Herken je deze problemen met zakelijke onderhandelingen?

Bijvoorbeeld, hoe tijd in onderhandelingen verschilt van tijd overal elders:

Ik heb altijd geloofd in de onveranderlijkheid van tijd - tot ik onderhandelingen onderging. Onderhandelen is op zoveel manieren onwerkelijk, maar ik anticipeerde niet op de gewijzigde meting van de tijd zelf! Deze tijdafwijking kan worden berekend tussen verhoudingen van ongeveer 2: 1 tot 6: 1, afhankelijk van de activiteit die voorhanden is. Bijvoorbeeld:

Wanneer de partijen het eens zijn om een ​​lunchpauze van een uur te nemen, betekent dit in de onderhandelingstijd een tussenperiode van twee uur - een verhouding van 2: 1.

"We hebben gewoon een vijf minuten durende caucus nodig" bij het onderhandelen de realiteit betekent een halfuur - een 6: 1-verhouding.

• "We zullen uw voorstel tijdens de volgende sessie beantwoorden" betekent in feite dat u maandenlang geen tegenvoorstel zult zien. Ik kan zelfs de ratio hiervoor niet berekenen. Nog verbazingwekkender is hoe tijdseenheden kunnen worden gecomprimeerd. Een sessie van acht uur kan magisch veranderen in zes en zelfs vier uur! Dit verschijnsel gebeurt echter zelden in de tegenovergestelde richting, waarbij de partijen feitelijk boven de vastgestelde eindtijd blijven.
• Op een ander deel van hetzelfde artikel heeft hij het over veelbetekenende tekenen van zich ontwikkelende problemen:
• The Caucus Time / Verhouding tafeltijd. Hoe meer tijd er in caucus van elkaar is weggegaan, hoe slechter het proces werkt.

De 'Post-It-index'. Aan sommige tafels mag alleen de woordvoerder praten en teamleden kunnen alleen bijdragen door een bericht te sturen -its heen en weer. In dit geval, hoe meer post-its die 'vliegen', hoe meer problemen je hebt.

Dit zijn slechts een paar geestige intermezzo's in een serieus artikel over de toekomst van openbaar onderwijs en de impact van schoolbesturen en leerkrachtenorganisaties moeten samenwerken. Uiteindelijk lijkt zijn conclusie veel op wat ik heb gezien in zowat elke zakelijke onderhandeling: het is win-win of verlies-verlies. Geen enkele partij verslaat de ander als de conclusie niet goed is voor beide partijen. Dat is mijn manier om het te zeggen, maar hier is de conclusie van Greg:

• We hebben ernstige problemen om te overwinnen, en als we aandacht geven aan de lessen van de Arbeid, kunnen we gezamenlijk zegevieren zonder dat een van de partijen probeert triomfantelijk te zijn. We moeten starheid afwijzen en flexibiliteit omarmen. Want, misschien wel de beste les voor iedereen, is dit: de meest succesvolle mensen zijn degenen die goed zijn in plan B.
• (Afbeelding: met dank aan Dannis Wollver & Kelly)

(Openbaarmaking: Ik heb een familierelatie met Greg Dannis)