Lender of Last Resort Definitie & Voorbeeld |

Wat is het:

De term " Lender of Last Resort " verwijst naar financiële instellingen of individuen die krediet en / of liquiditeit verstrekken aan andere financiële instellingen en / of personen die hun resterende alternatieven voor kredietwaardigheid of liquiditeit hebben uitgeput.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Er zijn over het algemeen twee soorten geldschieters in laatste instantie: (1) financiële instellingen die krediet verlenen aan andere financiële instellingen die vereisen dat krediet solvabel blijft voor hun inleggers; (2) instellingen of individuen die kredieten verstrekken aan particulieren, gewoonlijk aangeduid als retail-leningen. Deze laatste vorm kan de schijn wekken van illegale praktijken die algemeen bekend staan ​​onder de naam 'loan sharking'. Vandaag de dag verwijst de geldschieter in laatste instantie tussen financiële instellingen naar de Federal Reserve Bank in de VS of de Bank of England in Groot-Brittannië, die beide fungeren als de centrale banken van hun respectieve landen. Het krediet dat zij aan banken verstrekken, fungeert als een soort garantie, waardoor wordt voorkomen dat het vertrouwen van het publiek in het banksysteem wordt ondermijnd en waardoor een "run" op het banksysteem als geheel wordt voorkomen.

In de retailkredietverlening wordt deze service aangeboden aan particulieren die geen ander verhaal hebben bij het verkrijgen van krediet. Dit kan bijvoorbeeld de vorm aannemen van auto- of woningkredieten aan personen in de categorie met een hoog risico. De stimulans voor de leningverstrekkers in deze gevallen is monetair, vanwege de hoge rentetarieven die worden geëist voor leningen met een hoog risico. Historisch gezien is het mechanisme van de uitlener van het laatste redmiddel door verschillende entiteiten gebruikt om liquiditeit te verschaffen aan de kredietmarkten wanneer het anders niet zou komen. Twee historische voorbeelden van dit gebruik zijn de Grote Depressie en de Paniek van 1907.

Waarom het belangrijk is:

Een "run" op het banksysteem is wanneer deposanten op één lijn komen om al hun deposito's uit het banksysteem te halen. masse. De meeste banken hebben dit bedrag op geen enkel moment bij de hand, vanwege het fractionele reservebankensysteem dat in de meeste westerse landen wordt gebruikt. Het onvermogen om een ​​bankrun uit te voeren kan leiden tot paniek en de samenleving doen instorten in een civiele ineenstorting en een toestand van sociale onrust. Om deze reden wordt de geldschieter van het laatste redmiddel-systeem gezien als een essentiële backstop in het banksysteem. Een kritiek op de geldschieter van het laatste-redersysteem is dat het financiële instellingen in staat stelt meer risico te nemen met hun eigen beleggingen, wetende ze hebben een entiteit die een deel van dat risico zal absorberen als de bank faalt.

Een andere kritiek is op het Internationaal Monetair Fonds (IMF), dat leningen verstrekt aan landen als geldschieter in laatste instantie. De kritiek die hier wordt geuit, is dat landen die lenen van het IMF, slechte kredietrisico's hebben waarvan men bijna niet verwacht dat ze hun leningen zullen afbetalen.