Waarom zou iemand Rent-to-Own?

Mensen die huur-naar-eigen winkels gebruiken, betalen vaak tweemaal de kleinhandelsprijs - of meer - voor alles wat ze kopen.

Waarom huren miljoenen mensen hun huis?

Onderzoekers zeggen dat mensen die huur-naar-eigen verkooppunten betuttelen niet per se dom zijn. In plaats daarvan vallen ze ten prooi aan het soort irrationeel denken dat de meeste mensen teistert, samen met de beperkte opties waarmee mensen met een laag inkomen geconfronteerd worden met slecht, onbestaande of maxed-out credits.

"Als je praat met huurklanten, kom je erachter dat niemand denkt dat dit goedkoop is", zegt Jim Hawkins, professor aan het Law Centre van de Universiteit van Houston die onderzoek heeft gedaan naar de industrie. "Iedereen weet dat dit een dure manier is om te kopen."

De primaire aantrekkingskracht van een huurwoning is dat het directe toegang tot huishoudelijke goederen biedt zonder te sparen of een langetermijnengagement te houden - twee dingen die vooral moeilijk zijn voor gezinnen met lage inkomens die minder geneigd zijn om voorspelbare inkomens te hebben dan rijkere families.

Waarom betalingen aantrekkelijker zijn dan sparen

Klanten kunnen merkmeubilair, apparaten of elektronica krijgen (marktleider het motto van Rent-A-Center is 'Get the Good Stuff Today') zonder krediet- of aanbetalingen en relatief lage maandelijkse of wekelijkse betalingen.

Eigen verhuurbedrijven bieden doorgaans gratis levering, installatie en service als items moeten worden hersteld, een enorm pluspunt, omdat veel gezinnen geen spaargeld hebben om onverwachte kosten te betalen. (De Federal Reserve zegt dat 44% van de Amerikaanse volwassenen in een noodgeval $ 400 niet kan bedenken.)

Als klanten de betalingen niet kunnen uitvoeren, kunnen de artikelen worden geretourneerd zonder de collecties te activeren of de kredietrapporten te beschadigen. Omdat gezinnen met lage inkomens vaak geen spaarkussens hebben om met financiële schokken om te gaan, zijn ze bereid om een ​​forse premie te betalen voor de flexibiliteit van 'een volledig ontoepasbaar contract', ontdekten onderzoekers van de Carnegie Mellon University.

"Een externe waarnemer zou kunnen opmerken dat ze een enorme prijs betalen voor die functies, en dat is ook zo," zegt onderzoeker Brian Zikmund-Fisher, die nu professor is aan de universiteit van Michigan. "Maar het is moeilijk voor iemand die naar deze contracten kijkt vanuit een plek van financiële stabiliteit en rijkdom om de ervaring van financiële onzekerheid waar veel mensen mee leven echt te begrijpen."

Waar contant geld riskant is

Zikmund-Fisher en zijn collega Andrew Parker vonden veel klanten die moeite hadden om geld te besparen, gebruikten in plaats daarvan huur-tot-eigencontracten als een financieel managementinstrument. Mensen met een laag inkomen vrezen vaak dat al het geld dat ze sparen, in andere uitgaven zal verdwijnen wanneer hun inkomen daalt, of wordt opgeslokt door bankkosten, of diskwalificeert hen van een aantal publieke voordelen, terwijl betalingen die vereist zijn door een huur-naar-eigencontract hen in staat stellen om goederen kopen die ze anders niet zouden kunnen krijgen.

"Ze gebruikten [rent-to-own-contracten] als een zelfcontrolemechanisme: het dwong hen om letterlijk geld in de richting van duurzame goederen te brengen op letterlijk een wekelijkse basis," zegt Zikmund-Fisher.

Dat maakt huurverhuur nog steeds geen goed idee. Dingen kopen die je je echt niet kunt veroorloven, is dat zelden.

Het verschil is dat mensen met hogere inkomens en mensen met een betere kredietwaardigheid hun onaanvaardbare aankopen op plastic kunnen doen tegen veel lagere effectieve rentetarieven. Iemand die een televisie van $ 450 in rekening brengt op een kaart met een rentepercentage van 20% betaalt $ 89,49 rente over een periode van 22 maanden, als ze minimumbetalingen doet. Om dezelfde tv te kopen, kan een klant die huur huurt, 52 wekelijkse betalingen van $ 20 doen en $ 1,040 - $ 590 meer besteden dan de contante prijs.

Hoewel klanten begrijpen dat de kosten hoog zijn, begrijpen veel mensen niet precies hoe hoog of waarderen ze hoe huur-naar-eigen - zoals betaaldagleningen, autoleningen en andere producten die consumenten met een laag inkomen targeten - hun financiële welzijn kunnen aantasten., zegt econoom Signe-Mary McKernan, een expert op het gebied van vermogensopbouw en armoede voor het Urban Institute, een denktank over economisch en sociaal beleid.

McKernan denkt dat de oplossing niet ligt in het reguleren van deze bedrijven, maar helpt gezinnen met een laag inkomen om ondanks de obstakels te sparen. Ze moedigt mensen aan automatisch te sparen, op zoek te gaan naar goedkope bankrekeningen en te leren over activalimieten voor uitkeringsprogramma's zoals voedselhulp, omdat die mogelijk hoger zijn dan mensen denken.

"Het idee is om het gemakkelijker te maken om besparingen te realiseren, zodat ze deze producten minder nodig hebben", zegt McKernan.