Niet-rentebestedingsdefinitie & voorbeeld |

Wat het is:

In het bankwezen is niet-rentebaten voornamelijk inkomsten van vergoedingen en andere activiteiten buiten de kernactiviteit van het uitlenen.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Laten we zeggen dat Bank XYZ klanten $ 25 in rekening brengt voor geretourneerde cheques, $ 4 voor het gebruik van een out-of-network ATM, en $ 3 voor een papieren rekeningoverzicht. Deze vergoedingen worden beschouwd als niet-rente-inkomsten.

Er zijn letterlijk tientallen verschillende soorten niet-rentebaten. Hier volgt een lijst met enkele van de meer gebruikelijke typen …

- late vergoedingen

- servicekosten voor maandelijkse rekeningen

- jaartarieven

- servicekosten

- inactiviteitskosten

- onvoldoende fondsen (NSF) vergoedingen

- rekening-courant fee

- over-de-limiet vergoedingen

- cheque kosten

- aanbetaling kosten

- lening origination fees

- servicekosten voor leningen

- winsten en verliezen uit de verkoop van leningen en effecten

Sommige banken en andere financiële instellingen genereren ook aanzienlijke inkomsten uit de verkoop van verzekeringsproducten, financiële planningsdiensten, annuïteiten en makelaardij diensten, onder andere dingen. Als de primaire bron van inkomsten van een financiële instelling afkomstig is van het in rekening brengen van de rente van klanten op leningen, dan zullen eventuele andere vergoedingen of diensten die het levert doorgaans vallen onder de categorie niet-rentebaten. U zult deze items vaak zien als niet-rentebaten op de winst-en-verliesrekening van de onderneming.

Waarom het belangrijk is:

Er zijn veel vormen van niet-rentebaten en deze vormen een belangrijk component van de inkomsten voor banken, creditcardmaatschappijen en vele andere financiële instellingen in de Verenigde Staten.