Handtekening-debettransactie Definitie & voorbeeld |

Wat het is:

A transactie met handtekening-debet , ook bekend als offline transactie, is een betaalmethode waarbij een debetkaart wordt gebruikt om geld van een betaalrekening over te zetten naar een handelaar via een digitaal creditcardnetwerk.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Wanneer u goederen of diensten betaalt met uw debetkaart, hebt u de mogelijkheid om uw betaling op twee manieren te verwerken: 1) als een transactie met handtekening-debitering via een netwerk voor de verwerking van creditcards, of 2) als een online transactie via een elektronische overboeking (EFT) -systeem.

Handtekening-debettransacties worden net als creditcardtransacties verwerkt. Ze worden verzonden via een van de belangrijkste creditcardnetwerken - Visa, MasterCard, Discover, enz. - afhankelijk van het creditcardnetwerk waarmee uw bank als aangesloten bank is verbonden. De kosten van de transactie, een zogenaamde "interchange fee", zijn doorgaans 2-3% van de totale aankoop. De interbancaire vergoeding wordt in rekening gebracht aan de verkoper / handelaar, niet aan de bank.

Waarom het belangrijk is:

In 2010 werden 20,5 miljard dollar interbancaire vergoedingen aan handelaren in rekening gebracht. Nu staan ​​ze centraal in debat tussen wetgevers, banken en handelsvakbonden in de VS Aan de ene kant van het argument zijn de banken die beweren dat de interbancaire vergoedingen nodig zijn om de kosten van het verwerken van transacties en het bieden van fraudebescherming te dekken. Aan de andere kant zijn de handelaren en verkopers, die beweren dat de stijgende interbancaire vergoedingen hun winsten steeds meer inperken, hen dwingen om de prijzen van hun goederen en diensten te verhogen.

In juli 2010 heeft de Dodd-Frank hervorming van Wall Street en Wet consumentenbescherming werd aangenomen door het Congres en opgenomen in de wet was een amendement om hervorming van de interbancaire vergoeding aan te pakken (het Durbin-amendement). Onder dit amendement is de Federal Reserve nu bevoegd om de transactiekosten van de betaalpassen te herzien en te wijzigen. Een dergelijk voorstel zal de interbancaire vergoedingen op $ 0,12 per transactie maximeren, een korting van 73% ten opzichte van de gemiddelde kosten van $ 0,44 per transactie. Als gevolg hiervan kunnen consumenten een verlies aan financiële voordelen verwachten, zoals gratis betaalrekeningen, het einde van beloningsprogramma's voor betaalkaarten en een verhoging van de kosten voor het opnemen van geld uit niet-netwerkbanken.

Als de hervorming van de interbancaire vergoedingen niet aangenomen, worden de kosten van de vergoedingen door de consument gedragen, omdat handelaren de prijzen van hun goederen en diensten blijven verhogen om de gederfde winsten te compenseren.