Creditcard-minima: gekalibreerd om u in schulden te houden

Het sirenenlied van de minimumbetaling is moeilijk te weerstaan ​​en creditcardverstrekkers weten het.

In de afgelopen decennia hebben grote emittenten hun minimale betalingsverplichtingen zo veel verlaagd dat de minima nauwelijks meer een deuk in uitstaande saldi maken. Die verschuiving houdt in dat kaarthouders als geheel meer rente betalen, waardoor accounts winstgevender worden voor uitgevende instellingen terwijl ze consumenten in een schuldencyclus plaatsen die moeilijk te ontkomen kunnen zijn.

Ongeveer 15% van de rekeningen betaalt regelmatig precies het minimum in een willekeurige maand, volgens gegevens van het Bureau voor consumentenbescherming. Het betalen van het minimum was vroeger genoeg om u een beetje voor te blijven op uw schuld, maar dat is niet langer het geval.

Het merkwaardige geval van krimpende minimale betalingen

In de jaren zeventig vereisten de meeste kaartuitgevers een minimumbetaling van 5% van het openstaande saldo. Omdat uw minimum daalde samen met uw saldo, en omdat ook rente groeide, hadden grote schulden soms 10 jaar nodig om te betalen als u zo langzaam mogelijk ging, maar meestal niet meer dan 30. Tegen het einde van de eeuw was de typische minimale betaling was veel kleiner. De verschuiving begon met een idee van een consultant voor financiële diensten in die tijd, Andrew Kahr.

"[De minimumbetalingen] waren 5%", legde Kahr in een interview met 2004 uit aan PBS Frontline. "Ik kon een van de grootste emittenten overtuigen om het tot 2% te verlagen." De lagere betalingen gaven klanten meer flexibiliteit, maar "de bank heeft natuurlijk een potentieel veel winstgevender account", zei hij.

Toen emittenten zagen hoe winstgevend de verandering kon zijn, werd de innovatie van Kahr snel mainstream. Tegen het begin van 2000 waren 2% -minima de nieuwe norm.

In 2006 zijn nieuwe federale regels van kracht geworden die minimumbetalingen vereisen om de opgebouwde rente, provisies en een deel van de hoofdsom te dekken. Dit zorgde ervoor dat veel emittenten hun behoeften staken, maar het heeft de minima nog steeds niet tot 1970 teruggebracht.

De meeste grote emittenten betalen vandaag slechts 1% van het saldo, plus nieuwe rentekosten en kosten. Over het algemeen komen deze kosten overeen met een minimumbedrag aan minimumbetalingen - vaak $ 25 voor grote emittenten. Kredietunies, samen met enkele grote emittenten, rekenen nog steeds een minimaal minimum van 2% aan, samen met een vaste bodemwaarde. De federale reglementswijzigingen hielpen de consumenten dus, maar slechts in geringe mate.

Hoe de minima van vandaag u kunnen kosten

Het is een vreselijk idee om het minimumbedrag op uw creditcardschuld maand na maand te betalen. Dit is waarom:

Het verhoogt uw terugbetalingsperiode. Onder de hedendaagse conventies kan het ongeveer 30 jaar duren om $ 10.000 in het langzaamste tempo terug te betalen. Dat is veel te lang.

"We denken dat een 'veilige' creditcard een formule zou hebben die in vijf jaar tot terugbetaling leidt, 'zegt Chi Chi Wu, procureur van het National Consumer Law Centre.

Dankzij bepalingen in de Creditcardwet van 2009 moeten issuers u nu op uw verklaring vertellen hoe lang het zou duren om uw saldo terug te betalen als u slechts het minimum betaald. Als u extra motivatie nodig hebt om uw rekening sneller te betalen, kijk dan in de onthullingen.

Het kan uw rentekosten verhogen. Wanneer u zo min mogelijk betaalt, blijft er een groter openstaand saldo over. Tenzij u een kaart hebt met een promotionele jaarlijkse rentepercentage van 0%, verhoogt dit uw rentelasten om twee redenen:

• De rentevoet van je kaart is van toepassing op een grotere schuld.
• Als u meerdere saldi op één kaart hebt, bijvoorbeeld een saldooverdracht en aankopen, wijst uw emittent in het algemeen eerst de minimale betaling toe aan het saldo met de laagste rente.

Meer dan het minimum betalen kan u helpen besparen op rente. Over het algemeen gaat alles wat u boven het minimum betaalt eerst naar rentesaldi.

Het kan je krediet schade toebrengen. Als u uw saldo niet actief verlaagt terwijl u uw kaart blijft gebruiken, loopt u het risico uw kaart te maximaliseren of te veel van uw beschikbare tegoed te gebruiken, die beide uw kredietscores kunnen schaden. Als vuistregel beveelt FICO aan om uw saldo op elke kaart onder de 30% van de limiet te houden. Hoe lager, hoe beter.

Het kan uw schuld betaalbaar laten lijken, zelfs als dat niet het geval is. Als uw schuld meer dan de helft van uw inkomen is, kunt u binnen vijf jaar geen manier vinden om het af te betalen, en het veroorzaakt een enorme hoeveelheid stress in uw leven, het betalen van alleen het minimum zal uw financiële situatie niet verbeteren. In dit geval is een faillissement misschien uw beste optie. U moet op zijn minst een faillissementsadvocaat raadplegen over uw keuzes.

Betaal het minimum alsof het 1970 is

Uw creditcardrekeningen kunnen u in een alles-of-niets-denkrichting brengen: betaal volledig of betaal slechts het minimum. Maar dat zijn niet de enige opties. Als je een maand lang weinig geld hebt, betaal dan het "minimum" van de oude school van 5%. Beter nog, betaal zoveel als je je kunt veroorloven.

Zo kunt u sneller van uw schuld af:

Maak een plan voor aflossing van schulden. Zoek uit hoeveel u elke maand kunt betalen voor uw creditcardschuld en stel een streefdatum in om schuldenvrij te worden. Als u voldoende krediet heeft, kunt u uw saldo's overboeken naar een 0% balansoverdrachten-APR-creditcard om rente te besparen.Plaats uw doelstelling om uw schuld terug te betalen duidelijk in het oog - bijvoorbeeld op de koelkastdeur of boven een deurknop - als een mentale duwtje om op de goede weg te blijven.

Verminder de uitgaven en verhoog het inkomen. Maak contant geld door uw dagelijkse kosten voor levensonderhoud bij te werken en uw bezoldiging te verhogen. Als je dit jaar een grote belastingteruggave verwacht, vraag je je werkgever om je inhouding te verminderen door een nieuwe W-4 in te vullen, zodat je dat geld eerder krijgt. Als je kunt, vrijwilligerswerk doen voor wat extra diensten op het werk, of een side gig aannemen met Uber of kamers verhuren met Airbnb. Ken dat geld uit voor het betalen van je schuld.

Automatiseer betalingen. Auto-betalen is de moderne versie van het vullen van je oren met wax of het binden aan een scheepsmast om de oproep van de sirene te weerstaan. Het helpt je om verleiding te voorkomen zonder enige wilskracht te gebruiken. Zolang u er zeker van bent dat u uw bankrekening niet overlaadt, gebruikt u de automatische betaalfunctie van uw uitgever om elke maand meer dan het minimum te betalen. Als het lukt, plant u uw betalingen meteen nadat u elke maand wordt betaald, zodat u niet het gevoel krijgt dat u in contanten zit. Controleer regelmatig uw account en houd uw saldo in de gaten, zodat u niet voor verrassingen komt te staan.

Lage minima profiteren emittenten meer dan consumenten. Als u geld wilt besparen bij het aflossen van uw schuld, doe het dan op uw eigen voorwaarden. Laat uw uitgever u niet vertragen.

Claire Tsosie is een stafchrijver bij Investmentmatome, een personal finance-website. E-mail: [email protected] . Twitter: @ ideclaire7 .

Dit artikel is geschreven door Investmentmatome en werd oorspronkelijk gepubliceerd door Forbes.