Bankefficiencyratio - Volledige uitleg en voorbeeld |

Wat het is:

Een bankefficiencyratio is een maat voor de overhead van een bank als een percentage van zijn inkomsten.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

De formule varieert, maar de meest voorkomende is:

Bank Efficiency Ratio = Uitgaven * / Revenue

* exclusief rentelasten

Als bijvoorbeeld de kosten van Bank XYZ (exclusief rentelasten) in totaal $ 5.000.000 bedroegen en de inkomsten $ 10.000.000 bedroegen, kunnen we met behulp van de bovenstaande formule berekenen dat de efficiencyratio van Bank XYZ $ 5.000.000 / $ 10.000.000 = 50% is. Dit betekent dat het Bank XYZ $ 0,50 kost om $ 1 aan inkomsten te genereren.

Zoals we eerder zeiden, variëren de formules, maar het idee is om de kosten als een percentage van de omzet te bekijken. De kosten omvatten salarissen, huur en andere algemene en administratieve kosten. Rentelasten worden meestal uitgesloten omdat het investeringsbeslissingen zijn, geen operationele beslissingen.

Onder opbrengsten zijn rentebaten en provisiebaten begrepen, hoewel sommige banken hun voorziening voor verliezen op leningen uitsluiten of hun bij de berekening van de opbrengst behorende nettorentebaten aan inkomsten toevoegen. Efficiencyratio.

Waarom het belangrijk is:

De bankefficiencyratio is een snelle en eenvoudige meting van het vermogen van een bank om middelen om te zetten in inkomsten. Hoe lager de verhouding, hoe beter (50% wordt algemeen beschouwd als de maximale optimale verhouding). Een verhoging van de efficiencyratio duidt op stijgende kosten of dalende inkomsten.

Het is belangrijk op te merken dat verschillende bedrijfsmodellen verschillende bankefficiencyratio's kunnen genereren voor banken met vergelijkbare inkomsten. Een sterke nadruk op klantenservice kan bijvoorbeeld de efficiencyratio van een bank verlagen, maar de nettowinst verbeteren. Banken die zich meer richten op kostenbeheersing hebben uiteraard een hogere efficiencyratio, maar ze kunnen ook lagere winstmarges hebben. Hoe meer een bank genereert in vergoedingen, hoe meer het zich kan concentreren op activiteiten met hoge vaste kosten (en dus verslechterde efficiëntieverhoudingen creëren). De mate waarin een bank zijn vaste kosten kan benutten, heeft ook invloed op de efficiencyratio; dat wil zeggen, hoe meer schaalbaar een bank is, des te efficiënter het kan worden. Om deze redenen is de vergelijking van de efficiëntieratio's over het algemeen het meest zinvol bij banken binnen hetzelfde model, en de definitie van een "hoge" of "lage" ratio moet in deze context worden gemaakt.