Voorraadomzet Definitie & voorbeeld |

Wat het is:

De voorraadomzetratio meet de snelheid waarmee een bedrijf producten koopt en doorverkoopt aan klanten. Er zijn twee formules voor voorraadomzet:

Verkopen OF kosten van verkochte goederen

Voorraadvoorraad voorraad

De eerste formule wordt als meer algemeen beschouwd. In de tweede formule wordt rekening gehouden met het feit dat verkopen tegen marktwaarde worden geregistreerd, terwijl voorraad tegen kostprijs wordt geboekt en het gebruik van gemiddelde voorraad de effecten van seizoensinventarisatiewijzigingen afvlakt. Omdat er twee formules zijn, is het belangrijk om duidelijk te weten welke wordt gebruikt bij het vergelijken van omzetratio's in de voorraad.

Hoe het werkt (voorbeeld):

Laten we aannemen dat bedrijf XYZ de volgende informatie heeft gerapporteerd:

	Vorig jaar		This Year
Revenue	$ 1.000.000	$ 1.500.000
Cost of Goods sold	$ 500.000		$ 600.000
Inventaris	$ 95.000	$ 100,000

Met behulp van de eerste formule en de bovenstaande informatie kunnen we berekenen dat de inventarisomzetratio van Company XYZ dit jaar:

was$ 1.500.000 / $ 100.000 = 15 keer

Met behulp van de tweede formule was de omzetomzet van bedrijf XYZ dit jaar:

$ 600.000 / ($ 95.000 + $ 100.000) / 2 = 6.15 keer

Dit betekent dat bedrijf XYZ zijn voorraad effectief heeft aangevuld 15 keer (of 6,15 keer) in de loop van het jaar.

Waarom het belangrijk is:

Over het algemeen wijzen lage omzetverhoudingen op een bedrijf dat te veel voorraad aanhoudt, wat kan duiden op slecht voorraadbeheer of lage verkopen. Overtollige inventaris koppelt het geld van een bedrijf en maakt het bedrijf kwetsbaar voor dalende marktprijzen. Omgekeerd kunnen hoge omzetratio's erop duiden dat een bedrijf sterke verkoopcijfers geniet of dat er just-in-time voorraadmethoden worden toegepast. Een hoge voorraadomzet betekent ook dat een bedrijf snel contant geld aanbrengt en minder risico loopt vast te lopen met verouderde voorraad. Hoger is echter niet altijd beter, en een uitzonderlijk hoge voorraadomzet kan erop duiden dat een bedrijf vaak te weinig items heeft of niet-effectieve aankopen doet en daarom de omzet aan concurrenten verliest.

Het is belangrijk om te weten dat de timing van voorraadaankopen, in het bijzonder die gemaakt ter voorbereiding op speciale promoties of introducties van nieuwe producten, kunnen de verhouding plotseling en enigszins kunstmatig wijzigen.

Verschillende keuzes in methoden voor voorraadboekhouding kunnen ook van invloed zijn op omzetverhoudingen in de voorraad. In perioden van stijgende prijzen laten bedrijven die de 'first-in-first-out' (LIFO) voorraadmethode gebruiken hogere kosten van verkochte goederen en lagere voorraden zien dan bedrijven die de first-in-first-out (FIFO) -methode gebruiken. Daarom rapporteren LIFO-bedrijven over het algemeen hogere omzetverhoudingen dan FIFO-bedrijven, zelfs als de bedrijven erg op elkaar lijken. Bovendien hebben bedrijven die LIFO gebruiken ook de neiging om meer voorraad bij zich te hebben dan FIFO-bedrijven; de LIFO-methode verhoogt de kosten van verkochte goederen, hetgeen de winst verlaagt en op zijn beurt de belastingverplichtingen verlaagt.

De omzetratio's voor de omzet variëren per bedrijf en per bedrijfstak. Bedrijven met een lage marge hebben over het algemeen een hogere omzetratio dan bedrijven met een hoge marge, omdat industrieën met lage marges lagere winst per eenheid moeten compense ren met een hoger afzetvolume.

Om al deze redenen is de vergelijking van omzetratio's voor de inventarisatie over het algemeen het meest zinvol bij bedrijven binnen dezelfde bedrijfstak, en de definitie van een "hoge" of "lage" ratio moet in deze context worden gemaakt.