Naysayers op de markt Schilder een onvolledige afbeelding

Van Joe Allaria

Meer informatie over Joe op onze site Vraag een adviseur

Staan we aan de afgrond na een stevige bergopwaartse klim in de wereld van beleggen, of lijkt het alleen maar op die manier voor sommige marktwaarnemers?

De rentetarieven zijn in de buurt van dieptepunten dieptepunten, wat betekent dat het rendement op vastrentende obligatiefondsen in de nabije toekomst kan afnemen. Bovendien raken de Amerikaanse beurzen regelmatig nieuwe hoogste waarden, wat sommige experts doet vermoeden dat we kunnen genieten van deze bull run voor zo lang voordat we een nieuwe marktcorrectie zien. Sommigen in de financiële media geven deze onvermijdelijke correctie weer als een doemscenario dat de Grote Recessie van 2008-2009 zou kunnen overtreffen.

Hoewel deze voorspelling voor intrigerende koppen zorgt, heeft de algehele plot een paar subtiele, maar gapende gaten.

In de afgelopen 10 jaar werd de aandelenbeurs in de VS gezien als zowel een monsterlijke demon als een door de hemel gezonden katalysator voor investeerders. Tegen die tijd zijn we maar al te goed bekend met de daling van 38% in de S & P 500 in 2008. Maar we zijn misschien niet zo bekend met de niet-aflatende traan die de S & P sinds die tijd aanging, met ongeveer 25%, 15%, 2%, 16%, 32% en 12% van respectievelijk 2009 tot 2014, volgens Morningstar.

Sinds februari 2013, toen de S & P een nieuw record bereikte, hebben we van sommigen in de financiële media steeds weer hetzelfde verhaal gehoord: dat er een grote correctie in de buurt is. Dit kan waar zijn, maar als je dat opvat door je portefeuille de afgelopen twee jaar grotendeels of volledig in contanten te houden, weet je nu dat je op een hele grote manier hebt gemist.

We bereikten nieuwe all-time hoogtepunten in de S & P 500 in 2013, 2014 en nu 2015. Wat we hebben gezien is dat zelfs na enkele van de meest sombere tijden (2008-2009), de aandelenmarkt heeft bewezen dat het geen voorspelbare tijden kent. plafond.

Voor langetermijnbeleggers en voor degenen die een sterke discipline vertoonden door tijdens de daling van 2008-2009 op de markt te blijven, hebben we gezien dat het mogelijk is om zelfs in de slechtste tijden terug te kaatsen. Ervan uitgaande dat niemand daadwerkelijk de felbegeerde 'kristallen bal van de aandelenmarkt' bezit en weet hoe en wanneer tijdgerelateerde marktevenementen plaatsvinden, kunnen we alleen maar goed gediversifieerd blijven en de tijd in de markt de rest doen.

In tegenstelling tot de verlaagde plafonds ervaren we echte 'verdiepingen' in de renteklimaatomgeving. Laat me jou en je brein stoppen, want hoewel ik net zei dat we echte verdiepingen ervoeren, zei ik niet dat de rentetarieven met warpsnelheid zullen stijgen en dat elke vastrentende investering daar volledig waardeloos is. Ik wijs er alleen op dat wanneer de 10-jarige Amerikaanse schatkist schommelt rond de 2%, er gewoon niet veel ruimte is om veel lager te vallen. Dus wat betekent dat voor beleggers?

Laten we daarvoor teruggaan tot 1948. In dat jaar zaten T-bills voor één maand op 0,8%. Van 1948 tot 1981 zagen we de T-biljetten van één maand stijgen van 0,8% tot meer dan 15%. Tijdens die rente-bull-markt, zagen langlopende bedrijfsobligaties een rendement van 2,7% over een periode van 33 jaar. Vergelijk dat met een rendement van 10,2% tussen 1982-2013.

Dit betekent dat de obligatiebeleggers gedurende de afgelopen drie decennia, terwijl de rentetarieven daalden, een gunstig rendement behaalden. In de komende 30 jaar is dat misschien niet het geval. Hoewel de rentetarieven zeker laag zijn, betekent dit niet noodzakelijk dat ze opnieuw met 15% zullen beginnen. Als we de economische situatie van Japan bestuderen, zien we dat de tarieven mogelijk al geruime tijd vlak zijn. De waarheid is dat vastrentende beleggingen het moeilijk hebben om een ​​rendement te bieden dat vergelijkbaar is met wat we in de afgelopen 30 jaar hebben gezien.

Met deze factoren in gedachten, moeten beleggers overwegen wat dit betekent voor hun portefeuilles. Dit kan onder meer inhouden het opnieuw bekijken van de hoeveelheid volatiliteit die we bereid zijn te accepteren in ruil voor een gunstiger langetermijnrendement. Dit kan ook inhouden dat we heroverwegen wat volgens ons een eerlijk, realistisch, langetermijnrendement is, vooral voor gebalanceerde portefeuilles die voor 40% uit obligaties kunnen bestaan. En misschien terwijl u deze informatie overweegt, zal ik doorgaan met zoeken naar mijn kristallen bol.