The Corruption of America |
How Corrupt is America?
De cijfers vertellen ons dat Amerika in verval raakt … zo niet helemaal instort.
Ik zeg " de cijfers vertellen ons "omdat ik erg gevoelig ben geworden voor de impact die dit soort verklaring heeft op mensen. Toen ik waarschuwde voor het dreigende faillissement van General Motors in 2006 en 2007, gaven de lezers mij de schuld van de problemen van het bedrijf - alsof mijn waarschuwingen aan het publiek het echte probleem waren, in plaats van GM's $ 400 miljard aan schulden.
De claim was absurd. Maar de wrevel die mijn werk teweegbracht, was echt. Dus alstublieft … voordat u dit onderwerp leest, dat verschillende arrestaties doet over de toekomst van ons land … begrijp dat ik alleen maar schrijf over de feiten zoals ik ze vandaag tegenkom. Ik trek alleen conclusies op basis van de huidige situatie. Ik zeg niet dat deze omstandigheden niet kunnen verbeteren. Of dat ze niet verbeteren.
De waarheid is dat ik optimistisch ben. Ik geloof dat ons land op weg is naar een crisis. Maar ik geloof ook dat … vroeg of laat … Amerikanen de juiste keuzes zullen maken en ons land weer gezond zullen maken.
Let goed op de gegevens die ik citeer. En stuur me alsjeblieft correcties op de feiten. Ik zal graag elke correctie publiceren die kan worden onderbouwd. Maar stuur me alsjeblieft geen bedreigingen, beschuldigingen tegen mijn karakter of ongefundeerde beweringen over mijn gebrek aan patriottisme. Als ik niet van ons land hield, zou geen van deze feiten me storen. Ik had me niet druk gemaakt om deze brief te schrijven.
Ik weet dat dit een politiek geladen en emotioneel probleem is. Mijn conclusies zullen niet gemakkelijk zijn voor de meeste lezers om te accepteren. Op dezelfde manier zullen veel van de dingen die ik deze maand schrijf mijn abonnees uitdagen om opnieuw te onderzoeken wat zij geloven in hun land. De feiten over Amerika vertellen vandaag een pijnlijk verhaal over een land in een steile afname, bezaaid met problemen van zijn eigen maken.
Nog een laatste punt, voordat we beginnen … Ik besef dat dit soort macro-economische / politieke analyse niet, in de eerste plaats, is waar je me voor betaalt. U verwacht van mij terecht dat ik u investeringsmogelijkheden bied - of het nu gaat om bull-markt, bearmarkt of totale maatschappelijke ineenstorting. En dat is wat ik elke maand gedurende meer dan 15 jaar heb gedaan. Maar dat is niet wat ik deze maand heb gedaan. Op deze pagina's vindt u helemaal geen beleggingsideeën. Dit probleem is anders dan alle andere boeken die ik ooit heb geschreven.
Ik weet zeker dat het een golf van annuleringen zal veroorzaken - het kost me honderdduizenden dollars. Ik ben bang dat het een enorme hoeveelheid controverse zal veroorzaken. Veel mensen zullen me zeker beschuldigen van opzettelijk opruiende dingen schrijven om de pot te roeren en aandacht te krijgen. Dat is niet mijn bedoeling. De waarheid is dat ik in mijn hele carrière veel heb gedaan om mijn privacy te beschermen. Ik zeg het nu omdat ik geloof dat iemand dat moet doen. En ik heb de middelen om het te doen. Ik deel deze ideeën met mijn abonnees omdat ik weet dat we zijn aangekomen op het moment van een crisis van lange brouwerij. Onze politieke leiders, onze bedrijfsleiders en onze culturele leiders leiders hebben een reeks catastrofale keuzes gemaakt. Het resultaat is een lange achteruitgang van de Amerikaanse levensstandaard.
Tientallen jaren hebben we deze problemen verholpen met enorme hoeveelheden leningen. Maar nu bedragen onze schulden bijna 400% van het bbp en is Amerika de grootste lener van de wereld (na 40 jaar geleden de grootste crediteur ter wereld te zijn) … en de gaten in onze samenleving kunnen niet langer worden verborgen …
We ' We hebben het punt bereikt waarop we zullen moeten corrigeren wat in het hart van Amerika's verval ligt … of tevreden zijn met een veel lagere levensstandaard in de toekomst.
# - ad_banner_2- # Hoe weet ik dat? Hoe stel ik de achteruitgang van Amerika statistisch vast? De breedste maatstaf voor nationale welvaart is het bruto binnenlands product (BBP) per hoofd van de bevolking. Economen gebruiken dit cijfer om levensstandaarden over de hele wereld te beoordelen. Het toont de waarde van de jaarlijkse productie van het land gedeeld door het aantal van zijn burgers. Nee, de productie is niet echt verdeeld onder alle burgers, maar deze maatregel biedt ons een eerlijke benchmark om verschillende economieën over de hele wereld met elkaar te vergelijken. Evenzo toont deze maatregel de groei (of de achteruitgang) van welvaart in samenlevingen in de tijd.
Dus … groeit Amerika rijker of armer op basis van het BBP per hoofd van de bevolking? Het lijkt een simpele vraag, nietwaar? Groeit onze economie sneller dan onze bevolking? Worden wij, als individuen, welvarender? Of wordt de taart, gemeten per persoon, kleiner?
Dit is de meest fundamentele maatstaf voor het succes of het falen van een politiek systeem of elke politieke cultuur. Zijn de wettelijke en sociale regels die we leven om onze economische ontwikkeling te ondersteunen of om ons tegen te houden? Wat zeggen de cijfers?
Helaas is het een moeilijkere vraag om te beantwoorden dan zou moeten. Het probleem is dat we geen gezonde valuta hebben waarmee we het bbp in de loop van de tijd kunnen meten. Tot 1971 werd de Amerikaanse dollar gedefinieerd als een bepaalde hoeveelheid goud. En de prijs van goud werd vastgesteld bij internationale overeenkomst. Het begon pas echt vrij te kopen tot 1975. Daarom werd de waarde van de Amerikaanse dollar (en dus de waarde van de Amerikaanse productie, die wordt gemeten in dollars) jarenlang gemanipuleerd.
Zelfs vandaag, onze regering de nominale bbp-cijfers worden sterk beïnvloed door de inflatie. De invloed van inflatie is met name schadelijk in GDP-studies. U ziet dat de inflatie, die onze levensstandaard feitelijk vermindert, het nominale bbp opvoert. Dus het creëert de indruk van een rijker land … terwijl de natie eigenlijk armer wordt.
De enige echte manier om het BBP per hoofd nauwkeurig te meten, is door ons eigen model te bouwen. De noodzaak om onze eigen tools te bouwen, zegt iets belangrijks - de overheid wil niet dat iemand het antwoord op deze vraag weet. Het zou gemakkelijk gegevens kunnen publiceren die veel nauwkeuriger zijn dan de indexen die het weergeeft. Maar de overheid wil niet dat iemand het weet. En het wil kunnen zeggen "dat zijn niet de echte gegevens" wanneer studies zoals die van ons slecht nieuws opleveren.
Dus let op hoe we onze kaarten hebben gebouwd. U kunt zelf zien dat onze gegevens veel nauwkeuriger zijn dan de cijfers van de overheid. Onze gegevens zijn gebaseerd op de echte koopkracht van de valuta, niet op de nominale cijfers, die in de echte wereld totaal zinloos zijn. De vraag die we proberen te beantwoorden, is: hoe zouden BBP-nummers per hoofd van de bevolking eruit zien, gebruikten we een echte valuta, zoals goud, of een mand met grondstoffenprijzen, in plaats van de papieren dollar op papier? Wat zouden de cijfers zijn als we het bbp in gezond geld zouden meten in plaats van het grappige geld van de overheid?
Zo hebben we het uitgezocht. We namen de overheidscijfers voor het nominale bbp en maten ze eerst tegen de grondstoffenprijzen en later (nadat het vrijhandel begon te worden) goud. We gebruikten een standaard grondstoffenindex (de CRB) tot 1975 en goud na 1975. Het resultaat van deze analyse toont u de
reële
trend in het bbp per hoofd van de bevolking, gemeten op basis van de koopkracht in de echte wereld.
Onze analyse toont u wat er feitelijk met onze echte levensstandaard is gebeurd. De resultaten, zo vermoeden we, zullen zelfs de meest bearish onder jullie verrassen.
Amerika is in een steile daling.
Amerikanen worden zwakker - snel
Laat me anticiperen op de "officiële" kritiek op ons onderzoek. Veel mensen zullen beweren dat onze cijfers niet "echt" zijn. Ze zullen zeggen dat we de gegevens hebben "gemined" om een grafiek te produceren die een sterke daling laat zien. Dat is gewoon niet zo. Het enige dat we hebben gedaan, is de nominale bbp-statistieken van de overheid omzetten in een vaste valutawaarde die is gebaseerd op koopkracht in de echte wereld. Feit is dat onze gegevens veel nauwkeuriger zijn dan die van de overheid, omdat ze de werkelijke beleving representeren. Daarom zijn onze gegevens veel nauwer gecorreleerd aan andere real-world studies van rijkdom in Amerika. bijvoorbeeld de jaarlijkse verkoop van auto's. De autoverkoop piekte in 1985 (11 miljoen) en daalt sinds 1 vrij snel. In 2009 kochten Amerikanen slechts 5,4 miljoen personenauto's. Als gevolg hiervan is de mediane ouderdom van een geregistreerd voertuig in de VS bijna 10 jaar. Uit onze gegevens blijkt dat de reële rijkdom per hoofd van de bevolking aan het einde van de jaren zestig een hoogtepunt bereikte. Raad eens wanneer we de absoluut laagste mediane leeftijd van de Amerikaanse vloot vinden? In 1969. Aan het einde van de jaren zestig was de mediane leeftijd van alle auto's op de weg in de VS slechts 5,1 jaar. Zelfs als recent als 1990, was de mediane leeftijd slechts 6,5 jaar.
Rijke mensen kopen nieuwe auto's. Arme mensen niet.
Het belangrijkste is dat onze gegevens iets "bewijzen" waarvan ik weet dat velen van jullie het jarenlang hebben gevoeld of waargenomen. Je hebt de ondergang van je buurten gezien. Je bent jaren geworden zonder dat je meer geld kon verdienen in je baan. Of u hebt uw koopkracht zien verminderen tot het punt waarop u nu producten van lagere kwaliteit op uw boodschappenlijst vervangt voor de merkproducten die u heeft gekocht.
U kunt zien hoeveel moeilijker het is voor uw kinderen om goede banen te vinden, goede woningen te kopen of een nieuwe auto te kopen. Als gevolg hiervan hebben weinig mensen onder de 40 jaar hetzelfde soort 'levensverhaal' als hun ouders.
En omdat ze het niet
kunnen maken, hebben velen besloten om
nep
. " De gemiddelde student studeert nu af met een schuld van $ 24.000 … en tegen zijn late twintig heeft hij meer dan $ 6000 aan creditcardschuld bijeengebracht. Ondertussen, mediane inkomsten voor Amerikanen van 25-34 is gelijk aan $ 34.000 - $ 38.000. (Bron: Demos.org, "The Economic State of Young America", november 2011).
Kun je je voorstellen dat je als volwassene met een persoonlijk schuld-tot-inkomen-niveau bijna 100% van je leven kunt beginnen?
Wat zegt dit over de toestand van onze economie? Wat zegt dit over de toestand van onze cultuur?
Wie de meeste last heeft <> Het zijn niet alleen de jongeren die problemen hebben in Amerika. Het is ook het oude.
De schuldniveaus van huishoudens onder leiding van mensen ouder dan 62 zijn gestegen voor twee decennia. De gemiddelde hypotheekomvang voor deze populatie is nu $ 71.000 - vijf keer groter dan in 1987 (gecorrigeerd voor inflatie), aldus William Apgar van het Joint Center for Housing Studies van Harvard. Oudere Amerikanen zijn ook meer afhankelijk van een creditcard schuld dan ooit tevoren … creditcardschuld
. Van 1992 tot en met 2007 (wat de laatste beschikbare gegevens zijn) namen oudere Amerikanen hun creditcardschuld sneller op dan de bevolking als geheel. Volgens USA Today
, dragen Amerikanen van 65 jaar en ouder met een lager en middelhoog inkomen nu gemiddeld meer dan $ 10.000 aan creditcardschuld, een stijging met 26% sinds 2005.
Gezien de gemiddelde rentetarieven van 20% voor deze schulden, het is een goede gok dat deze verplichtingen nooit zullen worden terugbetaald. Maar ze zullen een verschrikkelijke impact hebben op de levensstandaard van deze oudere Amerikanen. Wat is er in vredesnaam aan de hand? Laten Amerikanen hun hypotheek niet afbetalen voordat ze met pensioen gaan? Werken ze niet hard tijdens hun loopbaan, sparen en beleggen, zodat ze naar Florida kunnen verhuizen en hun pensioen comfortabel kunnen doorbrengen?
Oudere Amerikanen die met creditcardschuld leven! Dit klinkt niet als Amerika, toch? Of misschien wel. <> Mijn gok is dat de meeste van mijn abonnees weten dat er iets vreselijk mis is gegaan met Amerika. Het is niet gemakkelijk om erachter te komen hoe dit allemaal is gebeurd … maar je weet uit je eigen ervaringen dat deze cijfers niet verkeerd zijn. Het is misschien niet prettig om na te denken … maar deze cijfers geven een triest maar accuraat beeld: Amerika is niet het land waar het 40 jaar geleden was. Deze veranderingen brengen onze economie, politiek en cultuur in een war. <> In het nummer van deze maand wil ik proberen een aantal van de belangrijkste redenen te definiëren die we in deze situatie hebben. Ik kan onmogelijk alle factoren analyseren die tot deze daling hebben geleid. Maar ik wil de groei van transplantaten in de politiek documenteren. Ik wil demonstreren - met echte feiten en voorbeelden - hoe het leiderschap van overheidsbedrijven is verslechterd. En ik wil een aantal dingen vastleggen die in de bredere samenleving voorkomen, die naar mijn mening allemaal verband houden met deze fundamentele achteruitgang van onze levensstandaard.
Zie ik, ik geloof dat de achteruitgang van ons land in de eerste plaats een achteruitgang van onze cultuur. We hebben ons gevoel van eer, nederigheid en de toewijding tot persoonlijke verantwoordelijkheid verloren die ons land meer dan 200 jaar lang de grootste hoop voor de mensheid heeft bezorgd. Ik wil enkele van de factoren beschrijven die hebben geleid tot de huidige rechtenmaatschappij. We zijn een land geworden van mensen die geloven dat hun welzijn de verantwoordelijkheid van iemand anders is. Ik heb deze problemen gelabeld:
The Corruption of America. Deze problemen manifesteren zich op verschillende manieren in instellingen in alle delen van onze samenleving. Maar aan de wortel zijn het gewoon facetten van dezelfde steen. Ze maken allemaal deel uit van hetzelfde essentiële probleem.
. "
Ik wist voor een feit dat wat Paulson aan het Congres vertelde niet klopte. Ik schreef mijn hele nieuwsbrief van juni 2008 waarin precies werd uitgelegd waarom Fannie en Freddie zeker miljarden verliezen hadden geleden die ze nog niet aan beleggers hadden onthuld - ten minste $ 500 miljard aan verliezen. Er was geen vraag in mijn gedachten, beide bedrijven waren insolvent - "nullen", zoals ik heb uitgelegd. En toch zei de Amerikaanse minister van Financiën tegenover Congres precies het tegenovergestelde. Of ik was een leugenaar … of hij was. Toen … slechts een paar dagen later … wat zei Paulson tegen die hedgefondsmanagers? Hij vertelde hun hetzelfde als wat ik in mijn nieuwsbrief had geschreven. Hij vertelde hen het
tegenover
van wat hij publiekelijk had gezegd tegen het Congres. Hij vertelde deze miljardair-investeerders dat Fannie en Freddie een ramp waren … Ze zouden een enorm reddingspakket van meerdere miljarden nodig hebben … De Amerikaanse regering zou ze moeten overnemen … En hun aandeelhouders zouden volledig worden vernietigd. Hier had je een hoge regeringsfunctionaris, expliciet liegend tegen het Congres (en bij uitbreiding het grote publiek), terwijl hij de echte feiten gaf aan een groep mensen die de financiële belangen vertegenwoordigde van 's werelds rijkste mensen.
Het verhaal kwam niet naar de aandacht van het publiek
gedurende twee jaar
Dit was het meest buitensporige voorbeeld van graft en corruptie die ik ooit heb gezien. Zeker gaat het om meer miljarden dollars aan verduisterde waarde dan enig ander vergelijkbaar verhaal dat ik me kan herinneren. Deze managers hadden het risicovrije vermogen om tientallen miljarden dollars te verdienen, zo niet honderden miljarden, door derivaten te gebruiken om te profiteren van wat zij wisten dat de grootste ineenstorting van 's werelds grootste hypotheekbank was. Wie heeft het tabblad opgehaald? Je weet heel goed. Het waren jij en ik, de belastingbetaler. (Een van de investeringsmanagers die aanwezig was op deze bijeenkomst was Steve Rattner, die op dat moment al diep betrokken was bij een ander stukje transplantaat, zijn pogingen om het staats pensioenfonds van New York om te kopen managers voor grote investeringen in zijn hedge fund, waarvan hij misschien wel $ 100 miljoen verdiende, hij verwerkte de beschuldigingen later voor slechts $ 10 miljoen kort nadat Andrew Cuomo tot gouverneur van New York was verkozen.)
The
Bloomberg
verhaal … over een kromme secretaris van de schatkist die een kamer vol bochtige miljardairs overhandigt, voor miljarden dollars waard … veroorzaakte nauwelijks een rimpeling. Voor zover ik weet, worden er geen acties gepland tegen Henry Paulson of een van de betrokken hedgefondsbeheerders. Geen enkele andere grote media-outlet heeft het verhaal opgepikt. Ik heb er niets over gezien van het ministerie van Justitie of de Securities and Exchange Commission.
Wat zegt dat over ons land als zelfs de meest flagrante vorm van corruptie - met honderden miljarden dollars - gewoon wordt genegeerd?
Het lijkt erop dat iedereen in ons land zijn morele positie verloren heeft, van de hoogste regeringsfunctionarissen en senior bedrijfsleiders helemaal tot aan onderwijzers en lokale gemeenschapsleiders. Het ethos van mijn mede-Amerikanen lijkt te zijn veranderd van een van persoonlijke integriteit en verantwoordelijkheid naar "het krijgen van de jouwe" - de algehele poging, op alle mogelijke manieren, om de meeste hoeveelheid voordelen te krijgen met de minste hoeveelheid werk.
U kunt dit in alles zien, van het verlagen van de schoolstandaarden (het herzien van de SAT) tot het wijdverspreide gebruik van prestatieverhogende medicijnen in professionele, hogeschool- en middelbare school sporten. Vreemdgaan is een manier van leven geworden in Amerika. Ik heb een idee over hoe dit gebeurde … over de oorzaak van dit soort corruptie en waarom het onvermijdelijk was, gezien enkele basisfeiten over hoe we ons hebben georganiseerd overheid en onze bedrijven. Laat me u de cijfers - de harde feiten - achterlaten met wat er met ons land is gebeurd … Opmerking van de auteur:
Dit essay is een samenvatting van een van de meest controversiële documenten in Amerika op dit moment … het decembernummer van Stansberry's Investment Advisory. Om toegang te krijgen tot het volledige probleem - waar Porter de lezer door de feiten leidt achter de ongebreidelde en flagrante corruptie die ons op de rand van een economische crisis heeft gebracht -
klik hier
. Het is het belangrijkste document dat je in het volgende jaar zult lezen … en het is volledig, 100% gratis. Waarschuwing: lees dit niet als u gemakkelijk beledigd bent.
