Employer Identification Number (EIN) Definitie & voorbeeld |

Wat het is:

Een werkgever-identificatienummer (EIN) is een nummer dat door de IRS aan bedrijven wordt toegewezen.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Het EIN is negen cijfers lang en het formaat is XX-XXXXXXX. Net als een sofinummer, weerspiegelt de EIN de staat waarin het bedrijf bestaat, hoewel deze regel na 2001 is stopgezet.

Bedrijven moeten EIN's verkrijgen als ze werknemers hebben, als partners of als bedrijven werken, pensioenplannen met uitgestelde belastingen hebben of inhouding van inkomstenbelastingen voor niet-ingezeten vreemdelingen. Bedrijven die ATF-belastingen betalen of omgaan met REIT's, boerderijen, non-profitactiviteiten of bepaalde trusts hebben mogelijk ook EIN's nodig.

Bedrijven kunnen online EIN's aanvragen op IRS.gov. Klik hier voor meer informatie.

Waarom het belangrijk is:

Een EIN helpt de IRS onderscheid te maken tussen verschillende werkgevers. Bedrijven moeten soms nieuwe EIN's verkrijgen als hun eigendomsstructuren aanzienlijk veranderen.

EIN's zijn alleen voor belastingdoeleinden; ze vervangen de sofinummers niet, autoriseren een persoon om in de Verenigde Staten te werken, of komen in aanmerking voor sociale zekerheid of andere voordelen. EIN's zijn niet hetzelfde als belastingnummers van belastingbetalers (TIN's). Het is ook belangrijk op te merken dat EIN's voor federale belastingdoeleinden zijn; Staten kunnen aanvullende identificatievereisten hebben.