Na '08 Meltdown speelt Banks nog steeds met financieel vuur
Soheil Rahmani ft Adel & Miad - NA ( Official Music Video )
Inhoudsopgave:
- 1. Grote banken hebben nog meer troeven in handen dan voor de crisis
- 2. Banken behouden een hoge hefboomwerking
- 3. Beperkte vervolgingen leiden tot moreel risico
- 4. Politici, banken willen regelgeving schrappen
- Wat kun je nu doen?
- Wat is het volgende?
- Leren hoe u uw portefeuille in paniek kunt beveiligen
- Uitchecken hoe je je geld kunt laten groeien in goede en slechte tijden
- Weten hoe de Durbin-wijziging uw bankkosten beïnvloedt
Het is tien jaar geleden dat de wereldwijde financiële crisis de wereld op zijn grondvesten deed schudden. In de jaren na 2008 hebben de VS en andere landen de stukjes van hun kapotte economieën samengevoegd, beoordeeld wat er mis is gegaan en proberen de misstanden die tot een nieuwe crisis kunnen leiden, in te dammen. Maar vandaag vormen vele factoren die hebben bijgedragen aan de implosie nog steeds een bedreiging.
Hoewel Wallstreet geen gekkigheid heeft over woningkredieten zoals het leidde tot de laatste paniek, is het slechts een kwestie van tijd voordat de volgende speculatieve razernij toeslaat. Zelfs als er regels zijn, dwingen competitie en hebzucht Wall Street om een nieuwe manier te vinden om snel rijk te worden. En wanneer dat het geval is, zullen deze vier factoren de financiële crisis des te slechter maken.
1. Grote banken hebben nog meer troeven in handen dan voor de crisis
Een van de factoren die bijdroegen aan de wereldwijde financiële crisis in 2008 was dat zo weinig banken zoveel activa bezaten. De vijf grootste banken bezaten bijna 45% van de financiële activa in de aanloop naar de crisis en ze bezitten vandaag iets meer (meer dan 46%). De top 10 van banken beheersen meer dan 55% van de totale activa. Amerika's ongeveer 5.700 andere banken controleren de resterende 45%.
Concentratie op zich is niet zorgelijk. Er is geen reden waarom grote banken geen slimme beslissingen kunnen blijven nemen. Maar concentratie van activa wordt catastrofaal wanneer die banken allemaal hetzelfde (domme) dingen doen, zoals het schrijven van slechte leningen of gokken tegen de waarde van huizen via geavanceerde verzekeringscontracten (credit default swaps). Dan zijn andere slimme financiële instellingen niet groot genoeg om in te stappen en de mislukte te redden. Dus de overheid moet ingrijpen. En terwijl de banken vandaag wellicht van speculatieve overschotten afwijken, zorgt competitie er feitelijk voor dat Wall Street uiteindelijk weer domme dingen gaat doen. De banksector is bijzonder gevoelig voor blow-ups omdat het veel schulden gebruikt (d.i. hefboomwerking) en grote leningen schrijft tegen een kleine aanbetaling. Dit is normaal voor de industrie en is niet bijzonder zorgwekkend als banken voorzichtig worden beheerd. Hier is hoe de situatie zich nu opstelt ten opzichte van 2008. Banken gebruiken net iets minder hefboomwerking dan voorheen (een hoger percentage betekent minder hefboomwerking).
In goede tijden werkt hefboomwerking wonderen, omdat het de winstgevendheid van de bank snel verhoogt. Dat is de reden waarom banken graag meer hefboomwerking zouden gebruiken. Maar leverage doet het tegenovergestelde in slechte tijden. Wanneer de waarde van huizen keldert, moeten banken die waarde afschrijven op hun boeken, waardoor de bank nog meer hefboomwerking heeft. Als de leverage blijft stijgen, wordt de bank feitelijk failliet. Dat is de reden waarom er strenge regelgeving bestaat over hoeveel hefboom een bank kan aanwenden en waarom er verdere regelgeving is ontwikkeld in de nasleep van de crisis. In een sector met een hoge hefboomwerking kan de spreekwoordelijke run op de bank veel sneller gebeuren dan in andere sectoren zonder leverage. Geen leidinggevenden van "te groot om te falen" banken werden vervolgd voor kwesties die verband hielden met de financiële crisis. Voor die crisis, waarvan velen beweren dat ze te wijten waren aan criminele activiteiten van banken, schept het gebrek aan wijdverspreide straf 'moreel risico'. Met andere woorden, als leidinggevenden menen dat ze persoonlijk zijn vrijgesteld van repercussies, lopen ze meer kans op slecht gedrag, vooral als het hen financieel voordeel oplevert. In plaats van executives individueel na te streven, hebben officieren van justitie de neiging om achter de bedrijven aan te gaan. Ze zullen de bank boeten, en niemand krijgt gevangenisstraf. Volgens The Wall Street Journal betaalden de zes grootste banken $ 110 miljard aan boetes voor problemen die verband hielden met de crisis. Het zijn dus de aandeelhouders die lijden, omdat hun investering wordt gestraft, in plaats van een leidinggevende. In de nasleep van de financiële crisis heeft het Congres de Dodd-Frank Act aangenomen, die banken reguleert. De wet creëerde de Volcker-regel om te voorkomen dat banken die door de overheid zijn verzekerd deel kunnen nemen aan bepaalde soorten speculatieve, doorgaans zeer leveraged activiteiten. De wet creëerde ook het Consumer Financial Protection Bureau, dat het bankwezen reguleert. Na een paar jaar van relatieve economische normaliteit, duwen de financiële lobby en veel politici de wetgeving aan en zeggen dat regelgeving de industrie schaadt. En daar is tenminste enige waarheid over, omdat de wetgeving duurder is voor de middelgrote en kleine gemeenschapsbanken. Maar ook grotere banken dringen aan op deze lijn omdat ze meer risico's willen nemen; bijvoorbeeld in speculatieve handel die momenteel verboden is door de Volcker-regel. Die risicovolle activiteiten zouden een bank kunnen opblazen. Dus een intrekking van die regels, of zelfs maar een deel ervan, zou meer gevaar kunnen opleveren voor het economische systeem, waardoor de weg wordt geëffend voor meer "casinokapitalisme" en een andere bankencrisis. Het is niet verwonderlijk dat de wereldwijde financiële crisis plaatsvond binnen een decennium na de intrekking van de Glass-Steagall Act uit 1933, waardoor de risicobereidheid van banken werd beperkt. Regelgeving voorkomt effectief volledige bankcrises sinds de Grote Depressie, en het is een stap die vandaag zou kunnen werken. Consumenten kunnen contact opnemen met hun vertegenwoordigers in de overheid om hun zorgen kenbaar te maken of kandidaten ondersteunen die voor sterkere financiële regulering kiezen. Zoals de zaken er nu voorstaan, is het echter slechts een kwestie van tijd voordat we deze vragen opnieuw stellen.
2. Banken behouden een hoge hefboomwerking
3. Beperkte vervolgingen leiden tot moreel risico
4. Politici, banken willen regelgeving schrappen
Wat kun je nu doen?
Wat is het volgende?
