Sparen zinloos?

Steek je hand op als je ooit hebt geprobeerd om een ​​noodfonds op te bouwen, en toen gaf je op nadat een onverwachte kosten alles weghaalden wat je wist te redden.

Als jij dat bent, dan ben je waarschijnlijk een deel van de 47% van de Amerikanen die onlangs tegen de Federal Reserve hebben gezegd dat ze niet onverwacht 400 dollar zouden kunnen betalen zonder iets te lenen of verkopen. Sommigen zeiden dat ze helemaal niet met het geld zouden komen.

Die Fed-statistiek leidde tot een recent verhaal in de cover van het Atlantic magazine, 'The Secret Shame of Middle-Class Americans'. In dit boek bekent auteur Neal Gabler dat hij een van de vele mensen is die loon betaalt, ondanks "een solide midden- of zelfs op keer, inkomen uit de hogere middenklasse, "zoals hij het zegt.

Het stuk verzamelde duizenden opmerkingen - velen van hen gingen onvermijdelijk in op de vele misstappen en slechte beslissingen van Gabler.

Het is de menselijke natuur om je daarop te concentreren, als een manier om te zeggen: "Kijk, ik ben slimmer dan hij. Slechte dingen zullen mij niet overkomen. "Maar geobsedeerd door zijn blunders, zoals het leeghalen van een kleine 401 (k) om de bruiloft van zijn dochter te betalen en zijn vrouw in het duister te houden over hun geldsituatie, loopt het risico dat het grotere plaatje niet geschilderd wordt:

Wanneer de inkomens stijgen, kunnen financiële misstappen u terugbrengen. Wanneer inkomens en rijkdom krimpen, kunnen fouten je leven laten ontsporen.

Het maakt niet echt uit of je een onschuldig slachtoffer bent of dat je rampspoed hebt gewekt met een reeks verkeerde keuzes. Wat is er veranderd, is hoeveel erger de gevolgen kunnen zijn als de economische winden in je gezicht komen.

Wat is er nu anders?

In het verleden hadden sommige mensen zelfs in goede tijden te maken met neerwaartse mobiliteit. Iedereen die op middelbare leeftijd arbeidsongeschikt was of een baan had verloren, zag haar inkomen ineenstorten en nooit meer herstellen.

Maar tegenwoordig hebben we het niet alleen over individuen die omgaan met slinkende financiële vooruitzichten. We hebben het over miljoenen, over hele klassen van mensen - inclusief wat er over is van de middenklasse.

In de Verenigde Staten bereikte het mediane inkomen in 1999 een hoogtepunt en moet het zich nog herstellen, aldus het Census Bureau. Onze algehele rijkdom, gemeten aan de hand van de mediane vermogenswaarde, is sinds 1998 met 21% gedaald, volgens inflatie-gecorrigeerde cijfers van de enquête van de Fed over consumentenfinanciën die in september 2014 werd gepubliceerd.

Wanneer het grootste deel van het land na 15 jaar aanzienlijk armer is, kun je de financiële kwetsbaarheid van Amerikanen niet de schuld geven van ondoordachte latte gewoonten of zelfs te hoge uitgaven voor dochtersbruiloft.

Dus heb ik sympathie voor het argument van Gabler dat hij zich niet los kan maken van de loonstrook-naar-salariscontrole cyclus, dat "de primaire reden dat velen van ons niet kunnen sparen voor een regenachtige dag is dat we in een voortdurende storm leven." Hij gaat door met het opsommen van onverwachte uitgaven, groot en klein, en citeert vervolgens een onderschrift uit New Yorker: "We dachten dat het een moeilijke periode was, maar het bleek ons ​​leven te zijn."

Als het zo slecht is, hoe kan sparen dan van belang zijn?

Het probleem is dat je niet zoveel hoeft te besparen om een ​​groot verschil te maken.

Een recente studie van het Urban Institute wees uit dat kleine bedragen - besparingen in het bereik van $ 250 tot $ 749 - lagere inkomensgezinnen kunnen isoleren tegen ontberingen na een inkomensdaling. Gezinnen met deze besparingen hadden 28% minder kans om een ​​huisvestingsbetaling te missen, 24% minder kans om een ​​nutsbetaling te missen, en maar liefst 78% minder kans om uitgezet te worden dan gezinnen met minder dan $ 250 bespaard. Niet verrassend, hoe hoger je inkomen, hoe meer besparingen je nodig hebt om jezelf te isoleren van ontbrekende betalingen of uitgezet te worden. De onderzoekers van het Urban Institute schatten dat het ten minste $ 2000 kost om een ​​middeninkomensfamilie te beschermen tegen deze ontberingen en ten minste $ 5.000 voor een gezin met een hoger inkomen.

Dat zijn geen kleine hoeveelheden, vooral voor mensen die helemaal opnieuw beginnen. Maar sparen is niet minder belangrijk omdat het moeilijker is geworden om te doen. Als je niet kunt rekenen op verhogingen of zelfs een vast salaris om je te redden, heb je nog meer geld nodig.

Hoe kun je (realistisch) redden?

Hoe ter wereld doe je het? U:

Voorspel het voorspelbare. Veel van de uitgaven die Gabler (en anderen) onverwacht noemen, zijn eigenlijk behoorlijk voorspelbaar. Woningen en auto's moeten worden gerepareerd. Als je tanden hebt, heb je tandheelkundige rekeningen. Huisdieren zullen naar de dierenarts moeten gaan. Enzovoorts.

U kunt misschien niet exact voorspellen wat u gaat betalen, maar schattingen op basis van ervaringen uit het verleden of zelfs algemene vuistregels - zoals het toewijzen van 1% tot 2% van de aankoopprijs van een huis voor jaarlijkse reparaties en onderhoud - kunnen u dichtbij genoeg brengen. Het is veel logischer om dit geld eerst opzij te zetten en te leven van wat er nog over is, dan te leven van 100% van je inkomen en door elkaar te gooien telkens als het onvermijdelijke gebeurt.

Begin klein. Een besparingsdoel van $ 500 is een goede eerste stap. Als je iets kunt verkopen of een meevaller kunt gebruiken om mee te beginnen, geweldig. Anders doe je gewoon regelmatig kleine bijdragen; ze kloppen uiteindelijk.

Definieer "noodgeval". Als u uw spaargeld opdaagt telkens wanneer uw betaalrekening bezig is met dampen, of wanneer u een traktatie "verdient", zal het geld er niet zijn wanneer u het echt nodig heeft.

Blijf erbij. Besparen doe je niet een keer. Je blijft doorgaan, en als uitgaven je spaargeld uitputten, richt je je op het opnieuw opbouwen van je kussen.Zelfs nadat je bent losgekoppeld van het leven van salaris naar salaris, blijft u sparen, ongeacht wat uw financiële veerkracht zal vergroten.

Bijna iedereen kan iets redden

Er zullen altijd mensen zijn in dergelijke hopeloze financiële situaties die ze niet kunnen redden. Velen zouden er beter aan doen om een ​​vorm van schuldverlichting aan te vragen, zoals een faillissement - ervan uitgaande dat ze het geld zouden vinden om te deponeren - om een ​​nieuwe start te krijgen.

Maar de meeste mensen kunnen dit doen.

Laten we beginnen met de onderkant van de economische ladder. Het idee dat de armen niet kunnen redden is een mythe die door onderzoek over de hele wereld is weerlegd, zegt Gail Hillebrand, hoofd van consumenteneducatie en engagement voor het Bureau voor consumentenbescherming.

"Het is consequent aangetoond dat [de armen] kunnen redden en ze doelen kunnen stellen", vertelde Hillebrand onlangs aan een panel van de Financial Literacy Bank of Chicago's Financial Literacy Summit. "Overal in het economische spectrum, waar je ook begint, kunnen vaardigheden voor financiële vaardigheden je leven verbeteren, en dat is inclusief besparen."

Het belangrijkste is niet je inkomen of levensomstandigheden - het is dat je een beslissing neemt om te sparen en door te gaan.

De handeling van sparen heeft veel meer te maken met hoeveel geld je tijdens je leven verzamelt dan je inkomsten, de willekeurige gebeurtenissen die je overkomen, of zelfs de investeringen die je kiest, volgens onderzoek door economen Steven Venti en David Wise voor de Nationale Bureau of Economic Research.

Ze ontdekten dat sommige mensen met lage inkomens zeshoekige nesteieren verzamelden, terwijl sommige met hoge inkomens niets hadden. Er waren grote verschillen in hoeveel mensen met vergelijkbare inkomens erin slaagden te accumuleren, maar over het algemeen hadden de meeste verschillen in welvaart te maken met of mensen spaarden en hoeveel.

Het is niet 'één en klaar'

Als het gaat om kortetermijnsparen, is het belangrijk om te onthouden dat dit geen "één en klaar" -besluit is. Je moet constant die fondsen aanvullen.

Wanneer de autoreparatie of de rekening van de dierenarts je noodfonds vernietigt, zorg er dan voor dat de wederopbouw van dat fonds een prioriteit wordt. Dit is het deel "afspoelen en herhalen" van besparingen dat zoveel mensen missen en waardoor ze een noodfonds opgeven - ook al deed het fonds precies wat het moest doen, door geld te geven wanneer het nodig was.

Besparing is met andere woorden geen zin. Tegenwoordig is het essentieel. Het is wat er tussen u en de financiële schokken staat die uw leven in een neerwaartse spiraal kunnen sturen.

Liz Weston is columnist bij Investmentmatome, een website voor persoonlijke financiën en auteur van 'Your Credit Score'. E-mail: [email protected]. Twitter: @lizweston.