Dividend-Capture Strategiedefinitie & Voorbeeld |

Wat het is:

De strategie voor het vastleggen van dividenden is de aankoop van een voorraad voordat het ex-dividend gaat, het dividend vastlegt en vervolgens de aandelen verkoopt en een andere aandelen koopt die op het punt staan ​​ex-dividend te gaan gebruiken.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Stel dat u 100 koopt. aandelen van het bedrijf XYZ voordat het zijn volgende dividend bekendmaakt. Wanneer bedrijf XYZ uiteindelijk het dividend bekendmaakt, trekken beleggers massaal naar de aandelen. Dat verhoogt de prijs tot de ex-dividenddatum. De ex-dividenddatum is meestal twee werkdagen vóór de registratiedatum, de datum waarop het bedrijf de lijst finaliseert van aandeelhouders die kwalificeren als "recordhouders" en het aankomende dividend ontvangt. De ex-dividenddatum is dus een uiterste datum voor de aankoop van de aandelen en nog steeds in staat om het aanstaande dividend te ontvangen.

Zodra de aandelen "ex-dividend gaan", daalt de koers om de waarde van de dividendbetaling weer te geven. Na de ex-dividenddatum ontvangen kopers van het aandeel of fonds niet langer de aanstaande dividendbetaling van het effect. Een aandeel kan al dan niet terugveren enkele dagen nadat het ex-dividend is gegaan. Dit is belangrijk om te begrijpen, want u moet de aandelen ten minste 61 dagen vasthouden als u wilt dat het dividend belast wordt tegen het laagste dividendpercentage van 15%.

Zoals u in onze grafiek kunt zien, steeg de aandelenkoers van het Chili-fonds na een dividend werd aangekondigd en daarna sterk gedaald toen het fonds ex-dividend ging.

Waarom het ertoe doet:

Door een strategie voor het aantrekken van dividend te gebruiken, kunnen beleggers 50% meer dividend opnemen in een bepaald jaar van de dezelfde investeringsdollars. Laten we zeggen dat een belegger een aandeel koopt dat driemaandelijkse dividenden uitkeert (de meeste bedrijven betalen op kwartaalbasis). In dit geval zou de belegger gedurende het jaar vier dividenduitkeringen ontvangen. Als diezelfde belegger echter een strategie voor het nemen van dividend gebruikt, zou hij of zij de aandelen niet voor een volledig jaar aanhouden. In plaats daarvan zou de belegger de aandelen kopen vlak voor de ex-dividenddatum en deze 61 dagen later verkopen. Na de verkoop zou hij of zij zich vervolgens omdraaien en dat geld terugstorten naar een ander bedrijf dat op het punt staat een aanzienlijke dividenduitkering te betalen.

Als u voor elk vastgelegd dividend een periode van 61 dagen aanhoudt, zou deze belegger in staat om zes dividendbetalingen gedurende het jaar (365 dagen / 61 = 6) te storten in plaats van de traditionele vier (driemaandelijks) - dat is 50% meer dividend uit dezelfde investeringsdollars. Nog beter, door zijn of haar dollars uitsluitend toe te spitsen op bedrijven die in een bepaalde periode de hoogste dividenduitkeringen aanbieden, kan de belegger die de strategie voor het aantrekken van dividend gebruikt nog verder uitkomen.

Veel beleggers en beleggingsfondsen produceren aantrekkelijke rendementen met deze strategie, maar het brengt hogere transactiekosten met zich mee en het risico dat aandelenkoersen niet terugkaatsen nadat een aandeel ex-dividend is.

Denk er ook aan dat bedrijven meestal niet verplicht zijn om dividenden te betalen. In moeilijke tijden kunnen bedrijven die wel dividend uitkeren, stoppen of stoppen. Langzamer groeiende, gevestigde bedrijven hebben meer kans om de middelen te hebben om dividenden te betalen, maar jonge bedrijven die al het geld nodig hebben dat ze kunnen krijgen om hun bedrijf te laten groeien, betalen meestal helemaal geen dividend.