Uitbetalingsratio Definitie en voorbeeld |

Wat het is:

De uitbetalingsratio , of dividenduitkeringsratio, is het percentage van een bedrijf inkomsten uitbetaald aan investeerders als contante dividenden.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Aan het einde van een bepaalde periode betalen bedrijven soms dividenden uit voor elk aandeel dat ze bezitten. Theoretisch is het geld voor deze dividenden afkomstig van de inkomsten van het bedrijf uit die periode. De uitbetalingsratio wordt dus berekend als het percentage van de inkomsten uitbetaald als dividenden.

De formule voor het berekenen van de uitbetalingsratio is:

Uitbetalingsratio = (betaalde dividenden / nettowinst voor de periode) x 100

Als bedrijf XYZ bijvoorbeeld in het vierde kwartaal $ 1,00 per aandeel verdiende en een dividend van $ 0,60 per aandeel betaalde, zou de uitbetalingsratio ervan 60% zijn.

Waarom dit belangrijk is:

Uitbetalingsratio van kan veel dingen onthullen. Een lage ratio kan erop wijzen dat het bedrijf veel van zijn inkomsten gebruikt om opnieuw in het bedrijf te beleggen om verder te groeien. Omgekeerd kan een hoge uitbetalingsratio wijzen op de bereidheid om meer van de winst van het bedrijf te delen met beleggers. Grote, traaggroeiende bedrijven zoals telecom of nutsbedrijven bieden doorgaans hoge uitbetalingsratio's.

Beleggers moeten op hun hoede zijn voor een uitbetalingsratio van meer dan 100%, omdat dit betekent dat het bedrijf meer betaalt dan het verdient - een onhoudbare situatie. Er zijn echter gevallen waarin uitbetalingsratio's van meer dan 100% eenvoudigweg aangeven dat een bedrijf hoge afschrijvingskosten heeft - wat een niet-contante last is die de nettowinst beïnvloedt, maar niet contanten die beschikbaar zijn om beleggers te betalen.