Netto-inkomstenbelasting op particulieren

De surtax is alleen van toepassing op de netto-inkomsten uit beleggingen, zodat belastingbetalers zonder netto-inkomsten uit beleggingen niet worden onderworpen aan de surtax ongeacht hun aangepast bruto-inkomen. Daarom is een enkele belastingbetaler die alleen inkomsten heeft uit lonen van $ 1.500.000 niet onderworpen aan de surtax omdat ze geen netto beleggingsinkomen hebben.

Het netto-inkomen uit beleggingen is de som van drie verschillende categorieën van inkomsten en aftrekken. Elke inkomstencategorie is geïsoleerd zodat belastingbetalers winsten in één categorie niet kunnen compenseren met verliezen in een andere categorie.

Categorie 1:

Deze categorie omvat alle rente, dividenden, annuïteiten, royalty's en huurprijzen (huurprijzen die niet van een handels- of bedrijfsactiviteit zijn). Dit omvat ook rente, dividenden en royalty's die worden doorgegeven aan een belastingbetaler op hun K-1's uit een handels- of bedrijfsactiviteit. Rente, dividenden en royalty's van investeringspartnerships en hedgefondsen vallen ook onder de categorie. Momenteel worden alle intresten, dividenden en royalty's van investeringspartnerships en hedgefondsen inbegrepen, ongeacht of ze zijn geclassificeerd als een handels- of bedrijfsactiviteit.

Gemeenschappelijke aftrekken voor Categorie 1-inkomsten zijn investeringsrentekosten, investeringsuitgaven en toegekende staat inkomstenbelasting. Deze uitgaven kunnen worden afgetrokken van het inkomen van categorie 1, maar alleen voor zover ze als aftrek in het lopende jaar worden toegestaan. Dit is waar het proces ingewikkeld wordt, maar kort samengevat wordt deze aftrek beperkt door factoren zoals de beperking van de investeringsrente, de 2% verdieping op diverse gespecificeerde aftrekposten en de herrezen Pease-beperking die een aantal gespecificeerde aftrekkingen beperkt. Het verdelen van de toegestane inhoudingen op de netto-inkomsten uit beleggingen is complex en valt buiten het bestek van dit artikel, maar belastingbetalers en -bereiders mogen niet blindelings op hun belastingsoftware rekenen om dit te berekenen, aangezien dit een gloednieuwe belasting is en er softwarefouten te verwachten zijn.

Categorie 2:

De tweede categorie is voor passief inkomen dat nog niet is opgenomen in de eerste en laatste categorie. Deze categorie omvat inkomsten uit een handel of bedrijf waaraan de belastingbetaler niet echt deelneemt. Inkomsten uit een categorie die een beperkte partner toewijst aan een partnerschap dat restaurants runt, vallen onder deze categorie. Evenzo worden inkomsten die zijn toegewezen aan een lid van een door leden beheerde vennootschap met beperkte aansprakelijkheid die niet materieel deelneemt, in deze categorie opgenomen.

Belastingbetalers kunnen niet-afgewikkelde passieve verliezen in het huidige en vorig jaar aftrekken bij het berekenen van inkomen van categorie 2, maar passieve verliezen die worden omgezet in gewone verliezen wanneer een belastingbetaler zijn interesse in de passieve activiteit beëindigt, kunnen niet worden gebruikt om passief inkomen te compenseren.

Categorie 3:

De derde categorie omvat winsten uit de vervreemding van onroerend goed zoals winsten uit aandelen, opties, commissies, onroerend goed en andere eigendommen die niet worden gebruikt in een handels- of bedrijfsactiviteit.

Inhoudingen voor verliezen uit hoofde van het huidige en vorig jaar, investeringsrentekosten, investeringsuitgaven en toegekende staat inkomstenbelasting kunnen worden afgetrokken, maar net als inhoudingen in categorie 1, moeten de inhoudingen worden toegestaan ​​als aftrek van inkomstenbelasting plus correct verdeeld.

Het netto-inkomen van een belastingplichtige zou de som zijn van alle drie de categorieën als ze een positief inkomen hebben. Als een belastingbetaler dus $ 100.000 aan rente-inkomsten ($ 100.000) aan passieve verliezen en $ 50.000 aan meerwaarden en geen aftrekposten had, zou hun netto beleggingsinkomen $ 150.000 zijn. De passieve verliezen kunnen niet worden gebruikt om de rentebaten of meerwaarden te compenseren.

De belasting berekenen

Zodra een belastingbetaler zijn netto-inkomen uit beleggingen heeft bepaald, kan hij zijn belasting van 3,8% berekenen. De surplus van 3,8% is alleen van toepassing op de lessor van de netto-inkomsten uit beleggingen of het bedrag dat het gecorrigeerde bruto-inkomen van de belastingplichtige de limiet overschrijdt. Als een enkele belastingbetaler $ 300.000 aan rente-inkomsten had zonder aftrek, zou hun netto beleggingsinkomen $ 300.000 zijn, maar hun aangepast bruto-inkomen zou de limiet met $ 100.000 ($ 300.000- $ 200.000) alleen overschrijden, dus de verlaging van 3,8% zou alleen worden toegepast op de verhuurder van de twee, $ 100.000.

Voorbeeld:

Tom is single en heeft de volgende inkomsten voor 2013: lonen van $ 195.000, rentebaten van $ 15.000, passief inkomen van $ 8.000 en vermogensverliezen van ($ 25.000).Tom had ook rentekosten en investeringsuitgaven van $ 3.000 en $ 4.000.

Het gecorrigeerde bruto inkomen van Tom zou $ 215.000 zijn (195k + 15k + 8k-3k voor toegestaan ​​kapitaalverlies). Zijn netto beleggingsinkomen voor het jaar zou $ 20.000 (15k + 8k-3k rentelasten) zijn. De surtax van 3,8% wordt toegepast op de lessor van het netto-beleggingsinkomen of het bedrag dat het aangepaste bruto-inkomen van de belastingplichtige de limiet overschrijdt, en in dit geval zou die limiet $ 200.000 zijn voor een enkele belastingbetaler. Het gecorrigeerde bruto-inkomen van Tom overschrijdt de limiet met $ 15.000 (limiet van 215k-200k), en zijn nettoinvesteringsinkomen is $ 20.000, dus Tom zou de 3,8% surtax van $ 15.000 betalen voor een netto-investeringsbelasting van $ 570.

Veel belastingbetalers zullen in april worden verrast door deze nieuwe belasting en de belastingplichtigen die door de nieuwe belasting worden getroffen, moeten hun geschatte belastingbetalingen opnieuw evalueren en nagaan of verhogingen nodig kunnen zijn. Ook kan de complexiteit bij het verdelen van de toegestane aftrek voor netto-inkomsten uit investeringen veel belastingbetalers en opstellers ontmoedigen om aftrek te doen van de netto-inkomsten uit beleggingen.