Veelgestelde vragen over experts: zijn grote autoverzekeringsmaatschappijen niet discriminerend voor chauffeurs met een laag inkomen?
Welke autoverzekering moet ik kiezen? | ANWB Verzekerd
Inhoudsopgave:
Volgens een case study uitgevoerd door de Consumer Federation of America (CFA), brengen enkele van de grootste autoverzekeraars enkele veilige bestuurders meer per maand in rekening voor autoverzekeringen dan mensen met een slechte rijregistratie.
Investmentmatome onderzocht deze bevindingen door te spreken met de auteur van de getuigenis met de CFA-gegevens, Robert Hunter, directeur Verzekeringen bij de Consumentenbond van Amerika. We spraken ook met Douglas Heller, uitvoerend directeur van Consumer Watchdog, een non-profit organisatie voor belangenbehartiging van consumenten, om de prijstechnieken van verzekeringsmaatschappijen te bespreken.
Bevindingen in het CFA-rapport
CFA ontdekte dat deze grote verzekeraars - Geico, Progressive, State Farm, AllState en Farmers - meer de nadruk legden op de inkomsten- en inkomstengerelateerde factoren van hun klanten dan hun rijbewijs. Met andere woorden, het onderwijs en de bezetting van een bestuurder hielden meer gewicht in de schaal bij de bedrijven bij het bepalen van het bedrag dat zij voor autoverzekeringen betaalden.
De casestudy vond plaats in 12 Amerikaanse steden en analyseerde vijf grote autoverzekeringsmaatschappijen, waarbij zij concludeerden dat:
"Grote verzekeraars betalen een veiliger bestuurder met minder opleiding en een lagerbetaalde baan, twee derde van de tijd hogere premies."
Het vond ook:
"In de meeste gevallen waren de premies minstens 25% hoger [en in sommige gevallen] waren de tarieven meer dan het dubbele van wat werd genoemd voor een bestuurder die onlangs een ongeval had gehad maar een hogerbetaalde baan had."
Wat betekent dit voor veilige chauffeurs die op zoek zijn naar betaalbare verzekeringen in het hele land?
Hoe twee hypothetische chauffeurs werden geprijst
De CFA heeft twee nep-internetgebruikers - of hypothetische klanten - gemaakt om online te gaan en tarieven te zoeken op de websites van de vijf autoverzekeringsmaatschappijen. De nepgebruikers waren twee vrouwen van 30 jaar oud, die dezelfde merk- en modelauto bestuurden, dezelfde kilometerstand hadden en die beiden op zoek waren naar een minimale aansprakelijkheidsverzekering. De vrouwen zouden in dezelfde straat in dezelfde middeninkomens postcode wonen.
Eén vrouw was een enkele receptioniste met een middelbare schoolopleiding die haar huis huurde in vergelijking met de andere klant die getrouwd was met een executive die haar huis bezat. De voormalige klant was al meer dan een maand zonder verzekering, na een perfect 10-jarig rijrecord, terwijl de laatste geen dekkingstekort had maar onlangs de schuld had bij een auto-ongeluk.
De resultaten van de CFA-studie vonden verrassende verschillen tussen wat de twee vrouwen zouden betalen voor autoverzekeringen van de top vijf van verzekeraars op hun locatie.
Het meest extreme verschil was bijvoorbeeld:
"Allstate in Baltimore citeerde de receptionist een jaarlijkse premie van $ 3.292, vergeleken met $ 1.248 voor de uitvoerende macht - een verschil van 164%. Van de vijf ondervraagde bedrijven citeerde alleen State Farm consequent lagere tarieven voor de receptionist - de veiligere chauffeur. "
Hoewel verzekeringsmaatschappijen deze tarieven niet mogen baseren op persoonlijk of huishoudinkomen, constateerde de CFA dat "tariefbepalingspraktijken ertoe leiden dat hogere tarieven voor chauffeurs met een lage en matige inkomens gelden." De CFA merkte ook op dat deze ongelijke en hoge tarieven voor klanten met lage inkomens zijn een deel van de reden waarom een derde van de chauffeurs met een laag inkomen in de Verenigde Staten onverzekerd zijn, ondanks het feit dat ze wettelijk verplicht zijn.
Verzekeringsmaatschappijen gebruiken vaak kredietscores om verzekeringsprijzen te berekenen. Is dat de norm en is het gerechtvaardigd?
Douglas Heller, uitvoerend directeur van Consumer Watchdog, merkt op dat de kredietrapporten worden gebruikt als surrogaat voor het inkomen en een techniek die door verzekeringsmaatschappijen wordt gebruikt om de prijzen voor chauffeurs met een laag inkomen te verhogen:
"Het is contra-intuïtief dat deze verzekeringsmaatschappijen iemand met een slecht rijbewijs zouden aanrekenen, maar een hoog inkomen een lagere premie dan iemand met een lager inkomen, maar een beter rijgedrag.
De praktijk die de CFA aan het licht bracht in hun rapport is er een die al lang bestaat. De industrie gebruikt factoren die niets te maken hebben met iemands vermogen om veilig te rijden, om te discrimineren en marketingdoelen te behalen. De kredietrapporten worden gebruikt als wat wij een surrogaat noemen.
Verzekeringsmaatschappijen zeggen dat ze hun tarieven niet baseren op het inkomen van de consument. Ze gebruiken echter credit scoring als een surrogaat voor het inkomen - de twee delen een correlatie en het is een manier voor deze verzekeringsmaatschappijen om de samenleving naar hun zin te verdelen en te dobberen en ze gebruiken deze technieken om hun discriminerende praktijken te verdoezelen. Ze bepalen prijzen door marketingdoelen in plaats van een eerlijke onderneming te zijn die dekking probeert te bieden aan chauffeurs. Ze gebruiken deze prijsstellingsschema's om klanten te vinden die ze leuk vinden en ze weg te houden die ze niet hebben."
Zijn de bevindingen van de CFA alleen maar een probleem voor bestuurders met een laag inkomen, of is deze discriminatie een zorg die iedereen serieus zou moeten nemen?
"De industrie zoals die in de meeste staten staat is niet eerlijk en werkt niet voor miljoenen chauffeurs. Dit is een probleem, omdat het ertoe leidt dat te veel mensen ongezekerd rondrijden, wat niet alleen een probleem is voor de bestuurder, maar ook voor alle anderen die zich op de weg bevinden. Het moet een doel van openbaar beleid worden om verzekeringen betaalbaarder en beschikbaar te maken voor alle bestuurders, met name goede chauffeurs.Consumenten, verzekeringsregulatoren en wetgevers moeten de inherente onrechtvaardigheid van deze verzekeringspraktijken het hoofd bieden en het opnemen tegen verzekeringslobbyisten."
Vervolgens hebben we Robert Hunter, directeur Verzekeringen bij de Consumentenbond van Amerika, gevraagd welke reden verzekeringsmaatschappijen gebruiken om kredietverklaringen te bekijken:
"Het dichtst bij een argument dat ze hebben is dat mensen die hun credit score toestaan om slecht te worden, zorgeloos zijn. Sommige mensen zijn tijdens de recessie echter net hun baan kwijt, wat heeft dat te maken met onvoorzichtigheid? Het is gewoon een tactiek om de rente op arme mensen te verhogen en het soort klanten aan te trekken dat ze leuk vinden en waarmee ze ook andere producten zoals een thuis- of levensverzekering kunnen verkopen."
Tot slot, waarom is het zo moeilijk om wetten goed te keuren die de verzekeringsmaatschappijen van deze praktijken verhinderen?
"Een bepaald percentage toezichthouders, de laatste keer dat het tussen de 16 en 18% was, werkt eigenlijk in de industrie. Er is dus een zeer sterk belangenconflict tussen overheidsinstanties en de verzekeringssector."
Auto-ongeluk afbeelding met dank aan Shutterstock.
