Auditordefinitie & voorbeeld |

Wat het is:

In de boekhoudwereld is een auditor een professional die de financiële situatie van een bedrijf onderzoekt en verifieert verklaringen en records en in de Verenigde Staten onderzoekt de naleving door een bedrijf van algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP). In gesprekken, wanneer mensen verwijzen naar "de auditor", verwijzen ze soms naar het gehele accountantskantoor waarvoor een individuele auditor werkt (in plaats van naar de persoon die belast is met het uitvoeren van de controle).

Hoe het werkt (voorbeeld):

Accountants, meestal Certified Public Accountants (CPA's), kunnen accountants zijn. Ze moeten onafhankelijk, onbevooroordeeld en gekwalificeerd zijn om een ​​controleverklaring (ook wel een mening genoemd) te bieden. zijn verantwoordelijk voor vier dingen:

De voorwaarden van de opdracht tussen de auditor en de klant definiëren

• Planning van de reikwijdte en uitvoering van de controle
• Samenstellen van de gecontroleerde informatie
• Rapportering van de resultaten van de controle
• Heel vaak selecteert het auditcomité van de onderneming (voornamelijk samengesteld uit bestuurders) de auditor en beoordeelt het werk van de auditor.

Een van de hoofddoelen van de accountant is om materiële onjuistheden te vinden en te corrigeren. Dit zijn onjuiste, ontbrekende of onvolledige uitspraken, hetzij opzettelijk of per ongeluk. Daarom moeten controleurs kunnen inzoomen op de bron van elk gegeven (dit wordt het controletraject genoemd). Om de nodige informatie te verzamelen, doet een auditor veel dingen. De accountant test bijvoorbeeld de transacties en rekeningsaldi waaruit de financiële overzichten bestaan, evenals het ontwerp en de werking van de systemen die deze verklaringen hebben gegenereerd. De accountants maken ook gebruik van steekproeftechnieken, waarbij zij minder dan 100% van de overzichten beoordelen. items binnen een rekening of klasse van transacties als een manier om de aard van de gehele rekening of klasse van transacties te begrijpen. Een auditor zal bijvoorbeeld niet elke onkostendeclaratie in een groot bedrijf controleren om er zeker van te zijn dat elk een ontvangstbewijs heeft; integendeel, de auditor zal een willekeurige steekproef van de rapporten trekken, deze onderzoeken en conclusies trekken over de kwaliteit van de informatie en controles met betrekking tot onkostennota's. Auditoren analyseren ook belangrijke trends of verhoudingen en ondervragen veranderingen of variaties van voorspelde bedragen. Verder onderzoeken zij de redelijkheid van de boekhoudkundige schattingen van het management van onzekere gebeurtenissen of gebeurtenissen die waarschijnlijk zullen plaatsvinden (zoals de uitkomst van een rechtszaak).

Auditors voeren hun controlewerkzaamheden uit in overeenstemming met de International Auditing and Assurance Standards Board (IAASB), dat is een commissie van de Internationale Federatie van Accountants (IFAC). De IAASB ontwikkelt normen en richtlijnen die als beste praktijken voor auditors worden beschouwd. De IFAC stelt ook ethische en onafhankelijkheidsnormen voor auditors en benadrukt in het bijzonder dat auditors onafhankelijk moeten zijn van en gezien worden zonder enige invloed die hun onafhankelijkheid in gevaar zou kunnen brengen. De Securities and Exchange Commission (SEC) en andere toezichthoudende instanties bepalen welke soorten entiteiten onderworpen zijn aan audit en ook aan de soort informatie waarover de auditor verslag moet uitbrengen. Verder heeft de Public Company Accounting Oversight Board (PCAOB), die is opgericht door de Sarbanes-Oxley-wet van 2002, toezicht op accountants om ervoor te zorgen dat ze "informatieve, eerlijke en onafhankelijke auditrapporten opstellen". De PCAOB inspecteert regelmatig openbare accountantskantoren op naleving van de Sarbanes-Oxley-wet, PCAOB-regels, SEC-regels en andere professionele auditnormen. De PCAOB disciplineert ook accountantskantoren die in overtreding van deze regels zijn.

Wanneer de audit voltooid is, publiceert de auditor de controlebevindingen in de controleverklaring, die de financiële overzichten voorafgaat aan de openbare verslagen en deponeringen van het bedrijf. Dit rapport is meestal het enige openbare document dat beschikbaar is over het controleproces, maar de accountant geeft vaak privérapporten uit aan het management- of auditcomité van het bedrijf en aan regelgevende instanties. De auditor houdt uitgebreide schriftelijke verslagen bij, werkdocumenten genaamd, die de basis en ondersteuning bieden voor elk van zijn adviezenWanneer een accountant van mening is dat de jaarrekening van een bedrijf eerlijk en accuraat is, geeft de accountant een goedkeurende verklaring af en doet hij dit met behulp van een standaard rapportagesjabloon (dit is de reden waarom veel opinies op dezelfde manier lezen). Een controleverslag bevat ook een verklaring dat de controle werd uitgevoerd in overeenstemming met GAAP. Wanneer de auditor geen goedkeurende verklaring kan geven, geeft hij een oordeel met voorbehoud af, waarin de redenen worden vermeld voor de bezorgdheid van de accountant over de financiële overzichten en beheersingsmaatregelen van de vennootschap en de mogelijke gevolgen voor de financiële overzichten. De auditor is niet verantwoordelijk voor het controleren van transacties die plaatsvinden na de datum van het auditverslag.

Waarom het ertoe doet:

Het is de taak van de auditor om een ​​oordeel te vormen over de juistheid en eerlijkheid van de financiële overzichten van een onderneming. Dit gebeurt in het belang van de aandeelhouders, regelgevende instanties, kredietverstrekkers en andere mensen die belang hebben bij de gezondheid van het bedrijf. Er is altijd een kans dat een accountant een goedkeurende verklaring aflegt, terwijl de financiële overzichten in feite materieel zijn verkeerd zijn weergegeven. Dit wordt controlerisico genoemd en de auditor moet zijn of haar oordeel gebruiken over hoeveel aanvaardbaar is en welke fouten materieel genoeg zijn om de herwerking van de financiële gegevens te rechtvaardigen. In deze situaties wordt de definitie van het woordmateriaal vooral belangrijk, omdat aandeelhouders, geldschieters en andere belanghebbenden cruciale beslissingen nemen op basis van de kwaliteit van de informatie in de jaarrekening van een bedrijf.

Het is heel belangrijk om te weten dat accountants zijn niet verantwoordelijk voor het opsporen van alle gevallen van fraude of financiële misrepresentatie. Dit is de verantwoordelijkheid van het management van het bedrijf. De auditor dient de controle echter zodanig uit te voeren dat redelijkerwijs sprake is van een afwijking van materieel belang als gevolg van fraude of fouten. In die gevallen moet de auditor het probleem onderzoeken en de audit trail volgen voor dubieuze transacties. Om deze fouten en problemen te verminderen, hebben bedrijven vaak werknemers (interne auditors) die doorlopende auditfuncties uitvoeren. Deze interne accountants beoordelen niet alleen de financiële overzichten van het bedrijf, maar ook de controlepraktijken van het bedrijf en andere kritieke activiteiten en systemen. Interne auditors zijn vaak, maar niet altijd, accountants.