Dividenden op de stijging: waarom dit misschien geen goed signaal is voor beleggers

Amerikaanse bedrijven sturen contant geld terug naar aandeelhouders, grotendeels in de vorm van dividenden.

Investmentmatome bekijkt wat deze trend en dividendtheorie stuurt - wanneer moet een bedrijf een dividend uitkeren, en als dividenden stijgen, waarom investeren bedrijven dan niet in hun eigen groei?

De stand van zaken: dividenden zijn aan het stijgen

Iedereen houdt van dividenden. Het is alsof iedereen van ijs houdt. Maar als je hele dieet bestaat uit al het ijs, is het een teken dat je voeding onvoldoende substantie en voeding bevat.

Nu wordt het ijs dit jaar weggehaald voor beleggers, alsof het uit de mode raakt. Een herstellende economie en een versterking van de bedrijfswinsten hebben de bedrijfsbalansen met contanten doen verdwijnen. Uit een enquête van de Federal Reserve van St. Louis blijkt dat beursgenoteerde bedrijven in 2010 $ 4,97 biljoen hebben gecumuleerd. Daarnaast worden bedrijven steeds meer liquide; het bedrag aan contanten dat wordt aangehouden als percentage van de bedrijfswinsten is sinds de jaren negentig verdubbeld, van 6 tot 12 procent.

Dit is waar, hoewel de rentetarieven op spaargelden in die tijd veel hoger waren.

Wanneer moet een bedrijf een dividend uitkeren?

Een bedrijf moet een dividend uitkeren wanneer het management van mening is dat hun aandeelhouders een betere ROI kunnen behalen door het zelf in de markt te beleggen. Als het managementteam gelooft dat ze een marktbezwaar rendement kunnen behalen, mogen ze geen dividend uitbetalen (wat sowieso belastbaar is), maar ze moeten dat geld herinvesteren in hun eigen groei. Als u een bedrijfsvoorzitter van de raad van bestuur bent en u geen dividend heeft uitgegeven, wanneer zou u dan willen beginnen? Welnu, u zou dit doen wanneer u op het punt bent gekomen dat het rendement daalt - wanneer u niet langer rendement op de markt kunt behalen door te investeren in uw eigen bedrijf, zodat u de winst aan de beleggers via dividenden terugbetaalt.

Dividend Theorie: opties vergelijken in 2013

2012 was een recordjaar voor totale dividenddollars - en de eerste aanwijzingen zijn dat 2013 nog groter zal zijn. Dus wat doen bedrijven ermee - breiden ze uit? Zijn ze aan het huren? Nee.

Wat kunnen ze in plaats daarvan doen? Kort gezegd: als een bedrijf een dollar winst maakt, zijn er maar een paar dingen die het met dat geld kan doen:

1. Betaal schulden.
2. Koop aandelen terug.
3. Herinvesteer het in het bedrijf, of bij overnames, in de hoop een marktbeheersend rendement te behalen.
4. Steek het in contanten en equivalenten van contanten, voor het geval dat.
5. Geef dat geld terug aan beleggers in de vorm van dividenden.

Optie 1. heeft niet zoveel zin als vroeger. De rentetarieven zijn tegenwoordig te laag voor investment-grade bedrijfsleners. Het is goedkoop om geld te lenen.

Optie 2 is nu heel populair, deels omdat geld zo goedkoop is. Het is gemakkelijk voor bedrijven om geld te lenen om aandelen terug te kopen - met name om executives te betalen die aandelenopties uitvoeren terwijl de uitvoering goed is. Maar het moet niet populair zijn, want de S & P 500 handelt opnieuw binnen spuugafstand van hun hoogste punt ooit. De tijd om terugkoopacties uit te voeren, is wanneer aandelenkoersen zijn laag, niet wanneer ze hoog zijn.

Maar bedenk eens wat de raad van bestuur van een bedrijf u vertelt wanneer zij een dividend uitkeren. Ze zeggen, we hebben geen vertrouwen dat we dit geld met een aanvaardbaar rendement opnieuw in het bedrijf kunnen investeren, gezien de risico's.

Ze houden de belegger ook aan met een belastingfactuur van maximaal 39,6 procent, dus wees voorzichtig met wat u wenst.

Belastingimplicaties

Tegelijkertijd hebben bedrijven een hekel gekregen om winsten verdiend in het buitenland naar de Verenigde Staten te brengen - en het wordt alleen maar erger. Het is niet moeilijk om te zien waarom. De tweede een C-bedrijf brengt geld terug naar de Verenigde Staten, ze zullen worden geslagen met een belasting van 39,6 procent - een stijging van 35 procent vorig jaar, en een aantal keer hoger dan veel andere ontwikkelde landen, zoals Ierland. Dat is een krachtige ontmoediging van repatriëring en een enorme belemmering voor herinvestering in de Verenigde Staten.

De belastingdruk op dit geld is nog duidelijker als je kijkt naar de effecten van dubbele belastingheffing. Als een bedrijf zijn inkomsten wil behouden, kan hij door het meenemen naar huis slechts $ 60,4 cent aan de dollar houden, dankzij de hoge belasting op het bedrijfsinkomen. Als ze dan een dividend uitbetalen met dat geld, kan de Amerikaanse belegger zo weinig als $ 36,48 cent op de dollar houden. Bedrijven kunnen dividenden niet als een last afschrijven. De aandeelhouder moet tot 36,9 procent belasting betalen over de resterende 60,4 cent. Vandaar het $ 36.48-nummer.

Dat is nog voordat je zelfs de 3,8 procent surtax hebt bereikt die nu van toepassing is op beleggingsinkomsten, inclusief dividendinkomsten, aan individuen met een hoger inkomen.

Laten we die dubbele belasting in het juiste perspectief plaatsen:

Het beeld komt van de Tax Foundation. Het congres heeft de belastingverhoging, oorspronkelijk gepland voor 2010, drie jaar uitgesteld. Maar de nieuwe belastingverhogingen in de VS zijn nu van kracht.

Welke signalen zenden naar dividenden?

Houd hier dus rekening mee wanneer de Raad van Bestuur van een bedrijf een dividend uitkeert. Ze zeggen eigenlijk dat ze geloven dat hun investeerders beter af zijn met 40 tot 60 cent op de dollar die ze verdienen dan wat ze redelijkerwijs denken te kunnen krijgen door de winsten van het bedrijf opnieuw in de onderneming te investeren.

Sterker nog, deze mensen die dividenden terugsturen naar aandeelhouders in Amerika, tegen de achtergrond van een confiscatoir regime van dubbele belasting, zeggen ook dat ze niet eens kunnen denken aan bedrijven die ze op nuttige wijze kunnen verwerven. Ze geven liever de helft van het geld aan de overheid dan het te gebruiken om er activa mee te verwerven.

Je verwacht dat af en toe zeker. Je kunt dat ook verwachten van bedrijven en fondsen met een lang gevestigd dividendbeleid. Dat wil zeggen, van ondernemingen die zich specifiek hebben ontwikkeld om een ​​beroep te doen op inkomensgerichte investeerders, ongeacht het totale rendement.

Maar wanneer de aandelenkoersen hoog zijn - zoals ze nu zijn, met de S & P door de allerhoogste pieken heen - en de hele markt die dividenden naar boven duwt ook, moet je de dingen voorzichtig benaderen.

Als aandelen een goede deal zijn, waarom gaat het overtollige geld dan, ondanks de belastingbeten, naar dividenden en niet naar activapunten?

We zien het sommige M & A-activiteit. In sommige kringen zien we nogal wat fusieactiviteit. Maar je moet ook onthouden dat schulden spotgoedkoop zijn. Obligatieprijzen worden vastgehouden door een agressief expansionistische Federal Reserve, waardoor de kosten van geld kunstmatig worden gedrukt. Dat op zijn beurt kost veel van de transactiekosten uit een leveraged buy-out. Wanneer QE3 droogloopt, zal het tij onvermijdelijk achteruitgaan. Wanneer dat zo is, zal één ding duidelijk worden; financiële activa zijn te hoog geprijsd.

Disclaimer: de meningen en aanbevelingen in dit stuk worden bewaard door de individuele bijdrager en weerspiegelen niet noodzakelijk de mening van Investmentmatome als geheel.

Dividend afbeelding met dank aan Shutterstock.