Balanced Scorecard-definitie & voorbeeld |

Wat het is:

Een balanced scorecard is een manier om bedrijfsprestaties te meten.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Om een ​​balanced scorecard te maken, selecteren bedrijfsleiders een reeks metingen. Deze metingen evalueren een verscheidenheid aan dingen, die allemaal bedoeld zijn om een ​​indicatie te geven of het bedrijf aan het verbeteren is. David Norton en Robert Kaplan van de Harvard Business School ontwikkelden het concept in de jaren 1990.

Uitgebalanceerde scorecards evalueren vier algemene gebieden: klantstatistieken, bedrijfsprocesmetrics, trainingsstatistieken en financiële maatstaven. De klantstatistieken meten meestal hoe vaak klanten klagen, orders annuleren, terugbetalingen vragen of bepaalde soorten feedback bieden. Statistieken van bedrijfsprocessen evalueren hoe efficiënt teams bepaalde taken uitvoeren. Trainingsstatistieken evalueren hoe grondig en vaak bedrijven werknemers trainen en of die training loont. Financiële maatstaven bieden informatie over financiële prestaties.

Deze maatregelen worden vaak uitgesplitst in verschillende afzonderlijke, kleinere maatregelen, en ze druppelen helemaal omlaag naar het vaststellen van doelen en belangrijke maatregelen voor elke medewerker in de organisatie.

Waarom het ertoe doet:

Veel bedrijven zijn in de verleiding om prestaties alleen via de resultatenrekening, de balans en het kasstroomoverzicht te meten. Hoewel de financiële overzichten de ultieme show zijn van hoe goed een bedrijf werkt, zijn er nog tientallen andere manieren om te meten hoe goed een bedrijf dingen doet die die financiële resultaten sturen. Op hun beurt vormen balanced scorecards een manier om alledaagse activiteiten te koppelen aan financiële prestaties. Dit helpt managers en werknemers zich te concentreren op klanten en collega's, maar ook op de bedrijfsresultaten.