Jump-barrières voor ondernemers |

Ik denk niet dat het gewoon zo is toeval. In de VS zijn ze onevenredig jonge, onevenredig grote immigranten en nu onevenredig dyslectisch. Dit is voor mij volkomen logisch omdat het starten van een eigen bedrijf zo vaak een manier is om het normale pad te verlaten, van het pad af te komen en je eigen weg te volgen in plaats van de zogenaamde normale weg.

Ik nam de dyslexie op informatie van Brent Bowers van de New York Times in Tracing Business Acumen to Dyslexia afgelopen donderdag:

Het is al lang bekend dat dyslectici aangetrokken worden door het runnen van hun eigen bedrijf, waar ze hun zwakke punten kunnen omzeilen in lezen en schrijven en spelen op hun sterke punten. Maar een nieuwe studie van s in de Verenigde Staten suggereert dat dyslexie veel vaker voorkomt onder eigenaren van kleine bedrijven dan zelfs de experts hadden gedacht.

Het rapport, opgesteld door Julie Logan, een professor in de scheepvaart aan de Cass Business School in Londen, ontdekte dat meer dan een derde van de gescreenden - 35 procent - zichzelf als dyslectisch beschouwde. De studie concludeerde ook dat dyslectici meer kans hadden dan niet-dyslexici om autoriteit te delegeren, om te excelleren in mondelinge communicatie en probleemoplossing en twee keer zoveel kans hadden om twee of meer bedrijven te bezitten.

"We ontdekten dat dyslectici die slagen veel hadden overwonnen in hun leven door het ontwikkelen van compenserende vaardigheden, "zei Professor Logan in een interview. "Als u uw vrienden en kennissen vertelt dat u van plan bent om een ​​bedrijf te starten, zult u steeds weer horen:" Het zal niet werken. Het kan niet worden gedaan. ' Maar dyslectici zijn buitengewoon creatief in het manoeuvreren van problemen. "Toen ik in de jaren negentig één keer per maand naar Tokio ging om Apple Japan te raadplegen, ontdekte ik een ding dat ik ontdekte over schepen in Japan dat slimme vrouwen begonnen bedrijven in onevenredige aantallen. Mensen die leken te weten waar ze het over hadden, vertelden me dat dit kwam omdat vrouwen niet gemakkelijk de normale bedrijfsladder konden bereiken.

Meer recent heb ik ander onderzoek naar jongere en oudere vrouwen in de VS gezien en nu baby-boomer bouwt bedrijven in plaats van met pensioen. Zie je het patroon? Zoals bij mensen die op het parcours springen als ze obstakels tegenkomen? Wat mij betreft, ik ben een paar jaar geleden van het spoor gesprongen om te ontsnappen aan verveling en te doen wat ik wilde, en ik heb uiteindelijk een bedrijf gebouwd als onderdeel van het. Ik heb daarover in deze blog gepost.

Ik geloof niet dat ik als kind ADD of dyslectisch was in de jaren 1950, zelfs als ik mijn naam als Mit in de eerste klas speelde, tenminste tot zuster Clorissa nerveus erover en begon haar liniaal op mijn knokkels te gebruiken. Ik denk dat we niet meer dezelfde manier van achteruit gaan benoemen. Volgens het verhaal van de Times:

De studie was gebaseerd op een onderzoek onder 139 ondernemers op een groot aantal gebieden in de Verenigde Staten. Professor Logan noemde het nummer dat zei dat ze dyslectisch "onthutsend" waren, en zei dat het significant hoger was dan de 20 procent van de Britten die zeiden dat ze dyslectisch waren in een peiling die ze in 2001 uitvoerde.

Ze schreef het grotere aandeel in de Verenigde Staten om eerder en effectiever in te grijpen door Amerikaanse scholen om dyslectische studenten te helpen hun leerproblemen aan te pakken. Ongeveer 10 procent van de Amerikanen wordt verondersteld dyslexie te hebben, zeggen experts.

Ik ben dol op de extra relatie tussen dyslectici en schip in het

New York Times

verhaal:

Een reden dat dyslectici aangetrokken worden om te verzenden, Zei professor Logan, is dat strategieën die ze sinds hun kindertijd hebben gebruikt om hun tekortkomingen in geschreven communicatie en organisatievermogen te compenseren - het identificeren van betrouwbare mensen en het overdragen van belangrijke verantwoordelijkheden aan hen - kunnen worden toegepast op bedrijven. "De bereidheid om autoriteit te delegeren geeft hen een aanzienlijk voordeel ten opzichte van niet-dyslexici, die hun bedrijf als hun baby beschouwen en graag volledige controle hebben", zei William J. Dennis, Jr., senior research fellow. bij de Research Foundation van de National Federation of Independent Business, een handelsgroep in Washington, zeiden de resultaten van de studie "in het patroon te passen van wat we weten over eigenaars van kleine bedrijven." "s zijn praktische mensen die pushen een minimum aan papier, veel dingen oraal doen in plaats van lezen en schrijven, en delegeren van autoriteit, wat allemaal een hoge mondelinge faciliteit suggereert, "zei de heer Dennis. "Vergelijk dat eens met bedrijfsmanagers die lezen, lezen en lezen." Inderdaad, volgens professor Logan heeft slechts 1 procent van de bedrijfsmanagers in de Verenigde Staten dyslexie.

Er is veel geschreven over het verband tussen dyslexie en ial succes.

bijvoorbeeld, vertelde vijf jaar geleden een verhaal over dyslectische bedrijfsleiders, waaronder Richard Branson, oprichter van Virgin Atlantic Airways; Charles R. Schwab, oprichter van het discountmakelaarschap dat zijn naam draagt; John T. Chambers, chief executive van Cisco; en Paul Orfalea, oprichter van de Kinko-kopieerketen. Rosalie P. Fink, professor aan het Lesley College in Cambridge, Massachusetts, schreef in 1998 een artikel over 60 zeer getalenteerde mensen met dyslexie.

Maar professor Logan zei dat haar de eerste studie was waarvan ze wist dat ze probeerde het percentage s te meten dat dyslexie heeft. Carl Schramm, voorzitter van de Kauffman Foundation, die het onderzoek financierde, was het daarmee eens. Hij zei dat de bevindingen verrassend waren, maar, zei hij, er was geen eerdere baseline om het tegen te meten.

Emerson Dickman, voorzitter van de International Dyslexia Association in Baltimore en een advocaat in Maywood, NJ, zei de bevindingen van het onderzoek: "just logisch. "

" Personen die moeite hebben met lezen en schrijven hebben de neiging om andere sterke punten in te zetten, "zei Dickman, die dyslexie heeft. "Ze zijn afhankelijk van mentoren en worden daardoor heel goed in het lezen van andere mensen en het delegeren van taken aan hen. Ze worden bedreven in het gebruik van visuele sterktes om problemen op te lossen. "

Mr. Orfalea, 60, die zeven jaar geleden uit Kinko's - nu FedEx Kinko - vertrok en nu in een mengelmoes van zakelijke ondernemingen worstelt, is bijna trots op het hebben van dyslexie en aandachtsgebrek met hyperactiviteit. "Ik verveel me snel, en dat is een geweldige motivator, "zei hij. "Ik denk dat iedereen dyslexie en ADD zou moeten hebben." Hmmm … ik weet niet of ik zo ver zou gaan om dyslexie of ADD aan te bevelen … maar als het je helpt aan de slag te gaan, en dat werkt voor jou, dus wees het.