Random Walk Theory Definitie & Voorbeeld |

What it is:

De random walk-theorie stelt dat markt- en effectenprijzen willekeurig zijn en niet beïnvloed door gebeurtenissen in het verleden. Het idee wordt ook wel aangeduid als de 'zwakke vorm van een efficiënte markthypothese'. Professor Burton G. Malkiel, professor in de economie van Princeton, bedacht de term in zijn boek uit 1973

A Random Walk Down Wall Street

. Hoe het werkt (Voorbeeld): Het centrale idee achter de random walk-theorie is dat de willekeur van aandelenkoersen pogingen doet om prijspatronen te vinden of nieuwe informatie nutteloos te maken. In het bijzonder beweert de theorie dat de dagelijkse aandelenkoersen onafhankelijk van elkaar zijn, wat betekent dat het momentum over het algemeen niet bestaat en berekeningen van de inkomensgroei in het verleden geen voorspelling zijn voor toekomstige groei. Malkiel stelt dat mensen vaak geloven dat gebeurtenissen gecorreleerd zijn als de gebeurtenissen 'clusters en strepen' bevatten, hoewel strepen voorkomen in willekeurige gegevens zoals muntslagen.

De random walk-theorie stelt ook dat alle methoden voor het voorspellen van aandelen prijzen zijn op de lange termijn nutteloos. Malkiel noemt het begrip van intrinsieke waarde onbetrouwbaar omdat het vertrouwt op subjectieve schattingen van toekomstige inkomsten met behulp van factoren zoals verwachte groeipercentages, verwachte dividenduitkeringen, geschatte risico's en rentetarieven.

De random walk-theorie beschouwt technische analyse ook als onbetrouwbaar omdat, volgens Malkiel, chartisten pas kopen nadat prijstrends zijn vastgesteld en pas verkopen nadat de prijsontwikkeling is verbroken; in wezen kopen of verkopen de chartisten te laat en missen ze de boot. Volgens de theorie gebeurt dit omdat de aandelenkoersen de informatie reeds weerspiegelen tegen de tijd dat de analist over de aandelen beweegt. Malkiel merkt ook op dat het wijdverbreide gebruik van technische analyse de voordelen van de aanpak vermindert. Verder vindt Malkiel fundamentele analyse onjuist, omdat analisten vaak slechte of nutteloze informatie verzamelen en die informatie vervolgens slecht of onjuist interpreteren bij het voorspellen van voorraadwaarden. Factoren buiten een bedrijf of zijn sector kunnen van invloed zijn op een aandelenkoers, waardoor de fundamentele analyse irrelevant wordt.

Er zijn twee vormen van de random walk-theorie. In beide vormen is de snelle integratie van informatie nadelig voor beleggers en analisten. De semi-sterke vorm geeft aan dat openbare informatie een belegger of analist niet zal helpen om ondergewaardeerde effecten te selecteren omdat de markt de informatie al in de aandelenkoers heeft verwerkt. De sterke vorm stelt dat geen enkele informatie, publiek of privaat, een investeerder of analist ten goede zal komen, omdat zelfs inside-informatie wordt weerspiegeld in de huidige aandelenkoers.

Malkiel erkent enkele statistische anomalieën die wijzen op enkele uitzonderingen op de random walk-theorie:

1. Prijzen van kleine, minder liquide aandelen lijken op de korte termijn enige seriële prijscorrelatie te hebben, omdat ze niet zo snel informatie in hun prijzen verwerken.

2. Contrarian-strategieën hebben de neiging beter te presteren dan andere strategieën omdat omkeringen vaak gebaseerd zijn op economische feiten in plaats van op investeerderspsychologie.

3. Er zijn seizoensgebonden trends op de aandelenmarkt, vooral aan het begin van het jaar en aan het einde van de week.

4. Aandelen met lage P / E-ratio's hebben de neiging beter te presteren dan die met hoge P / Es, hoewel de neiging in de loop van de tijd vluchtig is.

5. Highdividendaandelen hebben de neiging om in de loop van de tijd hogere rendementen te bieden, omdat tijdens neerwaartse markten de hoge dividendrendementen vaak de vraag naar deze aandelen doen toenemen en dus de prijs verhogen.

Waarom dit belangrijk is:

De

willekeurige wandelingstheorie

Verklaart dat het onmogelijk is om consequent beter te presteren dan de markt, vooral op de korte termijn, omdat het onmogelijk is aandelenkoersen te voorspellen. Dit kan controversieel zijn, maar verreweg het meest controversiële aspect van de theorie is de bewering dat analisten en professionele adviseurs weinig of geen waarde toevoegen aan portefeuilles. Zoals Malkiel het uitdrukte: "Beleggingsadviesdiensten, winstvoorspellingen en ingewikkelde grafiekpatronen zijn nutteloos … Het betekent logisch dat een geblinddoekte aap darten op de financiële pagina's van een krant een portefeuille kan kiezen die net zo goed zou werken als een zorgvuldig geselecteerd door de experts. "

Malkiel en de random walk-theorie bieden aanzienlijke steun aan de geïntimideerde individuele belegger, maar met name Malkiel moedigt investeerders aan om de theorieën en investeringsmethoden te begrijpen die de random walk-theorie uitdaagt. Malkiel pleit daarom voor een buy-and-hold-investeringsstrategie als de beste manier om het rendement te maximaliseren.