnen die parameters te werken. Het was belangrijk om te komen tot wat we geloofden dat eerlijk was: we wilden niet rijk worden van deze fouten; we wilden gewoon 'heel zijn'.

Ten vierde speelden we eerlijk. We maakten brieven die direct, duidelijk en beknopt waren en we hielden onze toon gelijk en zakelijk. We hebben niet tieren, we hebben niet zeuren, we hebben niet de schuld. We hebben aangegeven wat we verwachtten te komen uit onze communicatie en we hielden het daarbij.

Dus wat waren de resultaten? In het eerste geval was de prijs redelijk. Ze betaalden me terug voor het hotel, mijn reiskosten, mijn ziekenhuiskosten en al mijn medische rekeningen. Wat betreft mijn dochter? De advocaten van de andere partij kwamen binnen met geweren die vuurden en weigerden elke vergissing, ook al wisten ze dat een malversatiesuite moeilijk zou zijn voor ons om te winnen. Gelukkig hadden we een fatsoenlijke ziekteverzekering en de eigen risico's (kosten) waren niet verschrikkelijk. Dus ja, we betaalden, zelfs in het geval van een medische fout. Uiteindelijk was dat een gezonder besluit, gezien de stress die de voortgaande onderhandelingen zouden hebben opgeleverd.

Dus als iemand vraagt ​​of hij zijn rekening moet betalen in het licht van een medische fout, is het beste antwoord dat ik kan geven "het hangt ervan af". Geen twee gevallen zijn hetzelfde, dus het belangrijkste is om het proces goed te krijgen bij het uitzoeken van het antwoord. Ik hoop alleen dat mijn eigen persoonlijke voorbeeld iemand anders zal helpen; dat soort compensatie is ook waardevol.