Terwijl International Travel Grows groeit, worden buitenlandse transactiekosten achtergelaten

Terwijl internationaal reizen vanuit de Verenigde Staten een historisch record bereikt, halen meer creditcardverstrekkers dan ooit buitenlandse transactiekosten weg.

Vorig jaar maakten Amerikanen een recordaantal van 73 miljoen internationale vertrekken door de lucht en andere vormen van transport, zegt Richard Champley, een senior analist bij het National Travel and Tourism Office, onderdeel van het Amerikaanse ministerie van handel.

"Het ziet er naar uit dat 2016 misschien weer een recordjaar zal zijn", zegt Champley, verwijzend naar de vroege gegevens van dit jaar, die een stijging laten zien van 10,1% van uitgaande internationale vertrekken in vergelijking met 2015.

Terwijl de reis een hoge vlucht heeft genomen, zijn we ook gaan zien dat buitenlandse transactiekosten van creditcards verdwijnen. Uitgevende instellingen betalen deze kosten - meestal 1% tot 3% van het in rekening gebrachte bedrag - bij aankopen buiten de VS In de afgelopen drie jaar heeft elk van de twaalf grootste banken die creditcards hebben uitgegeven een nieuwe creditcard zonder buitenlandse transactie geïntroduceerd vergoedingen of geëlimineerd dergelijke vergoedingen op een bestaande kaart.

Als deze trends aanhouden, kunnen buitenlandse transactiekosten op creditcards binnenkort tot het verleden behoren.

Internationale reizen vertrekken

Internationale reizen stijgen niet elk jaar als een uurwerk; het heeft zijn hobbels en ineenstortingen, die de aanhoudende winst van de laatste jaren een groot probleem maken. En de toename is niet allemaal zakenreizen; in feite zijn zakenreizen in de afgelopen jaren versoepeld.

In plaats daarvan laten enquêtes van het National Travel and Tourism Office zien dat vakantiegangers een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de gestage stijging van het aantal reizen. Bovendien, volgens Champley, geven de gegevens aan dat de toename van het aantal reizen te wijten is aan een toename van het aantal reizigers, in plaats van dat mensen meer reizen per jaar maken.

Deze reisgegevens omvatten mensen die overzee reizen per vliegtuig en andere vormen van vervoer en mensen die naar Mexico en Canada reizen met het vervoer over land. Banco de Mexico en Statistics Canada dragen cijfers bij over de laatste; als hun gegevens van vorig jaar zijn herzien, kunnen de 2015-nummers (weergegeven door de blauwe stippellijn) veranderen. De gestippelde blauwe lijn in de bovenstaande grafiek vertegenwoordigt de groei die we kunnen zien als de huidige trends zich aan het einde van dit jaar voortzetten.

Deze toename van internationale reizen heeft indirect bijgedragen tot grote veranderingen in de creditcardindustrie in de afgelopen jaren, omdat de vraag naar kaarten zonder buitenlandse transactiekosten is gestegen.

De concurrentie verslaat buitenlandse transactiekosten

Nog niet zo lang geleden betekende het vinden van een creditcard zonder buitenlandse transactiekosten soms het gebruik van een kaart die niet je beste keuze was. In 2010 bleek uit een onderzoek van Pew Trust dat 91% van de creditcards uitgegeven door de grootste 12 banken in het land buitenlandse transactiekosten had en dat de mediane vergoeding 3% bedroeg.

Vandaag is het landschap veranderd. Met behulp van dezelfde methodiek beschreven door Pew, vond Investmentmatome dat slechts 57% van de creditcards uitgegeven door de 12 grootste banken van vandaag op dit moment buitenlandse transactiekosten hebben, hoewel de mediane vergoeding hetzelfde bleef. Onder reis-creditcards zijn deze vergoedingen bijna volledig verdwenen.

Het wegwerken van buitenlandse transactiekosten zou lucratief kunnen zijn voor emittenten, waarvan vele het grootste deel van hun creditcardopbrengsten verdienen aan rente, niet aan vergoedingen. In feite toonde een samengestelde winst-en-verliesrekening van First Annapolis Consulting met gegevens van de grootste creditcardverstrekkende banken aan dat rentewinst tweemaal zo veel geld opleverde als alle inkomsten uit servicekosten (inclusief buitenlandse transactiekosten) en interbancaire vergoedingen.

Sommige issuers proberen ook hoge-in-het-geld-kaarthouders na te streven, die de neiging hebben om vaker te reizen en meer inkomsten binnen te halen dan de gemiddelde kaarthouder. In feite rapporteerden Amerikaanse huishoudens in de top 20% van de inkomsten geld aan vliegtarieven tegen het dubbele van het tarief van alle huishoudens in gegevens die in 2014 werden verzameld door het Bureau of Labor Statistics. Wanneer kaarthouders meer uitgeven, verdienen emittenten meer inkomsten.

Een paar jaar geleden verloste Chase de 3% -tarieven op zijn United℠ Explorer-kaart. Tegenwoordig heeft geen van de reispassen van de uitgever een buitenlandse transactiekost.

Onlangs kondigde USAA aan dat het dit jaar buitenlandse transactiekosten op al zijn kaarten zou elimineren. Het maakte de overstap naar actieve dienst militaire kaarthouders in het buitenland en leden die graag internationaal reizen, zei vice-president Matt Bruhn van de VSA in een verklaring aan het San Antonio Express-nieuws. Navy Federal Credit Union, dat ook militaire families dient maar niet tot de twaalf grootste emittenten behoort, maakte eerder dit jaar dezelfde stap.

Sommige emittenten zijn in een vroeg stadium begonnen aan de verschuiving van deze vergoedingen. Capital One heeft bijvoorbeeld altijd een beleid voor buitenlandse transacties zonder transactiekosten gehad, zegt een woordvoerder van Capital One. En Discover stopte met het in 2011 heffen van de kosten, na een inzinking van de internationale reis na de recessie.

Precedent voor een wapenwedloop

Dit is niet de eerste keer dat issuers opgesloten zitten in een benefiet-wapenwedloop en het zal niet de laatste zijn. Overweeg wat er gebeurde in 2013, toen Capital One een no-fee, forfaitaire 1,5% cash-backkaart begon te bieden. Sindsdien hebben Barclaycard, Chase en Wells Fargo dit voorbeeld gevolgd. Citi heeft zelfs een flat-rate cash-backkaart uitgegeven met een tarief hoger dan 1,5%.

Wat er gebeurde met een flat-rate cashback gebeurt nu met buitenlandse transactiekosten, en het komt ten goede aan internationale reizigers.Een recente analyse van Investmentmatome toonde zelfs aan dat, zelfs als u slechts één keer per jaar naar het buitenland reist, een reiskaart zonder buitenlandse transactiekosten nu een betere deal zou zijn dan de meeste cash-back-kaarten vanwege de rijkere beloningen en het gebrek aan kosten in het buitenland.

De gemiddelde overzeese reiziger rekent ongeveer 816 dollar naar zijn of haar creditcard in het buitenland op elke internationale reis en neemt 2,6 reizen per jaar naar het buitenland, op basis van enquête-gegevens van 2014 van het reis- en toerismebureau, het meest recente beschikbaar. Als hij of zij de mediaan buitenlandse transactiekosten bij elke overzeese aankoop zou kunnen vermijden, zou de besparing oplopen tot ongeveer $ 64 per jaar.

In een economie waar de dollar sterk is, zou dat geld een lange weg kunnen gaan.

Waarom buitenlandse transactiekosten binnenkort tot het verleden behoren

Reizen zal mogelijk niet doorgaan met de gestage stijging. Het gaat in cycli, zegt Champley. Over het algemeen houdt de toename van het internationale reizen verband met een sterke Amerikaanse dollar, inkomensgroei, verhoogd bruto binnenlands product, meer luchtvaartmaatschappijen die naar meer bestemmingen reizen en marketingprogramma's gericht op Amerikaanse reizigers, merkt hij op. Het zal waarschijnlijk op een bepaald moment afnemen, bijvoorbeeld in een toekomstige kredietcrisis of in het geval van een economische neergang.

Maar de toename van het aantal internationale reizen voorlopig lijkt misschien genoeg om sommige issuers voorgoed buitenlands transactiekosten op creditcards te laten verliezen. Geen buitenlandse transactiekosten kunnen binnenkort het nieuwe normale zijn.

Claire Tsosie is een stafchrijver bij Investmentmatome, een personal finance-website. E-mail: [email protected] . Twitter: @ ideclaire7 .

Dit artikel verscheen oorspronkelijk in Forbes.