What's Next voor de Biggert-Waters Act? (Veelgestelde vragen over experts)

PLAYBOI CARTI X UNOTHEACTIVIST - WHAT (OFFICIAL VIDEO)

Op 1 oktober zagen veel inwoners van overstromingsgevoelige gebieden hun premies voor overstromingsverzekeringen stijgen. De verhogingen zijn het gevolg van de Biggert-Waters wet op de hervorming van de overstromingsverzekering, die het National Flood Insurance Program (NFIP) versterkt en de manier waarop premies voor overstromingsverzekeringen worden berekend, verandert.

Bewoners van overstromingsgevoelige gebieden zijn - met reden - woedend. De verhoging van de verzekeringspremie zal de huizenprijzen schaden en de economische groei vertragen. Nu eisen zelfs sommige wetgevers die voor de wet hebben gestemd vertraging.

Waarom heeft het congres met deze ernstige gevolgen de Biggert-Waters Act aangenomen? Het antwoord ligt in de geschiedenis. In 1968 werd het NIV opgericht omdat verzekeringsmaatschappijen niet geloofden dat overstromingsverzekering winstgevend was. In het kader van het NIV werden premies voor overstromingsverzekeringen gebaseerd op beoordelingen door de overheid van de overstromingskaart van gemeenschappen. Voor de meeste gemeenschappen duurde het echter jaren voordat ze in kaart werden gebracht en de bewoners een korting kregen aangeboden. In de jaren na 1968 groeide het aantal oeverregio's met 40% tot bijna 123,3 miljoen mensen en het NFIP bereikte zijn doel om een markt voor overstromingsverzekeringen te creëren. In de loop der jaren waren deze kortingspercentages echter grandfathered in, en FEMA, de organisatie die de NFIP leidt, schat dat polishouders met gedisconteerde premies 40-50% van de marktrente betalen.

Uiteindelijk was het orkaan Katrina - met hulp van orkanen Ike en Sandy - die de NFIP onhoudbaar maakten. Na orkaan Sandy verhoogde het Congres de leenautoriteit van het NFIP tot $ 30 miljard. Dus wat staat de NFIP en inwoners van kustgebieden te wachten?

Investmentmatome wendde zich tot experts om erachter te komen.

Hulpbronnen voor de toekomst Onderzoeker Carolyn Kousky heeft geholpen bij het opstellen van een plan om een duurzame kust te verzekeren, terwijl rekening wordt gehouden met de betaalbaarheid van kustgebieden voor gezinnen met lage en middeninkomens.

"Met deze wetgeving worden de kortingen voor veel polishouders geleidelijk afgeschaft en vragen gesteld over de betaalbaarheid van gezinnen met een laag of gemiddeld inkomen. Van bijzonder belang is de eliminatie van "grandfathering", een praktijk waarbij FEMA de huishoudens die opnieuw in kaart zijn gebracht in een gebied met een hoog risico, hun lagere tarieven laat behouden. Zo vaak als nodig geactualiseerde gevarenkaarten worden uitgerold in gemeenschappen, sommige huishoudens vinden dat ze een hoger risico lopen op overstromingen dan eerdere kaarten aangeven, en als zodanig zal overstromingsverzekering meer kosten.

"De bezorgdheid over hogere tarieven heeft ertoe geleid dat sommige politici proberen de oorspronkelijke kortingen in het programma te herstellen of de fase van hogere tarieven te vertragen. Risicogeoriënteerde tarieven zijn echter essentieel om het risico van bouwen in overstromingsgevoelige gebieden nauwkeurig te communiceren. Toch zou het onbillijk zijn om de hoogrisicogebieden van de kustlijnen van de natie slechts een gebied te maken dat de rijken zich kunnen veroorloven. Maar de oorspronkelijke premiekortingen waren nooit op middelen getest. Eén benadering om te voorkomen dat inwoners met lage inkomens worden buitengesloten van een belangrijk instrument voor risicobeheer dat ik heb onderzocht met Wharton School Professor Howard Kunreuther, is het gebruik van een verzekeringsvouchersysteem, gekoppeld aan laagrentende leningen voor investeringen in risicobeheersing.

"Zonder een dergelijk programma is er bezorgdheid over de manier waarop polishouders zullen reageren op hogere tarieven. Overstromingsverzekering is verplicht voor huiseigenaren in een 100-jarige overstromingsgebied met een hypotheek van een federaal gesteunde of gereguleerde geldschieter, maar voor anderen is het vrijwillig. Het NFIP moest de doelen van toenemende opnamecijfers voor overstromingsverzekeringen altijd in evenwicht houden met op risico's gebaseerde prijsstelling. Als hogere tarieven betekenen dat huiseigenaren de dekking laten vallen, kan dit hen niet voorbereiden op een grote overstroming en de last voor regeringen na een ramp vergroten. Het is echter onwaarschijnlijk dat federale rampenhulp de huiseigenaar weer heel zal maken; een verzekering is nodig om huishoudens de middelen te geven om ze te herbouwen.

"Tarieven kunnen worden verlaagd door de structuur te verhogen. Dit gebeurt op veel plaatsen langs de kust van New Jersey en New York onder invloed van Sandy. We kunnen deze trend naar verhoogde structuren in andere kustgebieden zien voortzetten wanneer nieuwe kaarten worden geïntroduceerd of als reactie op overstromingen. Dit zou het uitzicht van sommige kustgebieden kunnen veranderen. We kunnen mensen ook zien te lokaliseren in de gebieden met het hoogste risico en de hoogste verzekeringskosten. Dit kan op een bewuste manier worden gedaan om tegelijkertijd kustecosystemen te herstellen die een groot aantal voordelen bieden voor bewoners en bezoekers.

"Hoewel de nieuwe kaarten en hogere tarieven nauwkeuriger het overstromingsrisico weergeven, zijn ze nog steeds niet gericht op twee belangrijke gevaren voor de kust: erosie en zeespiegelstijging. Velen hebben geadviseerd dat NFIP-tarieven het risico van erosie zouden moeten omvatten en de 2012-wetgeving gaf FEMA de opdracht om de zeespiegelstijging te overwegen. Het is onduidelijk hoe of wanneer dit zal gebeuren.

"Onze kusten zijn prachtige plekken om te wonen en te bezoeken en een substantiële economische activiteit te genereren. Ze zijn ook inherent gevaarlijk - en dus duur om te verzekeren. Het verplaatsen van deze kosten naar de algemene belastingbetaler vermindert het risico niet en kan overmatige ontwikkeling in de gebieden met de hoogste risico's stimuleren. We willen dat huishoudens van alle inkomens kunnen genieten van onze kusten en tegelijkertijd moeten we zorgen voor een efficiënte en rechtvaardige verdeling van de kosten. Terwijl de zee opkomt en de stormpatronen veranderen, zullen kustgemeenschappen de bouwstrategieën en de bouwlocatie moeten heroverwegen om de hogere risico's te beheersen."

Nicholas Pinter, professor uit Zuid-Illinois, is van mening dat het Congres de potentiële tekortkomingen van het NFIP-budget moet aanpakken.

"Die wetgeving, Biggert-Waters 2012, is een noodzakelijke maar bittere medicijn voor het National Flood Insurance Program en houders van gesubsidieerd NFIP-beleid. Aan de ene kant sluit BW12 een aantal van de achterpoortjes af die NFIP bijna $ 25 miljard schuld hebben opgeleverd. Tegelijkertijd is BW12 een scheutje ijskoud water voor huiseigenaren en kleine bedrijven, van wie sommigen de tarieven voor verbrijzelingstarieven zullen zien toenemen.

"We hebben hier een familie in Illinois die afgelopen november een huis op de uiterwaarden heeft gekocht, zich niet bewust van de dreigende wetgeving. Vanaf 1 oktober zien ze hun verzekeringstarieven vertienvoudigen. Je zou kunnen beweren dat ze niet op die locatie zouden moeten wonen, maar hoe kunnen we het rechtvaardigen als we kijken naar een gezin dat failliet en dakloos is geworden op het slag van een wetgevende pen?

"En het grotere probleem met BW12 gaat verder dan zijn koudhartigheid. Het congres passeerde BW12 als een gratis oplossing. De enige inkomstenbron voor NFIP zijn verzekeringspremies, en BW12 laat de huidige polishouders op de haak om hogere risicogebaseerde tarieven, betalingen in een "regenachtige dag" -fonds voor toekomstige tekorten, evenals de programma's ~ $ 25 miljard in vorige schuld. Het Congres schreef de mazen en onevenwichtigheden die NFIP in de huidige situatie brachten, en het Congres moest de verantwoordelijkheid nemen voor de resulterende schuld die zich aandiende."

Drexel Professor Scott Knowles is van mening dat de Biggert Waters Act uiteindelijk zal worden afgezwakt.

"Met de implementatie van Biggert-Waters subsidieert de overheid niet langer lagere verzekeringsrentes voor tweede eigendommen of bedrijven, of voor zogenaamde" eigenschappen voor herhaald verlies ". Het is moeilijk om te zien hoe dit uiteindelijk zal uitpakken. Politiek zie je twee kanten. De senatoren en congresleden uit overstromingsgevoelige gebieden zeggen dat Biggert-Waters de eigendomswaarden langs de kust in staten als Louisiana zal vernietigen. Voorstanders van de hervormingen beweren echter dat het NIV zoals het was vóór de hervorming een valse economie promootte, waardoor mensen risico's konden nemen en de realiteit van die risico's niet konden integreren in realistische verzekeringspremies. Het 'koopje' verdwijnt wanneer het pand overstroomd is en federale rampenbestrijding vereist is. Er zal zeker een kortetermijnaanpassingsperiode zijn voordat we een duurzame wet kunnen realiseren. Als ik moest raden, zou ik zeggen dat degenen die tegen de wet zijn, enigszins succesvol zijn in het vertragen van de uitvoering ervan. Waarom? De bouw- en ontwikkelingslobby is een van de machtigste in de Verenigde Staten en ze hebben het gehoor van gekozen functionarissen die de ontwikkeling in gevaarlijke kustgebieden mogelijk niet willen vertragen."

Meer lezen van Investmentmatome: