Vaste-activadefinitie & Voorbeeld |

Wat het is:

Een vast activum is alles wat een commerciële of wisselkoerswaarde heeft, inkomsten genereert, heeft een levensduur langer dan een jaar en heeft een fysieke vorm.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Laten we aannemen dat XYZ Company van plan is een kantoorgebouw te kopen voor $ 10 miljoen. Het gebouw heeft een fysieke vorm, gaat langer dan een jaar mee en genereert inkomsten, waardoor het een vast activum wordt. Wanneer het bedrijf een wettelijke koopovereenkomst met de verkoper sluit, heeft XYZ Company een plaats van waaruit de bedrijfsactiviteiten kunnen worden uitgevoerd en zal het vanaf dat moment bepalen wat er met het gebouw gebeurt. XYZ Company heeft dus een activum van $ 10 miljoen verworven en moet dit vast actief op haar balans weergeven.

Volgens de Financial Accounting Standards Board moeten alle activa redelijkerwijs te ramen toekomstige economische voordelen bieden, gecontroleerd worden door de eigenaar en moeten het resultaat van een eerdere gebeurtenis of transactie (zoals een aankoop).

Bedrijven registreren vaak vaste activa op hun balans als materiële vaste activa. Net als de meeste activa verliezen vaste activa gewoonlijk hun waarde naarmate ze ouder worden, dat wil zeggen dat ze worden afgeschreven (afschrijving is de term die wordt gebruikt bij het verwijzen naar immateriële activa). De koers waartegen een bedrijf ervoor kiest zijn activa te depreciëren, kan resulteren in een boekwaarde die verschilt van de huidige marktwaarde van de activa.

Waarom het belangrijk is:

Hoewel vaste activa gewoonlijk in het geheugen opduiken wanneer u aan activa denkt, niet alle activa zijn gerepareerd. Handelsmerken, octrooien en goodwill zijn voorbeelden van immateriële activa.

Ongeacht hun fysieke vorm is informatie over de activa van een bedrijf echter een belangrijk onderdeel van nauwkeurige financiële verslaggeving, bedrijfswaardering en grondige financiële analyse. Hoewel de Financial Accounting Standards Board, de Securities and Exchange Commission en andere regelgevende instanties bepalen hoe en wanneer de activa van een onderneming worden gerapporteerd, kunnen bedrijven een verscheidenheid aan geaccepteerde methoden hanteren voor het opnemen, afschrijven en verkopen van activa. Daarom moeten analisten ook zorgvuldig de toelichtingen bij de financiële overzichten van een bedrijf bestuderen.

Ga hier voor meer informatie over hoe de Financial Accounting Standards Board boekhoudkundige bepalingen definieert en regelt.