Kasstroomplannen Definitie & Voorbeeld |

Wat het is:

Kasstroomplannen zijn strategische documenten die bedrijven maken om hun instroom van kasmiddelen te voorspellen en uitstromen over verschillende perioden. In de verzekeringswereld verwijzen cashflowplannen naar de coördinatie van de betaling van verzekeringspremies met cashflow.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Laten we aannemen dat bedrijf XYZ een start-up widget maker is. Het verwacht 4.000 widgets per maand te verkopen voor $ 50 per stuk, contante uitgaven te betalen van $ 50.000 in sommige maanden en $ 100.000 in andere maanden, en $ 75.000 aan apparatuur te kopen in december.

Bedrijf XYZ moet ten minste een basisplan voor cashflows creëren om ervoor te zorgen dat er voldoende contanten voorhanden zijn om deze uitgaven te dekken in de perioden waarin ze zich voordoen. Anders kan het niet voldoen aan de cashbehoeften en moet het ofwel snel kapitaal aantrekken (wat duur is), werknemers ontslaan of zelfs stoppen.

Vanuit een verzekeringsperspectief is een kasstroomplan vaak betekent gewoon een premie betalen in termijnen in plaats van alles tegelijk. Zo worden autoverzekeringspremies vaak eens in de zes maanden beoordeeld. In plaats van twee keer per jaar een zeer groot bedrag te betalen, onderhandelen verzekerden vaak cashflowplannen met hun verzekeringsmaatschappijen, waarbij zij elke maand een zesde van de factuur betalen om hun kasstromen elke maand "glad te strijken". Zaken:

Cash is koning, zowel thuis als voor de meeste bedrijven. Hoewel bedrijfsbudgetten cruciaal zijn, zijn de niet-geldgedeelten van die budgetten vaak van weinig nut om bedrijven te helpen bepalen of ze in een bepaalde periode geen geld meer hebben. Het hebben van een cashflowplan helpt bedrijven te voorspellen wanneer ze kapitaal nodig hebben of meer moeten lenen.

Ook kunnen kasstroomplannen in het verzekeringsbedrijf de ontvangst van contanten voor verzekeringsbedrijven vertragen, maar ze zorgen waarschijnlijk ook voor een hoger tarief van de inzameling van hun verzekerden, die doorgaans beter in staat zijn om kleine, regelmatige betalingen te doen dan grote, niet-frequente betalingen.