Trump's Student Loan Plan versus REPAYE

Amerikanen met toekomstige leningen voor studentenleningen zouden elke maand meer geld betalen voor hun federale leningen onder het inkomstengestuurde aflossingsplan van president Donald Trump dan wanneer ze zich inschrijven in het meest algemeen beschikbare inkomstengestuurde aflossingsplan, Herziene beloning als je verdient, volgens een analyse van Investmentmatome.

In vergelijking met de huidige terugbetalingsplannen zou het voorstel van Trump eerder leningen kunnen vergeven, wat volgens de analyse de kredietnemers op lagere inkomensniveaus ten goede zou komen.

Trump's 2019-begroting bevat een voorstel om de terugbetaling van de federale studentenlening te beknotten op 12,5% van het discretionaire inkomen van een lener - de fondsen, zoals berekend door de federale overheid, die beschikbaar zijn voor sparen of uitgaven aan niet-essentiële uitgaven.

Momenteel zijn er vier federale terugbetalingsplannen die de studieleningen berekenen als percentage van het inkomen van de lener. Het voorstel van Trump kan het best worden vergeleken met Revised Pay As You Earn, of REPAYE, het meest algemeen beschikbare plan. Volgens dit plan wordt de terugbetaling beperkt tot 10% van het discretionaire inkomen van een leningnemer.

Het plan van Trump zou de vier huidige plannen combineren in één enkel inkomstengestuurd aflossingsplan. Momenteel moeten kredietnemers ervoor kiezen zich in te schrijven voor inkomstengerelateerde aflossingsplannen. Volgens het voorstel van Trump zouden kredietnemers nog steeds kiezen of ze zich willen inschrijven voor inkomensafhankelijke terugbetaling, maar ernstig delinquente leners zouden automatisch worden ingeschreven en moeten instemmen met het delen van inkomensinformatie voor meerdere jaren.

Indien goedgekeurd, zou het begrotingsvoorstel van de Trump-administratie van toepassing zijn op leningen die zijn geleend op of na 1 juli 2019, maar het zou niet de huidige studenten omvatten die moeten lenen om hun studie af te maken.

De analyse van Investmentmatome vergeleek het plan van Trump met REPAYE. Zie de volledige methodologie van onze analyse hieronder.

Wat is een op inkomsten gebaseerde terugbetaling?

Het standaard afbetalingsplan voor leningnemers van federale studentenlening is maandelijkse betalingen over 10 jaar - het snelste pad om leningen af ​​te lossen. Maar voor kredietnemers die moeite hebben om betalingen te doen, zijn er andere opties, waaronder inkomstengerelateerde aflossingsplannen. Met deze optie worden maandelijkse betalingen gedekt met een percentage van het discretionaire inkomen, wat ongeveer 10% is van het maandelijkse inkomen van een lener. Deze plannen verhogen de duur van de uitbetalingen van leningen tot 20 of 25 jaar.

Een op de vier kredietnemers van federale leningen, die 40% van alle verschuldigde federale leningen hebben, zijn ingeschreven in inkomstengestuurde aflossingsplannen, volgens een rapport dat in november 2016 is vrijgegeven door het Amerikaanse Government Accountability Office. De reden voor deze wanverhouding, volgens de GAO, is dat kredietnemers die gebruikmaken van inkomensgestuurde aflossingsplannen, doorgaans een hogere kredietbalans hebben dan kredietnemers in andere aflossingsplannen.

Een andere terugbetalingsoptie - een die het best geschikt is voor leners met hoge inkomens en sterke credit scores - omvat herfinanciering van studentenlening, die meerdere federale leningen combineert in een nieuwe particuliere lening met een lagere rente. Leners verliezen echter enige bescherming, zoals federale leningvergeving.

Voorstel van Trump vs. REPAYE

De 12,5% terugbetalingslimiet van het plan van de Trump-administratie is van toepassing op alle leners van federale studentenleningen die zijn ingeschreven in een op inkomsten gebaseerde terugbetaling.

Om het plan van Trump te vergelijken met REPAYE, berekende Investmentmatome de terugbetalingsscenario's voor leners op drie niveaus van het jaarlijkse inkomen: $ 20.000, $ 30.000 en $ 40.000, terwijl het ook een decennium van jaar-op-jaar-inkomensgroei vertegenwoordigde.

We veronderstelden dat elke lener een lening van $ 30.100 aan studentenlening moest hebben, het gemiddelde voor de klas van 2015, volgens The Institute for College Access and Success. We veronderstelden dat 81% van de schuld van $ 30.100 federale leningen waren met een jaarlijks percentage, of APR, van 4,1%, op basis van gegevens van The Institute for College Access and Success en het Amerikaanse ministerie van Onderwijs. Alleen federale leningen komen in aanmerking voor inkomensafhankelijke terugbetaling.

Gezien de verschillende inkomenslimieten - 12,5% voor het voorstel van Trump en 10% voor REPAYE - zouden leners in elke inkomensscenario elke maand meer betalen onder het plan van Trump dan bij deelname aan REPAYE. Bijvoorbeeld, leners die $ 20.000 per jaar verdienen zouden gemiddeld $ 8 meer per maand betalen, met Trump's plan versus REPAYE. Degenen die de meeste verandering zouden zien, zijn leners met inkomens van $ 40.000, die gemiddeld onder het voorstel van Trump gemiddeld $ 43 per maand zouden kunnen betalen.

Trump richtte ook de vergeving van studieleningen op zijn budget. Onder het huidige federale terugbetalingssysteem wordt undergraduate student debt vergeven na 20 jaar regelmatige betalingen aan degenen die hebben geleend op of na 1 juli 2014, terwijl leners met oudere schulden na 25 jaar vergeving zien. Leners in deze aflossingsplannen moeten ook inkomstenbelasting betalen over het bedrag dat is kwijtgescholden.

Met het budgetvoorstel van Trump zou de tijdlijn voor het kwijtschelden van leningen worden verkort tot 15 jaar volledige betaling. Trump stelde ook voor een einde te maken aan het Public Service Loan Forgiveness-programma, dat kredietnemers in staat stelt hun federale leningen af ​​te schaffen door gedurende ten minste 10 jaar op kwalificerende gebieden te werken.

In het vergelijkingsscenario voor leningsvergeving zouden alleen leners met een inkomen van $ 20.000 door beide plannen vergeven worden.Leners met hogere inkomens zouden hun leningen hebben afbetaald voordat de tijdlijn van 15 of 20 jaar eindigt. REPAYE-deelnemers die $ 20.000 per jaar verdienen, zouden meer van hun schuld vergeven zijn dan met Trump's plan, Äî $ 35.041 versus $ 29.543.

Maar ingeschreven medewerkers zouden de schuld vijf jaar langer moeten betalen dan op het Trump-plan. Rekening houdend met rente, zullen leners gemiddeld meer betalen voor federale studieleningen met REPAYE dan met Trump's plan voor elk inkomen over de looptijd van de leningen.

Leners die $ 30.000 verdienen, betalen het meest op REPAYE versus Trump's plan: $ 3.028 meer over de looptijd van de schuld. Ter vergelijking: degenen die $ 40.000 verdienen, betalen $ 1.651 meer tijdens hun deelname aan REPAYE dan met het voorstel van Trump. Dat komt omdat degenen die $ 30.000 verdienen meer tijd nodig hebben om hun schulden af ​​te betalen en meer rente verdienen terwijl ze die betalingen doen dan een lener met een inkomen van $ 40.000, die eerder leningen kan terugbetalen.

TERUGBETALING en op inkomsten gebaseerde terugbetaling

Hoewel REPAYE de betaling beperkt tot 10% van het discretionaire inkomen van een lener, is er geen limiet op het bedrag van een maandelijkse betaling, Äî als het inkomen omhoog gaat, neemt de betaling van de lener ook toe. REPAYE is niet de beste optie voor gehuwde paren, omdat beide inkomens de maandelijkse betaling van de lening bepalen, Äî zelfs als elke echtgenoot de belastingen afzonderlijk indient.

Naast REPAYE zijn er nog drie andere soorten inkomstengestuurde aflossingsplannen die door het ministerie van Onderwijs worden aangeboden. De federale terugbetalingsschatter voor studenten helpt u bij het bepalen van de beste optie voor u.

Het is gratis om je aan te melden voor een inkomensafhankelijke terugbetaling op studentloans.gov of bij je leningbeheerder, maar je moet dit elk jaar opnieuw aanvragen. Onder alle inkomstengestuurde plannen wordt het resterende saldo op uw leningen aan het einde van de looptijd kwijtgescholden.

METHODOLOGIE

Om de aflossingsplannen van studenten te vergelijken:

We creëerden lenermodellen voor drie inkomenslagen: $ 20.000, $ 30.000 en $ 40.000. We veronderstelden dat salarissen 10 jaar jaar na jaar zouden groeien met 3% voordat een plateau zou worden bereikt.

We veronderstelden dat elke lener een lening van $ 30.100 aan studentenlening had, het Amerikaanse gemiddelde voor de klasse van 2015. Gegevens zijn afkomstig van The Institute for College Access and Success.

We veronderstelden dat elke lener een schuld had van 81% federaal en 19% niet-federaal. Gegevens zijn afkomstig van The Institute for College Access and Success.

We veronderstelden dat elke lener een jaarlijkse APR van 4,1% had voor federale schulden en 9,0% voor particuliere schulden. Gegevens voor de APR van federale leningen zijn van het ministerie van Onderwijs.

We veronderstelden dat het inkomstenpercentage van 12.5% ​​voor het plan van Trump zou zijn voor discretionair inkomen, net zoals bij het REPAYE-programma. Het discretionaire inkomen is 10% van het totaal van elk inkomen ($ 20.000, $ 30.000 of $ 40.000), minus 150% van de nationale armoedegrens voor een huishouden van één, gedeeld door twaalf maanden.