Dividend Uitbetalingsratio Definitie en voorbeeld |

Wat het is:

De dividenduitbetalingsratio meet het percentage van het netto-inkomen van een bedrijf dat wordt aan aandeelhouders gegeven in de vorm van dividenden.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

De dividenduitkeringsratio is een relatief eenvoudige berekening:

Totaal jaarlijks dividend per aandeel / verwaterde winst Per aandeel

Laten we er bijvoorbeeld van uitgaan dat bedrijf XYZ vier reguliere driemaandelijkse dividenduitkeringen van $ 0,25 elk verdeelde voor een totale jaarlijkse dividendbetaling van $ 1,00 per aandeel. Over dezelfde periode rapporteerde XYZ een nettowinst van $ 10 per aandeel. Met behulp van de bovenstaande formule is de uitbetalingsratio van Bedrijf XYZ:

$ 1 / $ 10 = 10%

Met andere woorden, bedrijf XYZ verdeelde vorig jaar 10% van zijn nettoresultaat als dividenden en behield de resterende 90% voor andere operationele activiteiten behoeften

Waarom het belangrijk is:

Hoewel sommige beleggers er de voorkeur aan geven dat een bedrijf zijn winst opnieuw in de onderneming investeert om toekomstige groei te voeden, waarderen velen een royale uitkering van contant dividend - met name sinds de in 2003 vastgestelde belastingwetgeving dividenden heeft uitgekeerd een belastingvoordeel status. Deze wetgeving zal echter in 2011 aflopen en de belastingtarieven voor dividend zullen terugkeren naar hun niveau van vóór 2001.

Voor inkomensgerichte beleggers is de dividenduitkeringsratio een nauwlettend gevolgd financiële maatregel. Dividend-uitbetalingsratio's bieden een waardevol inzicht in het dividendbeleid van een bedrijf en kunnen ook uitwijzen of deze betalingen "veilig" lijken te zijn of in gevaar kunnen worden gebracht. In het voorbeeld van XYZ hierboven betekent een verhouding van 10% dat aandeelhouders slechts een dubbeltje ontvangen voor elke dollar die het bedrijf verdient. In dit geval genereert het bedrijf ruime winsten om deze relatief bescheiden betaling te ondersteunen. Als het management dit in het belang van het bedrijf zou vinden, zou het zich waarschijnlijk kunnen veroorloven om de dividendbetalingen aanzienlijk te verhogen.

Anderzijds suggereert een te hoge uitbetalingsratio dat het bedrijf mogelijk meer betaalt dan het kan zich comfortabel veroorloven. Dit laat niet alleen een klein percentage van de winst achter om opnieuw in de onderneming te investeren, maar het laat de onderneming ook zeer gevoelig voor een daling van het toekomstige dividend. In sommige gevallen zal een bedrijf zelfs meer uitbetalen dan het verdient, waardoor een dividenduitkeringspercentage van meer dan 100% wordt bereikt. Zulke extreem hoge uitbetalingen zijn zelden duurzaam en zouden investeerders moeten waarschuwen dat een dividendverlaging mogelijk in het verschiet ligt. Omdat het verminderen van dividenden gewoonlijk wordt geïnterpreteerd als een teken van zwakte, wanneer een aankondiging van een dividenduitkering wordt gedaan, leidt dit meestal ook tot een daling van de aandelenkoers. Zelfs als het management een manier vindt om een ​​uitermate hoge dividenduitkeringsratio te behouden voor een langere periode, resulteert deze strategie meestal in een afnemende kaspositie of een toenemende schuldenlast.

Er moet ook worden opgemerkt dat dividenduitkeringen verhoudingen kunnen worden beïnvloed door een aantal factoren. Verschillende boekhoudmethoden leveren bijvoorbeeld verschillende winstcijfers per aandeel, die op hun beurt de verhouding beïnvloeden. Bovendien kan worden verwacht dat bedrijven in verschillende groeifasen een ander dividendbeleid hebben. Jonge, snelgroeiende bedrijven zijn meestal gericht op het herinvesteren van inkomsten om het bedrijf te laten groeien. Als zodanig hebben zij over het algemeen lage (of zelfs nul) dividenduitkeringspercentages. Tegelijkertijd kunnen grotere, meer gevestigde bedrijven het zich meestal veroorloven om een ​​groter percentage van de winst aan aandeelhouders te retourneren.

Wanneer u de uitbetalingsratio's van het dividend vergelijkt, moet u ook onthouden dat deze volgens de branche sterk zullen variëren. Wanneer bijvoorbeeld veel hightechsectoren vaak kleine of niet-bestaande dividenden uitkeren, betalen banken en nutsbedrijven typisch elk jaar een gezond deel van hun winst uit. Ook zijn bedrijven die actief zijn in sommige sectoren - zoals vastgoedbeleggingsfondsen (REIT's) - wettelijk verplicht om een ​​bepaald percentage van de winst te verdelen (dit cijfer ligt nu voor REIT's op 90%). Om deze reden kan het misleidend zijn om de verhoudingen van bedrijven in verschillende sectoren te vergelijken. Bij correct gebruik kunnen dividenduitbetalingsratio's echter een krachtig analytisch hulpmiddel zijn.