Arbitrageprijsbepalingstheorie (APT) Definitie en voorbeeld |

Wat het is:

Arbitrageprijsstellingstheorie (APT) is een goed bekende methode voor het schatten van de prijs van een actief. De theorie gaat ervan uit dat het rendement van een actief afhankelijk is van verschillende macro-economische, markt- en veiligheidsspecifieke factoren.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

APT is een alternatief voor het Capital Asset Pricing Model (CAPM). Stephen Ross ontwikkelde de theorie in 1976.

De APT-formule is:

E (r _j) = r _f + b _j1 RP ₁ + b _j2 RP ₂ + b _j3 RP ₃ + b _j4 RP ₄ + … + b _jn RP _n

waarbij:

E (r _j) = het verwachte rendement van het item

r _f = de risicovrije rente

b _j = de gevoeligheid van het rendement van het actief tot de specifieke factor

RP = de risicopremie die is gekoppeld aan de specifieke factor

Het algemene idee achter APT is dat twee dingen het verwachte rendement op een financieel actief kunnen verklaren: 1) macro-economische / beveiligingsspecifieke invloeden en 2) de gevoeligheid van het actief voor die invloeden. Deze relatie neemt de vorm aan van de bovenstaande lineaire regressieformule.

Er is een oneindig aantal beveiligingsspecifieke invloeden voor een gegeven veiligheid, waaronder inflatie, productiemaatstaven, beleggersvertrouwen, wisselkoersen, marktindices of rentewijzigingen. Het is aan de analist om te beslissen welke invloeden relevant zijn voor het te analyseren item.

Zodra de analist het verwachte rendement van het activum afleidt van het APT-model, kan hij of zij bepalen wat de "juiste" prijs van het actief is. zou moeten zijn door het tarief in een voorzien contant geldstroommodel te sluiten.

Merk op dat APT zowel op portefeuilles als individuele effecten kan worden toegepast. Een portfolio kan immers ook blootstellingen en gevoeligheden hebben voor bepaalde soorten risicofactoren.

Waarom het belangrijk is:

De APT was een revolutionair model omdat het de gebruiker toestaat het model aan te passen aan de te analyseren beveiliging. En net als bij andere prijsmodellen helpt het de gebruiker om te beslissen of een beveiliging ondergewaardeerd of overgewaardeerd is en zodat hij of zij kan profiteren van deze informatie. APT is ook erg handig voor het bouwen van portefeuilles, omdat managers hiermee kunnen testen of hun portfolio's aan bepaalde factoren zijn blootgesteld.

APT is mogelijk klantgerichter dan CAPM, maar het is ook moeilijker toe te passen omdat bepalen welke factoren een voorraad beïnvloeden of portfolio neemt een aanzienlijke hoeveelheid onderzoek. Het kan vrijwel onmogelijk zijn om elke invloedrijke factor te detecteren en veel minder te bepalen hoe gevoelig de beveiliging voor een bepaalde factor is. Maar 'genoeg dichtbij komen' is vaak goed genoeg; in feite vinden studies dat vier of vijf factoren meestal het rendement van een effect zullen verklaren: verrassingen in inflatie, BNP, beleggersvertrouwen en verschuivingen in de rentecurve.