The Man Warren Buffett werd een 'Superinvestor' genoemd |

In een krap kantoor op East 42nd Street in 1954 in New York, drie mannen door de jaarrekeningen worden geschoven en de cijfers woedend genoteerd. Ze waren op zoek naar kansen die de rest van de markt was gepasseerd. Ze waren op zoek naar bedrijven die uit de gratie waren geraakt. Ze zochten naar aandelen die in de koopjesbak waren gestopt.

De oudste, Benjamin Graham, was al een investerende legende. Hij richtte het bedrijf Graham-Newman op in 1926. In 1934 werd hij beschouwd als de peetvader van value investing, nadat hij het boek Beveiligingsanalyse had gepubliceerd, dat nog steeds wordt beschouwd als de bijbel van de waardebelegger. Hij vervolgde met het even beroemde boek, The Intelligent Investor, in 1949.

De jongste van de drie was Warren Buffett, die later de grootste investeerder ter wereld zou worden. Buffett kwam in 1954 bij Graham-Newman en werkte daar tot 1956, toen hij besloot New York te verlaten en naar Omaha terug te gaan om Buffett Associates, Ltd.

te starten. De derde man, onlangs teruggekeerd van het dienen in het leger tijdens de Tweede Wereldoorlog, was Walter Schloss. Schloss en Buffett deelden een kantoor in de tijd dat ze elkaar overlappen bij Graham-Newman en ze ontwikkelden een grote voorliefde voor elkaar, die tot op de dag van vandaag voortduurt. Als je de mening van Warren Buffett toevallig waardeert, dan is Walter Schloss misschien de grootste investeerder waar u nog nooit van hebt gehoord.

Voorwaarts en opwaarts

In 1955 verliet Schloss Graham-Newman met 19 klanten en $ 100.000. Hij startte een investeringspartnerschap en stemde zijn belangen onmiddellijk af op die van zijn klanten - hij werd vergoed met 25% van alle winsten, maar in geval van verliezen moesten zijn investeerders terugkomen, nog voordat Schloss een cent had betaald. Hij heeft zijn fonds nooit op de markt gebracht of gepromoot, maar toch bleef het fonds van Schloss groeien door mond-tot-mondreclame. Omdat hij alleen was, had hij de vrijheid om zijn bedrijf te runnen, hoewel hij dat wilde. Hij werkte over het algemeen van 9:30 in de ochtend tot 4:30 in de middag. In 1973 huurde hij de enige echte analist in die hij ooit nodig zou hebben - zijn zoon, Edwin. Hij bezat nooit een computer. Hij verzamelde informatie uit kranten en bedrijfsrapporten die hem per post werden toegestuurd. Hij speurde hand-me-down kwesties van

Value Line af die Edwin hem bracht, en weigerde ooit om zijn eigen abonnement te betalen. <> Op 15 april 1994 sprak Schloss's oude vriend, Warren Buffett, Schloss in een brief aan investeerders. Buffett schreef: "Houd er rekening mee dat de totale kantoorkosten van Walter ongeveer $ 11.000 bedragen in vergelijking met het nettoresultaat van $ 19 miljoen.

Ondertussen blijft Walter beter presteren dan managers die werken in tempels gevuld met schilderijen, personeel en computers. volbrengt deze prestatie door tussen de sigaaruiteinden op de vloer van het kapitalisme te snuffelen. "Tegen de normen van vandaag (en zelfs tegen de normen van gisteren) leek Schloss te werken met één hand achter zijn rug gebonden. Maar zijn excentriciteiten maskeerden een eenvoudig idee: om de markt te verslaan, bedenk een goed plan en hou je eraan. Discipline

Schloss heeft vastgehouden aan enkele basisprincipes die hem gedurende zijn carrière hebben geleid: Know wat je wilt doen, weet wat je sterke en zwakke punten zijn, hou jezelf niet voor de gek, geniet van je werk en hebt hoge ethische normen. In de allereerste plaats heeft Schloss altijd van value-beleggen gehouden. Op 94-jarige leeftijd beheert hij nog steeds actief zijn eigen multi-miljoen dollar portefeuille van zijn appartement in New York City.

Hij is ook altijd bekend zijn sterke en zwakke punten. Om de eerste te benadrukken en de laatste te verzachten, bedacht hij een methode en bleef er nooit aan twijfelen. Hij zoekt naar bedrijven die met korting handelen om waarde te boeken, met weinig of geen schulden, en met het management dat een hoog percentage aandelen van het bedrijf bezit, die hun doelstellingen afstemmen op die van aandeelhouders. Bovendien verwijst hij nog steeds naar zijn eerste editie uit 1934 van

beveiligingsanalyse

, die nu bij elkaar wordt gehouden met scotchtape. In tegenstelling tot Buffett, wil hij niet alles begrijpen over de activiteiten van een bedrijf. Zijn portfolio kan maximaal 100 aandelen tegelijk bevatten als een hedge tegen de onbekenden dat hij geen tijd besteedt aan het onderzoeken. Toch heeft Buffett zijn voormalige collega voortdurend geprezen, hem een ​​"superinvestor" genoemd en een weerlegging van vlees en bloed van efficiënte markttheorieën, die beweren dat de markten altijd een prijs hebben die nauwkeurig is geprijsd. <19> Van 1955 tot 2000 bereikte Schloss + 15,7% rendement voor zijn investeerders (na kosten). De S & P kwam in dezelfde periode + 11,2% terug.

Op een dag in 2001 besefte Edwin dat hij geen goedkope aandelen kon vinden. Dus door vast te houden aan de methode die hen meer dan vijftig jaar goed had gediend, deden hij en zijn vader iets opmerkelijks: ze sloten de winkel dicht en gaven het geld van het fonds terug aan zijn investeerders. Een passend einde voor de fondsbeheerder die methodes, discipline en hoge ethische normen aan de dag legde.