Limited Partnership Unit Definition & Example |

What it is:

A commanditaire vennootschap is een eigendom in een commanditaire vennootschap.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Een commanditaire vennootschap is een bedrijfsorganisatie die de aansprakelijkheid van bepaalde eigenaren beperkt. Aandelen van eigendom worden eenheden genoemd.

Een commanditaire vennootschap bestaat uit partners. In sommige partnerschappen zijn alle partners algemene partners. Dat wil zeggen, ze zijn allemaal aansprakelijk voor de schulden en verplichtingen van het bedrijf. In andere partnerschappen zijn sommige van de partners algemene partners en anderen zijn beperkte partners. In die gevallen (met de naam limited partnerships of LP's), beheert een of een paar algemene partners de dagelijkse activiteiten van het bedrijf en zijn zij persoonlijk aansprakelijk voor de schulden van het bedrijf. Ze fungeren als het kernmanagementteam voor het bedrijf en zijn verplicht om de beperkte partners op de hoogte te houden van de toestand en prestaties van het bedrijf. Een master limited partnership (MLP) is een beursgenoteerde limited partnership. MLP's zijn over het algemeen actief in de sectoren natuurlijke hulpbronnen, financiële diensten en onroerend goed. Het meest onderscheidende kenmerk van MLP-eigendom is dat het de belastingvoordelen van een partnerschap combineert met de liquiditeit van een beursgenoteerd aandeel.

Partnerships zijn over het algemeen geen belastbare entiteiten; integendeel, het inkomen wordt pro rata doorgegeven aan de partners, die toepasselijke federale, staats- en lokale inkomstenbelastingen betalen. Parternships maken verdelingen, vergelijkbaar met dividenden; dit gebeurt meestal elk kwartaal. Het is belangrijk om op te merken dat contante uitkeringen niet worden gegarandeerd en dat over het algemeen elke titularis verantwoordelijk is voor de belastingen op zijn of haar evenredige deel van het inkomen, zelfs als het partnerschap geen contante uitkering betaalt.

Over het algemeen kunnen beleggers MLP kopen eenheden van makelaars. De initiële belastinggrondslag van een unithouder in MLP-eenheden is doorgaans het bedrag dat hij of zij betaalt voor de eenheden. De basis van de titularis neemt gewoonlijk af met elke verdeling en toewijzing voor verliezen of aftrekken, en de basis stijgt voor elke toewijzing van inkomsten. Een deel van een uitkering kan kwalificeren als een rendement op het kapitaal van de belegger, waardoor de belastbare basis van de belegger wordt verlaagd.

Waarom het ertoe doet:

Wanneer een commanditaire vennootschap meer betaalt aan uitkeringen dan het verdient in belastbaar inkomen, de belastinggrondslag van de titularis wordt verminderd met het verschil tussen de ontvangen geldmiddelen en het belastbaar inkomen. Wanneer de houder van de deelbewijzen zijn of haar eenheden verkoopt, wordt elke winst op de verkoop belast tegen het normale inkomstenbelastingtarief van de houder van het fonds.

Beperkte partnerschappen moeten doorgaans elk jaar een IRS-schema K-1 aan elk van hun houders van deelnemingsrechten mailen. Programma K-1 rapporteert de toegekende inkomsten, winst, verlies, aftrek en kredieten van de titularis. Als het belastbare partnerschap van de houder van het deel van de deelnemingsperiode voor het jaar negatief is, wordt dit beschouwd als een passief verlies onder de belastingcode en mag het niet worden gebruikt om inkomsten uit andere bronnen te compenseren. Het passieve verlies mag alleen worden gebruikt om toekomstige inkomsten uit dezelfde MLP te compenseren. Hoewel aandeelhouders over het algemeen beperkt zijn in hun aansprakelijkheid, hebben schuldeisers, net als aandeelhouders van ondernemingen, doorgaans het recht om terugbetalingen te vragen van gedistribueerde distributeurs als de aansprakelijkheid in kwestie ontstond voordat de uitkering werd betaald. Deze aansprakelijkheid blijft verbonden aan de houder van het deelbewijs, zelfs als hij de eenheden verkoopt.