Wat willen colleges? Het verbergt zich in duidelijk zicht

Het sollicitatieproces van de universiteit kan behoorlijk onzinnig lijken voor niet-ingewijden.

Maar wat hogescholen willen van hun aanvragers is geen geheim. Scholen telegraferen wat ze zoeken in de vorm van big data die online beschikbaar is voor iedereen.

Studenten van middelbare scholen kunnen die gegevens gebruiken om toe te passen waar ze sterke kandidaten zullen zijn, waardoor hun kansen op toelating en financiële steun toenemen. Dit is waar je op moet letten.

Gebruik de gegevens om uw beste match te vinden

Elk jaar leveren hogescholen delen van de toelating en financiële hulpstatistieken, bekend als de Common Data Set, om te voldoen aan de eisen van verschillende onderwijsuitgevers, zegt universiteitsadviseur Lynn O'Shaughnessy. De informatie kan worden gevonden door te zoeken naar de naam van het college en de zinsnede 'gemeenschappelijke gegevensset' of naar hogeschoolvergelijkingssites zoals CollegeData.

Onder andere cijfers, de statistieken voor elke school omvatten:

• De kosten om bij te wonen.
• Hoeveel studentenleningen de gemiddelde afgestudeerde oplevert.
• Welk percentage van de aanvragers wordt geaccepteerd.
• Gemiddelde cijfers en testscores van inkomende eerstejaars.

Aan Stanford University bijvoorbeeld, scoorde 75% van de inkomende studenten voor het academiejaar 2016-2017 700 of meer op hun wiskundige SAT's (de hoogste score is 800), 94% had een gemiddeld gemiddelde van meer dan 3,75 en 95% stond bovenaan 10% van hun middelbare schoolklasse.

Topvliegkwaliteiten en -scores garanderen natuurlijk niet de toegang tot een selectieve school. Stanford accepteert slechts 5% van degenen die zich aanmelden. Maar als je de statistieken van de inkomende klas kent, kun je studenten helpen langetermijnkeuzes te elimineren en zich richten op scholen waar ze meer kans hebben om te worden toegelaten.

Richt de scholen die jou willen

Het hebben van cijfers en testscores die boven het gemiddelde van de school liggen, kan helpen met zowel de kansen op toelating als financiële hulppakketten, zeggen universiteitsadviseurs.

De beste deals voor financiële hulp kunnen niet afkomstig zijn van zeer selectieve scholen of grote openbare universiteiten, maar van kleinere liberale kunstacademies die harder proberen goede kandidaten aan te trekken, zegt Vita Cohen, een universiteitsadviseur in Chicago.

"Ik zeg tegen de cursisten:" Overweeg om de grote vis in een kleinere vijver te zijn ", zegt Cohen. "Waarom zou je niet op een plek willen zijn waar ze rozenblaadjes aan je voeten gooien?"

Aanwijzingen voor de manier waarop een school aanvragers beoordeelt, zijn te vinden in de 'toelatingsfactoren' van de dataset. Deze geven aan hoe elke school 19 toelatingscriteria meet, van klassenrang tot buitenschoolse activiteiten.

Veel scholen beoordelen bijvoorbeeld als "zeer belangrijk" de moeilijkheidsgraad van de middelbare schoolcursussen van de aanvrager en zijn of haar gemiddelde cijfer voor academische punten. Sommige zwaar wegen gestandaardiseerde tests; anderen niet.

"Belang van de sollicitant" is een andere differentiator. Colleges geven om hun "opbrengst", of het percentage aanvragers dat een aanbod tot toelating accepteert. Sommigen willen duidelijke interesse tonen van aanvragers, waaronder bezoeken aan de campus en reageren op e-mails van het Admissions Office.

Hulp nodig? Vermijd onwerkzame scholen

De meeste hogescholen voldoen niet volledig aan de financiële behoeften van hun studenten, zelfs nadat federale studieleningen zijn meegewogen. Van gezinnen wordt verwacht dat ze zelf extra geld verzinnen, vaak via studieleningen van ouders of privé-studenten.

De grootte van die gaten hangt af van de vrijgevigheid van elke school.

De kosten voor het bezoeken van New York University en de University of Southern California zijn bijvoorbeeld ongeveer hetzelfde: ongeveer $ 72.000 per jaar. USC voldeed echter volledig aan de financiële behoefte van 80,4% van de eerstejaarsstudenten die financiële steun ontvingen. NYU voldeed volledig aan de financiële behoefte van slechts 9,1% van de eerstejaarsontvangers.

Gezinnen die geen financiële nood hebben, kunnen kortingen krijgen van veel scholen in wat bekend staat als "verdienste" -hulp. In het algemeen is verdienste-steun minder waarschijnlijk bij openbare en zeer selectieve scholen die veel aanvragers zonder zich kunnen aantrekken. UCLA, bijvoorbeeld, bood verdienste hulp met een gemiddelde van $ 4,847 aan slechts 2,6% van haar eerstejaars. (UCLA's aanwezigheidskosten zijn $ 31.916 voor ingezetenen en $ 59.930 voor studenten buiten de staat.)

University of Puget Sound, een privéschool voor vrije kunsten in Tacoma, Washington, verdiende 42,2% van haar eerstejaarsstudenten, waardoor ze gemiddeld $ 16,832 van de kostprijs van $ 63,510 verdrong. Elk college heeft een 'nettocalculator' op zijn site om aanvragers te helpen begrijpen hoeveel ze waarschijnlijk jaarlijks uit eigen zak betalen.

En de kosten zijn belangrijk. Hoewel een universitaire graad belangrijk is, waarschuwen consultants studenten tegen een overdosis op schuld om er een te krijgen.

"Je wilt geen 22 of 23 zijn en opgescheept met schulden die je gaan verlammen", zegt Cohen.

Dit artikel is geschreven door Investmentmatome en werd oorspronkelijk gepubliceerd door The Associated Press.