Onmiddellijke betaling Lijfrente Definitie & voorbeeld |

Wat het is:

Onmiddellijke betaling annuïteiten (ook ongesubsidieerde directe annuïteiten of SPIA's genoemd) zijn annuïteiten die beginnen met het direct betalen aan de eigenaar (binnen één jaar na aankoop).

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Een lijfrente is een contract waarbij een belegger een forfaitaire betaling doet aan een verzekeringsmaatschappij, bank of andere financiële instelling die in ruil daarvoor instemt om de belegger in de toekomst een hogere forfaitaire betaling te geven of een reeks gegarandeerde betalingen.

De typische lijfrentegever begint betalingen te ontvangen na het verstrijken van de overleveringsperiode en de belegger is minimaal 59 1/2 jaar oud. Maar directe annuïteiten hebben weinig of geen overgaveperiode. Dat betekent dat de eigenaar begint met het ontvangen van betalingen zodra hij de lijfrente koopt en deze blijft ontvangen totdat hij sterft.

Om te begrijpen hoe dit werkt, gaan we ervan uit dat u maandelijks een gegarandeerde maandelijkse betaling van $ 1.000 wilt, zolang u leef nu dat je met pensioen bent. De verzekeringsmaatschappij kan van u eisen dat u nu $ 100.000 stort om een ​​onmiddellijke lijfrente te krijgen die de gewenste toekomstige inkomstenstroom garandeert, en de betalingen zullen binnen een jaar naar u toe vloeien. In de echte wereld bepalen de omvang van de oorspronkelijke investering, de contractuele voorwaarden van de annuïteit en de rentetarieven de maandelijkse betaling. In tegenstelling tot IRA's, zijn er geen beperkingen aan het bedrag dat een belegger in een lijfrente kan steken.

Het is belangrijk op te merken dat een deel van de maandelijkse betalingen van SPIA's die niet op pensioenrekeningen staan, wordt beschouwd als een aangifte van de hoofdsom en niet belastbaar is. Directe lijfrentes hebben ook geen 10% IRS-boete opgelegd als de eigenaar opnames maakt vóór de leeftijd van 59 1/2.

De betalingen voor de meeste lijfrente komen te vervallen na het overlijden van de lijfrentetrekker, en de verzekeringsmaatschappij houdt vast wat er nog over is. De hoogte van de maandelijkse betalingen van een lijfrente is dus ook een weerspiegeling van de weddenschap die de verzekeringsmaatschappij in wezen maakt met betrekking tot de vraag of de lijfrentetrekker zal overlijden voordat de lijfrente volledig is uitbetaald. Sommige verzekeringsmaatschappijen bieden echter levens-plus-vijf of levens-plus-tien opties, waarbij de lijfrentebetalingen vijf of tien jaar na het overlijden van de eigenaar naar de begunstigde van de eigenaar gaan.

Waarom het belangrijk is:

Recente gepensioneerden en beleggers die het zich kunnen veroorloven om de toegang tot hun hoofd op te geven en die een gegarandeerd maandelijks inkomen en belastingvoordeel willen hebben en zich in een omgeving met een hoge rente bevinden, zijn optimale SPIA-beleggers.

Ten eerste is het belastbare deel van betalingen uit hoofde van direct ingaande lijfrente doorgaans belastbaar tegen het normale inkomstenbelastingtarief van de eigenaar (in plaats van het lagere langetermijnwinst voor de meerwaarden). Verder, wanneer een begunstigde een lijfrente erft, wordt hij of zij belast op de winsten van de lijfrente op het normale belastingtarief in plaats van een verhoging in basis te krijgen, zoals het geval zou zijn als hij of zij aandelen in beleggingsfondsen zou hebben geërfd.

In tegenstelling tot bankdeposito's verzekeren de FDIC of andere agentschappen geen lijfrentes en als de emittent failliet gaat, kan een lijfrente een deel of de gehele waarde ervan verliezen. Daarom is het belangrijk om rekening te houden met de kredietwaardigheid van een uitgevende instelling bij het kopen van een lijfrente. Best's Rating Service, Moody's en Standard & Poor's bieden allemaal deze service.

Kosten zijn ook een belangrijke bron van controverse voor annuïteiten. Er zijn vaak front-end belastingen, staatstaksen, jaarlijkse vergoedingen gebaseerd op een percentage van de rekeningwaarde, vervroegde intrekkingsboetes, enz., En ze kunnen de belastingvoordelen van een lijfrente of een deel ervan volledig compenseren. Onder druk staande verkooptactieken en minder-dan-transparante openbaarmaking hebben ook het imago van annuïteiten aangetast, dus verstandige beleggers moeten deze informatiematerialen zeker lezen en zijn of haar financiële adviseur veel vragen stellen.

Hoewel onmiddellijke annuïteiten (een annuïteiten in algemeen) zijn controversieel, ze kunnen goede weddenschappen zijn voor sommige inkomensbeleggers. Uiteindelijk is de geschiktheid van een onmiddellijke annuïteit afhankelijk van de financiële doelstellingen van de belegger, de belastingsituatie en de soorten annuïteiten die beschikbaar zijn. Inflatie en renteverwachtingen kunnen van invloed zijn op het type annuïteit dat een belegger kiest, evenals de wensen van de belegger voor zijn of haar afhankelijke personen en erfgenamen.